مکانی که خدا میزبان آن است

جايي كه خدا ميزبان است

فايده و بهره‌اى كه انسان در سايه انس با مسجد و رفت وآمد به آن نصيبش مى‌شود، تنها منحصر به ثواب اخروى و توجه لطف الهى، در سراى ديگر، به او نيست، بلكه در همين جهان نيز فوايد و آثار اخلاقى، علمى، تربيتى، اجتماعى و سياسى و حتى فوايد مادى فراوانى در سايه رفتوآمد به مسجد نصيب انسان مؤمن مى‌شود. اميرالمؤمنين در مقام بيان برخى از آثار ارزشمند و سازنده رفت‌و‌آمد به مساجد مى‌فرمايند: «مَنِ اخْتَلَفَ إِلَى الْمَساجِدِ أَصابَ إِحْدَى الثَّـمانِ: أَخاً مُسْتَفاداً فِى اللّهِ، أَوْ عِلْماً مُسْتَطْرَفاً، أَوْ آيَةً مُحْكَمَةً، أَوْ يَسْمَعُ كَلِمَةً تَدُلُّ عَلى هُدىً، أَوْ رَحْمَةً،أَوْ كَلِمَةً تَرُدُّهُ عَنْ رَدىً، أَوْ يَتْرُكُ ذَنْباً خَشْيَةً أَوْحَياءً.»( بحارالانوار، ج 83، ص 351.)

كسى كه به مسجد رفت و آمد مى‌كند(دست كم) يكى از امور هشت گانه زير نصيب او مى‌شود:

1. برادرى ايمانى كه در مسير خداوند از او استفاده كند. 2. علم و دانشى نو و تازه. 3. فهم و درك آيه اى از آيات قرآن. 4.شنيدن سخنى كه او را به هدايت رهنمون باشد. 5. رحمتى كه انتظار آن را از جانب خداوند مى‌كشد. 6. سخنى كه او را از گمراهى و هلاكت باز دارد. 7. ترك گناه به سبب روح خشيت و خداترسى كه در پرتو آمد‌و‌شد به مسجد به قلب او وارد شده. 8. ترك گناه به جهت حيا از برادران ايمانى خود كه در مسجد با آنان آشنا شده است.

وقتي مسجد شاكي مي شود!

مطابق روايات كارهاى مثبتى كه زيبنده مسجد است سه قسم است و انجام غير آن در مسجد لغو دانسته شده. اول آنكه انسان به نماز مشغول گردد و در آن قرآن بخواند و يا پس از آن به خواندن قرآن مشغول شود. دوم آنكه ذكر خداوند متعال را بر زبان جارى سازد و يا حتى در دل، توجه قلبى به خداوند داشته باشد و سوم آنكه مشغول فراگيرى علوم و معارف شود و مسجد را محلى براى ترويج و گسترش علم و بسط آگاهى قرار دهد. در اين زمينه امام صادق(عليه السلام) مى‌فرمايد: « شَكَتْ الْمَساجِدُ إِلَى اللّهِ الَّذينَ لا يَشْهَدُونَها مِنْ جيرانِها فَأُوْحَى اللّهُ إِلَيْها وَ عِزَّتى وَجَلالى لا قَبِلْتُ لَهُمْ صَلاةً واحِدَةً وَ لا أُظْهِرَنَّ لَهُمْ فِى النّاسِ عَدالَةً وَ لا نالَتْهُمْ رَحْمَتى وَ لا جاوَرُونى فى جَنَّتى.»؛ مساجد از آن دسته از همسايگان خود كه در مسجد حاضر نمى‌شوند به خداوند متعال شكايت كردند. خداوند متعال به مساجد وحى فرمود: به عزّت و جلال خودم سوگند، يك ركعت نماز را هم از آنان قبول نخواهم كرد و در ميان مردم از آنان عدالتى آشكار نمى‌سازم. رحمت من آنان را شامل نمى‌شود و در بهشت همسايه و نزديك به من نخواهند بود.( وسائل الشيعه، ج 3، ص 479)

آراستگي در مسجد

پیشوایان معصوم نیز به پیروی از قرآن، بر جنبه های عبادی مسجد بسیار تاکید کرده اند. نیم نگاهی به آداب و احکام مسجد، این نکته را روشن می کند. بیشتر این احکام نشان می دهد که اسلام در پی آن است که مسجد جایگاهی مناسب برای یاد کردن پروردگار باشد و مۆمنان بتوانند در آن جا با حضور قلب، خدا را پرستش کنند. به این منظور، در احکام اسلامی، انجام دادن هر کاری که ممکن است مسجد را از ایفای چنین نقشی باز دارد، نامطلوب شمرده شده است.

آراستن مسجد با طلا، نقاشی کردن مسجد، خرید و فروش، قضاوت کردن و اجرای حدود در مسجد، ورود دیوانگان و خردسالان به مسجد، هم چنین انجام کارهایی چون بلند کردن صدا و بیان سخنان بیهوده و اعلام اشیای گم شده و کارهایی از این دست در مسجد، هر کدام می تواند انسان را از توجه به نماز و عبادت باز دارد. تاکید بر حضور در مسجد، با حالت طهارت و پاکیزگی، ترغیب نمازگزاران نسبت به آراستن خود و استفاده از عطر و بوی خوش و زدودن بوی بد از دهان و بدن به هنگام حضور در مسجد نیز به همین سبب است.

مكاني پاك براي مردماني پاك

خداوند به لطف خویش با مساجد، معامله خانه را می کند؛ یعنی آن ها را محل دیدار و مجلس انس و زیارت قرار داده است و این از بزرگ ترین بزرگواری ها است. با آنکه همه گستره خاک برای امت پیامبر(ص) همچون، مسجد است، ولی مسجد به معنای اصطلاحی آن، جایگاه و محفلی ویژه برای عبادت خالصانه به شمار می رود. از همین رو، جنبه های عبادی مسجد،از دیگر جنبه های آن برجسته تر و پر فروغ تر است.

یکی از برکات ماه مبارک رمضان، حضور در مساجد و توبه و استغفار است. حضور در مسجد و مانوس شدن با قرآن در بسیاری از روایات سفارش شده است. خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: در آن (مسجد) مردانی حضور می یابند، که دوست دارند، پاک گردند و خداوند پاکان را دوست می دارد. ماه پر فیض و برکت رمضان بهترین فرصت برای حضور در این مکان مقدس و بهره گیری از جنبه های عبادی آن است.

تكريم و احترام به مسجد

مسجد را بايد كانون ارتباط با خداوند و كسب معنويت دانست كه به آدمي در راستاى تكامل معنوى و سعادت خود كمك مي كند. از اين رو از بايد از انجام اموري كه با آخرت مرتبط نيست در مسجد خوددارى كرد.  در قرآن كريم، هر جا سخن از مسجد به میان آمده، جنبه های عبادی آن به عنوان نقش اولیه و بنیادین این جایگاه مقدس، مورد تأکید قرار گرفته است. از اين رو نبايد در جنبه عبادي مسجد خدشه اي وارد كرد.  پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:  الجُلوسُ في المسجدِ لإنتظارِ الصَّلاه عِبادهٌ ما لَم يُحدِث، قيل: يا رسولَ اللهِ وَ مَا الحَدَثَ؟ قال: الإغتيابُ؛ نشستن در مسجد به انتظار نماز، عبادت است؛ مادام که حدثي (عامل باطل کننده اي) از شخص سر نزند. عرض شد: اي رسول خدا! حدث چيست؟ فرمود: غيبت کردن. بحارالانوار/ ج 80/ ص 384

/1102101305