فیلم محمد(ص)، سینمای جهان اسلام را وارد مرحله جدید تولید حرفه ای می‌سازد
وارث : روزنامه "السفیر" در مقاله ای به قلم "حبیب فیاض" نوشت: فیلم "محمد(ص)" به کارگردانی "مجید مجیدی"،به عنوان اثری پیشرفته در این مسیر، جهشی در سینمای ایران از نظر تبدیل کردن تاریخ ادیان و زندگی انبیاء به رویدادهایی همراه با احساس و صدا و تصویر محسوب می شود.
این فیلم به عنوان اثری پیشرفته در رسته فیلم های دینی، می تواند گام بلندی در دنیای سینمای ایران و تبدیل تاریخ ادیان و زندگی انبیاء به رویدادهایی همراه با احساس و صدا و تصویر به شمار رود.
السفیر می افزاید: این فیلم که اخیرا یک بار در بیروت بنا به دعوت انجمن "رسالات" و با حضور کارگردان و شخصیت ها اکران شد، از نظر کیفیت تولیدی، فراتر از حد انتظار ظاهر شد و به گونه ای تأثیر گذار، گویی بینندگان را در مقابل تصاویری واقعی قرار می دهد.
همچنین، این فیلم از هزینه مالی ۴۰ میلیون دلاری خود و زمان هفت ساله ای که برای ساخت آن صرف شده است فراتر بود و از عشق عمیق عوامل آن در ساخت این فیلم حکایت داشت.
این فیلم، داستان زندگی پیامبراکرم(ص) از ولادت تا ۱۳ سالگی را روایت می کند و سعی دارد تا در مقابل تلاش هایی که اکنون برای تخریب چهره اسلام چه در رسانه های غربی و چه در اقدامات گروه تروریستی داعش خودنمایی می کند، چهره رحمانی برآمده از گرایشات انسانی حضرت محمد(ص) را به تصویر بکشد.
دلیل براین مدعا آن است که فیلم "محمد رسول الله"(ص) بر انسانیت فطری پیامبر در دوران کودکی و پیش از بعثت ایشان به پیامبری تمرکز دارد و محاربه ایشان با خشونت، خون ریزی و زنده به گورکردن دختران را نشان می دهد.
علاه بر بعد انسانی، فیلم "محمد رسول الله"(ٌص)، پیام یگانه پرستی که در ادیان ابراهیمی نیز بر آن تصریح شده است را دربر می گیرد. این پیام در محوریت نقش "عبدالمطلب" –جد پیامبر- به عنوان یکی از پیروان دین حنیف ابراهیم که پدر تمام ادیان توحیدی به شمار می رود نمود می یابد.
می توان تأکید کرد که ویژگی منحصر به فرد فیلم "محمد رسول الله"(ص) از شجاعت کارگردان این فیلم در به تصویر کشیدن شخص پیامبر برای اولین بار سرچشمه می گیرد؛ هرچند در این فیلم، چهره پیامبر(ص) نمایش داده نمی شود. این فرآیند احیانا با پخش «صدای» ایشان همراه می شود زمینه را برای تماشاگر فراهم می کند تا خود را در زمان فیلم احساس کند و زندگی پیامبر را به عنوان تجربه ای زنده به تماشا بنشیند.
شیخ الازهر و مفتی سعودی به پخش این فیلم اعتراض کردند، ولی این اقدام آنها موجب اقبال بیشتر مخاطبان نسبت به تماشای این فیلم شد و بر ارزش این فیلم افزود.
دعوت به تحریم این فیلم، با مسائل سیاسی بی ارتباط نبوده است و در واقع دیدگاه فقهی ارتجاعی به هنر در مقابل دیدگاه انعطاف پذیری که تلاش می کند زندگی پیامبر(ص) را از دریچه تاریخی و باز آن در هر زمان و مکان به نمایش بگذارد، بازتاب می دهد.
/1102101305