توصیه های پزشکی امام رضا (ع)
طب الرضا یا رسالهی ذهبیه کتابی است پزشکی از امام رضا ع که بر خلاف کتب دیگر- که معمولاً توصیههای پزشکی را از میان احادیث ائمه گلچین میکنند- وجود مبارک امام رضا ع آن را نگاشتهاند. این کتاب از دو جهت دارای اهمیت است؛ اول اینکه کتابی است علمی در زمینهی پزشکی و دیگر اینکه چون از ناحیهی امام معصوم صادر شده، از اشتباهات مرسوم و رایج در علوم تجربی مبری است.
رساله ذهبیه امام رضا ع مجموعه بیانات ارزشمند علمی و پزشکی امام است که در آن با شرح خواص اغذیه و اشربه، راهکارهای بهزیستی و بهداشت و سلامت را به انسان میآموزد و تکنیکهای مقابله با بیماریها و آسیبهای روحی و روانی را مورد توجه و نقد و بررسی قرار میدهد. این رساله با اهمیت پزشکی، به درخواست مأمون خلیفه عباسی، توسط امام تقریر و تحریر شده است که امام، آن را بزرگوارانه ظاهراً خطاب به مأمون تقریر فرموده؛ اما در متن بیانات، افاضات جنبهی خطاب عمومی داشته و از مفاد آن شمیم افادات همگانی به مشام میرسد، بخشی از آن رسالهی گرانمایه به بحث دربارهی اهمیت حیاتی حجامت و فصد(شکافتن رگ بیمار) پرداخته و این راهکار حیاتبخش را درمانگر بسیاری از بیماریهای لاعلاج رقم زده است. اهمیت و تأثیر اعجابآور این اثر گوهربار به قدری بود که مأمون را بر آن داشت تا دستور دهد آن را با آب طلا بنویسند.
تردیدی در صحت و اصالت سند رساله ذهبیه نیست زیرا برخی از روایتها سند آن را به «محمدبن جمهور» و در بعضی از این سندها نام «حسنبن محمد نوفلی» به چشم میخورد که نجاشی او را توثیق کرده و دربارهی او گفته است: «ثقه و جلیلالقدر است و از امام رضا ع رسالهای را روایت
کرده است که منظور او همان رساله ذهبیه است».
شاید شهرت این رساله میان دانشمندان و اجماع آنها دربارهی نسبت آن به امام رضا ع در دوران مختلف و عدم ورود خدشهای از جانب احدی بر این انتساب، از جمله اسبابی است که به پژوهشگر اطمینانی نزدیک به یقین بخشیده که این رساله از عطایای شخص امام رضا عاست. این رسالهی بلیغ علمی از نفیسترین و گرانبهاترین مواریث اسلامی، در زمینهی دانش پزشکی است و به طور مختصر مشتمل بر رشتههایی از علوم پزشکی مانند علم تشریح، زیستشناسی، وظایفالاعضا و علمالامراض و بهداشت و جز آن بوده و بخش زیادی از طب پیشگیری را نیز بیان فرموده است و نیز شامل دانش شیمی و تغذیه و بسیاری از گرایشهای علمی و دانش بشری است.
فرمایشات امام رضا (ع) در رابطه با تغذیه در فصول مختلف
بهار:
گوشت های چربی دار و سایر غذاهای مخصوص زمستان را تبدیل به غذاهای سبک و معتدل و زود هضم کنید، این غذاها عبارتند از: حبوبات، سبزی ها و میوه ها.
بیشتر پزشکان توصیه می کنند که انسان باید با خوردن مسهل های گیاهی مجاری صفرا را پاک سازی کند. در ماه دوم بهار گوشت و چربی کم بخورید و بیشتر از غذاهای با طبع سرد استفاده کنید، آب زیاد بنوشید و صبح ها استحمام کنید و با نشاط به تلاش مشغول شوید.
تابستان :
بهترین غذاها در تابستان میوه، شیر و سبزی ها و انواع نوشیدنی های حلال (گیاهی) هستند. حمام با آب سرد در صبح و عصر مفید است، به شرطی که بلافاصله پس از کار یا پس از خوردن غذا نباشد. مصرف گوشت در این فصل مناسب نیست چون سموم آن به واسطه عرق فراوان هم دفع نمی شود. مصرف انواع ترشی ها نیز برای دفع صفرا مفید است.
پاییز :
در تابستان به دلیل گرمای هوا چربی های بدن آب می شوند؛ از این رو در پاییز نیاز ضروری به ذخیره کردن مواد چربی که مولد حرارت هستند ، پیدا می شود و باید با مصرف غذاهای مناسب آن را ذخیره کنید تا بدن خود را برای مقابله با سرمای زمستان مجهز کنید. بدن به انواع غذاهای اصلی و میوه هایی مانند انگور و انار نیاز دارد. همچنین استفاده از نوشیدنی هایی که از آنها تهیه می کنند، مفید است . به طور کلی مصرف میوه های ترش قبل از غذا و میوه های شیرین بعد از غذا مفید است .
زمستان :
در این فصل باید غذاهای پر انرژی مصرف کرد. مالیدن روغن و ماساژ استخوان ها در حال استراحت با روغن های شب بو، زیتون و گل سرخ به تقویت و استحکام کمک می کند. مصرف سیر نیز هفته ای یک بار مفید است، سیر موجب تحریک جنسی می شود و اعصاب تمام بدن را درگیر می کند و با هر بار مقاربت ذره ای از بدن تغییر و تحول می یابد. مصرف خرما گاهی با شیر و تخم مرغ مناسب است و از سستی اواخر و نیمه دوم زمستان و اوایل بهار جلوگیری می کند.
قسمتی از سخنان گهربار حضرت امام رضا (ع)را در مورد رعایت نکات بهداشتی و حفظ سلامتی بدن
1. کسی که نمی خواهد معده اش آزار و آسیب ببیند ، موقع غذا خوردن آب ننوشد . کسانی که هنگام غذا خوردن آب می نوشند ، دستگاه هاضمه را از ابتدای کارش ، از کار باز می دارند. این افراد به عارضه ضعف دستگاه گوارشی مبتلا خواهند شد؛ زیرا نوشیدن آب در اول غذا، معده را از هم باز می کند و عارضه گشادی معده می آورد .
2. آنان که می خواهند از بیماری بواسیر و رنج روده ای و درد قسمت پشت بدن در امان باشند، هر شب ده دانه خرمای برشته شده را با روغن گاو بخورند .
3. کسی که نمی خواهد از درد مثانه بنالد ، حتی نباید یک لحظه هم ادرارش را نگاه دارد، اگر چه بر پشت اسبی سوار شده باشد .
4. کسانی که به ضعف حافظه دچارند، بهتر است همه روزه هفت مثقال کشمش سیاه ناشتا بخورند و نیز سه تکه زنجبیل که در عسل خوابانده اند (زنجبیل پرورده) با کمی خردل ضمن غذای روزانه خود بخورند. برای تقویت نیروی فکری خوبست که همه روزه سه دانه هلیله با نبات کوبیده بخورند .
5.از افراط در خوردن تخم مرغ بپرهیزید زیرا این افراط کبد را از عمل منظم باز می دارد و در سر و معده بادهای زیان بخشی بوجود می آورد.
6. هر کس می خواهد در فصل زمستان از بیماری سرماخوردگی در امان بماند، همه روزه سه قاشق عسل بخورد. آن دسته از عسل ها که وقتی جلوی بینی می گیرید، بوی تندش شما را به عطسه وا می دارد یا عسلی که آدم را دچار بی حالی و سستی می کند و آن عسلی که زبان آدم را می سوزاند، عسل های خوبی نیستند.
7. در فصل زمستان گل نرگس ببویید، بوییدن این گل را به طور دائم انجام دهید تا از شرّ سرما خوردگی در امان بمانید. همچنین استشمام سیاه دانه آدمی را از سرما خوردگی ایمن می دارد .