حاج علی قربانی: اشک ما اجابت دعوت حضرت سیدالشهدا (ع) است+ گزارش تصویری

ذبح فرزند

پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله نشست بودند و فرزند 18 ماهه شان ابراهیم را روی پایشان گذاشته بودند و امام حسین علیه السلام هم وارد شدند و ایشان را هم روی پایشان گذاشتند و هر دو را نوازش کردند. جبرئیل نازل شد و گفت: در یک دل که دو محبت جا نمی شود. یکی را باید فدا کنی. روایت می فرماید: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بلافاصله فرمودند: جبرئیل اگر ابراهیم از دنیا برود دل من می سوزد ولی اگر حسین از دنیا برود دل فاطمه می شکند. ابراهیم را فدا می کنم. ابراهیم برای حضرت سیدالشهدا علیه السلام فدا شد.

حضرت ابراهیم علیه السلام بعد از 15 سال فرزندشان حضرت اسماعیل علیه السلام را دیدند و او را محکم در بغلشان فشرده بودند. خداوند به ایشان فرمودند: او را دوست داری یا مرا؟ خداوند خیلی غیور است. حضرت ابراهیم علیه السلام فرمود: چه کنم؟ خداوند خطاب کردند: او را ذبح کن. حضرت اسماعیل علیه السلام هم امتحان می داد اگر امتحانش سخت تر از ابراهیم علیه السلام نبود کم تر نبود. کارد قرار بود روی گلوی اسماعیل علیه السلام قرار بگیرد.

وقتی حضرت ابراهیم علیه السلام خواب دید از خواب بیدار شد و فریاد می زد که خدایا می خواهی با من چه کنی؟ خیلی برایش سخت بود. روز موعود که شد قرآن می فرماید: پیشانیش را روی خاک گذاشت و روی کمرش نشست تا او را ذبح کند. جناب جبرئیل علیه السلام به او فرمودند: ما از تو قبول کردیم. این کار، کار تو نیست. کسی بعد از تو می آید که می تواند این کار را انجام دهد. در روایت می فرماید: ایشان حضرت سیدالشهدا علیه السلام است.

دعوت حضرت ابراهیم(ع) به حج

خداوند به حضرت ابراهیم علیه السلام فرمود: به مقام ابراهیم برو و مردم را دعوت به حج کن. ابراهیم علیه السلام گفت: در بیابان که کسی نیست؟ من و زن و بچه ام هستیم. جبرئیل نازل شد و گفت: تو صدا بزن. ما این صدا را به آیندگان می رسانیم. لذا می گویند: حضرت ابراهیم بالای مقام ابراهیم ایستاد و مردم را به حج دعوت می کرد و هیچ کسی جز اسماعیل و هاجر نبوده است. در روایت می فرماید: الان هر کسی که به حج مشرف می شود به آن دعوت جناب ابراهیم علیه السلام لبیک گفته است.

در مورد حضرت سیدالشهدا علیه السلام هم می گویند امام حسین علیه السلام روز عاشورا می دانستند کسی نیست تا به یاری ایشان بیاید و در روایت می فرماید: جناب جبرئیل علیه السلام به امام حسین علیه السلام گفت من صدای تو را به نسل های آینده می رسانم. اشک ما اجابت دعوت حضرت سیدالشهدا علیه السلام است.

ابراهیم علیه السلام وقتی از روی کمر اسماعیل علیه السلام بلند شد، جبرئیل از او پرسید: تو خودت را دوست داری یا پیغمبر خاتم را که حبیب ما است؟ حضرت ابراهیم علیه السلام فرمود: چون خدا او را دوست دارد من هم او را بیشتر از خودم دوست دارم. سیر ما در این دهه محرم باید طوری باشد که اگر ماه محرم تمام شد و در خلوت خودمان به نفسمان مراجعه کردیم باید ببینیم حاضر هستیم تکه تکه مان کنند ولی یک تار موی حضرت علی اصغر علیه السلام کم نشود؟ اگر این طور بود درست آمده ایم.

دوست داشتن امام، بیشتر از خود

اگر کسی به اینجا برسد که امام را از خودش بیشتر دوست داشته باشد شرط اول را انجام داده است. دوباره جناب جبرئیل از او پرسید: پسر او را بیشتر دوست داری یا پسر خودت را؟ حضرت ابراهیم علیه السلام فرمودند: پسر او محبوب تر است و من او را بیشتر دوست دارم. جبرئیل علیه السلام این را که شنید، بعد از این روضه حضرت سیدالشهدا علیه السلام را برایش خواند و ابراهیم علیه السلام گریه کرد. ابراهیم علیه السلام می ترسید آن مقامات را به او ندهند چون پسرش ذبح نشد. بعد از اینکه با او اتمام حجت کرد روضه خواند و اشک ابراهیم علیه السلام جاری شد و جبرئیل علیه السلام به او گفت: هر چه از مقامات معنویه به واسطه ذبح پسرت، می خواستیم به تو بدهیم با این چند قطره اشکی که برای سیدالشهدا علیه السلام ریختی همه مراتب و مقاماتی را که با ذبح پسرت می خواستیم به تو بدهیم با این چند قطره اشک بیشتر از آن را به تو می دهیم.

شرطش این است که امام را از خودت اولی بدانی. بگوید هر چه می خواهد سر من بیاید، بیاید ولی یک تار مو از سر حضرت زینب سلام الله علیها کم نشود. اگر به اینجا رسیدیم و اشک ریختیم پایین ترین مرتبه اش آمرزش گناهان است. ابراهیم علیه السلام برای آمرزش گناهانش گریه نکرد. انبیاء هم گریه می کنند که به آن مقاماتی که به واسطه ذبح فرزندشان به آن می رسیدند برسند.

امام سجاد (ع)

تا قبل از حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه هیچ کسی در بین ائمه علیهم السلام به اندازه حضرت زین العابدین علیه السلام برای امام حسین علیه السلام اشک نریخته است. لذا اصحاب معرفت می گویند به تعداد شب زنده داری و طول مناجاتش نبوده است که زین العابدین شده است. امام، بخاطر شدت و کثرت اشک برای امام حسین علیه السلام، زین العابدین شده است. به غلامشان فرمودند: همه عبادت هایی که از من دیدی در مقابل عبادت های جدم امیرالمومنین علیه السلام مانند قطره ای است در مقابل اقیانوس و فرمودند: اگر می دانستم یکی از این عبادت ها قبول می شود دیگر عبادت نمی کردم.

فرقی که با جدشان علی بن ابیطالب علیه السلام داشتند این بود که ایشان شدت و کثرت اشک برای حضرت سیدالشهدا علیه السلام را داشتند. آب و غذا می دیدند گریه می کردند.

/1102101304