استاد اصغر طاهری: شیطان در صراط مستقیم می آید

شیطان در  صراط مستقیم است

کسانی که راهشان را کج کردند شیطان برایشان اصلا وقت نمی گذارد. امیرالمومنین علیه السلام یک جمله ای فرمودند: دشمنان ما هیچ فرقی نمی کند روزه باشند نماز بخوانند سرقت کنند و ... کسی که دشمن من و بچه هایم است صاف در آتش می رود. شیطان وقتش را آنجا صرف نمی کند. اگر طهارت باطن نداشته باشی چیزی نداری. ظرف باید پاک باشد. شیطان در جایی می نشیند که صراط مستقیم است.

کسی که معرفت امام را به او می دهند پایش نمی لغزد. خدای تعالی راضی شده است علم غیبش را در اختیار شما قرار دهد. قرآن مجید مگر نمی فرماید: «لا يعلم الغيب إلا الله»¹. زیارت جامعه کبیره را امام معصوم علیه السلام فرموده اند. علامه مجلسی گفته بود صد مرتبه بگو الله اکبر. که بدانند تو موحد هستی و خدا را قبول داری. باید جواب بدهیم. همه مسئول هستیم. باید وقتی که صرف قرآن می کنیم صرف روایات و احادیث هم بکنی. باید وقت هایمان را برنامه ریزی کنیم و مطالعه کنیم.

جامعه کبیره بسیار نورانی است در حرم امام رضا علیه السلام بخوانید. نورانیت و معرفت بخواهید. برای هر چه می خواهید از آن ها بخواهید. محال است که به شما ندهند. اما احتمال دارد آن چه می خواهی به صلاحت نباشد و چیز دیگری به شما بدهند. همین که آمده ای یعنی گرفته ای و به حسابت زده اند.

تو اهل سر باش تا به تو نشان دهند. باید بدانیم کجا آمده ایم. صدق داشته باشیم.

پدر علامه مجلسی زیارت جامعه را در حرم امیرالمومنین علیه السلام می خواند گفت دیدم روحم نیست. فقط جسمم است. دیدم در حرم سامرا هستم و حضرت صاجب زمان عجل الله تعالی فرجه در حال زیارت کردن هستند. صحیفه سجادیه و نهج البلاغه را بدانیم چیست. 

«عالم الغيب فلا يظهر على غيبه أحدا إلا من ارتضى من رسول فإنه يسلك من بين يديه»² خدا غیبش را به کسی نمی دهد. اینجا خدا یک فرقی گذاشت. علم غیب مخصوص خدا است و مستقلا است. اینجا الا دارد. زمخشری³ از علمای اهل تسنن می گوید: خدا گفته است غیب را به کسی نمی دهم ولی اینجا منظورش همین رسولی است که از او راضی شده است. یعنی به ائمه نمی دهد. غیب را داده اند. کلام معصوم است. کار تمام شده است. خدا خیلی چیزها به این ها داده است.

رسول کسی است که خدا راضی شده است و غیب را به او داده است. افرادی که غیب را می دانستند مگر کم بوده اند.

قرآن دو جا درباره دو مادر پیغمبر صلی الله علیه و آله سخن می گوید. یک جا به مادر موسی علیه السلام می گوید بچه ات را شیر بده. هر جا که احساس خطر کردی او را در آب بینداز. یک مادری که این رابشنود چه می گوید؟ خدا به او گفت: نترسی ها، ما بچه ات را به تو بر می گردانیم. بچه ات را از مرسلین قرار می دهیم. امام معصوم نبود که، از غیب داشت به او می گفت. خدا بخواهد به هر کسی می دهد. این طور نیست که درش بسته باشد. اگر بود که می کشتند او را. «ارْتَضَاكُمْ لِغَيْبِهِ»⁴ غیب را به شما خاندان بدهیم. جمله دیگری دارد که کار را در ترجمه کردنش سخت تر می کند. جمله بعدی می فرماید: «و اختارکم بسره» خدا شما را برای اسرار خودش برگزید. آدم ها را کوچک نبینیم. کسی که کار کوچکی دارد را تحقیرش نکنیم. اهل بیت علیهم السلام اول و آخرش ادب هستند. ادب از ابا عبدالله علیه السلام بخواهیم.

اخلاص عمل داشته باشید. عمل هر چقدر هم که کوچک باشد ولی برای او باشد اجرش را می دهد. نماز خواندی روزه گرفتی هر چه بود خوب است ولی باید در تاریکی باشد کسی نفهمد. با خدا معامله کن. خیلی ها در عالم آمدند و کمک کردند ولی آیه برایشان نازل نشد. حضرت زهرا سلام الله علیها برای مشهور شدن به فقیران کمک نکردند ولی آیه قرآن برایشان نازل شد. تقوا خیلی مهم است. خداترس باشیم. در کارهایمان خدا را در نظر بگیریم. این خیلی مهم است. از خدا بترسیم.

تا ما خوب ها خوب تر نشویم بدها خوب نخواهند شد. ما باید عوض شویم. در همه چیزی که به ما سفارش کرده اند سخت بگیریم. امام باقر علیه السلام فرمودند: به اینکه اکتفا کنیم که بگوییم ما محبت علی بن ابی طالب علیه السلام را داریم کافی نیست. باید امانت هایمان درست باشد.

امانت داری خیلی مهم است. دختر مردم را می گیرید امانت است. هر کاری که دوست دارید با خواهرتان کنند با او هم بکن. باید اخلاقت طوری باشد که امانت دار خوبی باشی. باید طوری باشی که زینت آل الله باشی.

باید راستگو باشید. از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسیدند مومن زنا می کند؟ حضرت فرمودند: احتمالش هست. در خواهش ها و نفسانیتش دچار اشتباهاتی می شود و گرفتار می شود. پرسید: مومن سرقت می کند و دزدی کند؟ حضرت فرمودند: احتمالش هست بشود. پرسید: مومن بخیل می شود؟ فرمودند: احتمالش هست بشود. توجه کنیم ما که در این خانه می آییم و می خواهیم زینت آل الله باشیم. پرسید: می شود مومن دروغگو و کذاب باشد؟ حضرت فرمودند: ممکن نیست.

شیخ عباس قمی⁵ رحمة الله علیه با آن مقاماتی که داشتند کنار حرم نشسته بودند یکی از دوستانش به او گفت: تو نمی خواهد زیارت کنی. هر کسی مفاتیح به دست به زیارت می رود به حساب تو می نویسند و برکت وجودی تو است. شیخ عباس لحظات آخر دم مرگش گریه می کرد از او پرسیدند برای چه گریه می کنی؟ پاسخ داد: من یک دروغ مصلحتی گفته ام و برای آن دارم گریه می کنم. نمی توانم برای خدا دلیل بیاورم و خدا از من قبول نمی کند. زبانمان را مراقب باشیم. دهانمان را هر کجا باز نکنیم. از نشانه های مومن هم این است که کم سخن می گوید.

/1102101304

پی نوشت:

1.     

آیه 65 سوره نمل

2.     

الجن:26،27

3.     

«زمخشری» با نام کامل محمود بن عمر بن محمد بن عمر خوارزمی از بزرگان مذهب حنفی و معتزلی به شمار می‌آید.

4.     

زیارت جامعه کبیره

5.     

در سال ۱۲۹۴ ق. شهر قم شاهد تولد کودکی سعادتمند بود. پدر او حاج محمدرضا قمی نام آن طفل سپید بخت را عباس گذاشت و او را آن گونه که شایسته بود تعلیم و پرورش داد. حاج محمدرضا قمی مردی کاسب بود که مردم او را نیک مردی با تقوا و آشنا به مسائل دینی می‌شناختند و برای یادگیری احکام دین به نزد وی می‌رفتند. و این باعث گردیده بود که فرزند عزیزش در فضایی اینچنین تنفس کند. فضایی که در آن عطر قرآن و اخلاص با نفسهای گرم خانواده در هم ریخته بود.