حجت الاسلام علوی تهرانی: گریه بر امام حسین (ع) انسان را هدایت می کند
زیارت امام حسین(ع)
روایات زیادی درباره زیارت امام حسین علیه السلام وارد شده است. یکی از آن روایات در وداع امام حسین علیه السلام با اهل بیت خودشان است. در روز عاشورا وجود نازنین سیدالشهدا علیه السلام طبق آنچه در تاریخ نقل شده است حضرت 13 وداع داشته اند. در دو وداع یک با اهل بیت یعنی خانواده و زنان، بیانشان این بود: به پیروان من بگویید در اقامه و برپایی مجالس عزا بر مصیبت های ما همت بگمارند. یعنی تلاش مجدانه برای برقراری جلسات عزا داشته باشند. در وداع سیدالشهدا علیه السلام با حضرت زین العابدین علیه السلام در ظهر عاشورا قبل از رفتن به میدان بیانشان این است: پسرم به پیروان من سلام مرا برسان به آن ها بگو پدرم غریبانه از دار دنیا رفت. با ناله و با صدا بر او گریه کنید. به دوست داران من بگو پدرم با لب تشنه از دار دنیا رفت، هر وقت آبی نوشیدید یادی از لب تشنه من کنید. پدرم شهید از دنیا رفت، برایش گریه کنید. طلب کننده گریه خود امام حسین علیه السلام است.
امام زین العابدین علیه السلام اول سلام پدرشان را به ما می رسانند و آن گاه می فرمایند: برایش گریه کنید. تمام مصیبت ها در مقابل سیدالشهدا علیه السلام هیچ وجهه ای ندارد. اگر کسی می خواهد بر مصیبتی گریه کند بر حسین علیه السلام است. باز حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام به فرزند شبیب1 فرمودند: برای هر چیزی که می خواهی گریه کنی آن گریه ات را برای امام حسین علیه السلام قرار بده. بعد امام علیه السلام یک نیم خط روضه می خوانند که این نیم خط روضه تا قیامت گریه دارد. بعد می فرماید: «ذُبِحَ كَمَا يُذْبَحُ الْكَبْش»2 او را ذبح کردند مانند قوچ. این تا قیامت روضه دارد.
جاهلیت یک روزی به نام یوم القوچ داشتند. در طول سال قوچ را نگه می داشتند و پروار می کردند و در آن روز همه کسانی که در پروار شدن او کمکی کرده بودند همه در آن روز به طور وحشیانه ای حمله می کردند و آن حیوان را ذبح می کردند. حضرت منظورشان این بود که همه به طور وحشیانه ای بر پدرم حمله کردند.
انسان ها بدانید غیر از شما هم موجودات دیگری بر حسین بن علی علیه السلام گریستند. قبل از حسین بن علی علیه السلام کسی کشته نشده بود که آسمان ها و زمین و ملائکه و جن و حیوانات وحشی بیابان ها و ماهی های دریا و کوه ها بر او نوحه کنند. این مدال گریه بر حسین بن علی علیه السلام بر گردن تمام مخلوقات نصب شده است. هم ماهی ها و هم جن و هم ملک و هم آسمان ها بر حسین بن علی علیه السلام گریستند. گریه بر امام حسین علیه السلام اختصاصی به زمان ندارد. اختصاص به یک عمر دارد.
امام باقر علیه السلام فرمودند: پدرم حضرت زین العابدین علیه السلام روزی هزار رکعت نماز می خواند و 20 سال بر پدرش بعد از واقعه کربلا گریست. غذا جلوی ایشان قرار نمی دادند مگر اینکه گریه می کردند و می فرمودند: پدرم را با شکم گرسنه کشتند. آب برای ایشان می آوردند گریه می کردند گوسفند می خواستند ذبح کنند می فرمودند: او را آب دادی؟
یعقوب پیغمبر علیه السلام 12 پسر داشت. یکی از آن ها غایب شد. هم یعقوب علیه السلام می دانست که پدرش زنده است و هم یوسف می دانست که پدرش از این خبر دارد. ولی این پدر انقدر بر این پسر گریه کرد که چشمانش سفید شدند و سویش را از دست داد و کمرش از مصیبت خم شد، در حالیکه پسرش زنده بود و فقط جلوی چشم او نبود و حالیکه من با چشم خودم دیدم پدرم، عمویم و همه خانواده ام را به قتل رساندند. چگونه گریه من بند بیاید. دستور امام سجاد علیه السلام این است که برای پدرشان گریه کنیم، به زمان محدودش نکنیم به توفیق محدودش کنیم.
وجود نازنین سیدالشهدا علیه السلام شرایطشان طوری بود که دوست و دشمن برایشان گریستند. یزید از شمر لعنت الله علیهم سوال کرد جایی شد دلت بر حسین علیه السلام بسوزد؟ گفت: بله. داشت روز عاشورا در خیمه های بیرونی وداع می کرد. در یکی از این خیمه ها با یکی از دختران کوچکش دخترشان از ایشان پرسیدند: بابا به میدان می روی؟ حضرت فرمودند: بله. دختر گفت: می شود یک مقدار آب برایم بیاوری. گفت: یزید دست حسین علیه السلام خالی بود می دانست نمی تواند آب بیاورد ولی ناراحت و سراسیمه بلند شد که وقتی از خیمه می خواست بیرون بیاید عمود خیمه را ندید و سرش به خیمه خورد. از سرش خون ریخت. گفت: یزید انقدر دلم برای حسین علیه السلام سوخت که شروع به گریه کردن کردم و گفتم کار این مرد به کجا کشیده است که انقدر غریب است.
حسین علیه السلام دید از خانواده و اصحابش جز افراد قلیل باقی نمانده اند. بلند شد و روی اسبش نشست و صدا زد: مدافعی از حریم رسول خدا صلی الله علیه و آله باقی مانده است؟ خدا پرست بین شما کسی است؟ کسی هست کمک کند؟ یاوری بین شما است؟ هیچکس جوابی نداد و تمام لشگر یزید لعنت الله علیه بر حسین علیه السلام گریه کردند. جا دارد که بگوید: این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست.
برای گریه بر امام حسین علیه السلام فوائدی نوشته اند. خدا در قرآن به یک نفر سلام می کند: «إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ»3 درود خودش را نثار پیغمبر صلی الله علیه و آله می کند. این درود را بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله نثار چه کسی می کنی؟
امام صادق علیه السلام فرمودند: «صلی الله علی الباکین علی الحسین» درود خدا بر گریه کن های امام حسین علیه السلام. همین خدایی که درودش را بر پیامبرش نازل می کند.
امام حسین علیه السلام، پیغمبر صلی الله علیه و آله، امیرالمومنین علیه السلام، حضرت فاطمه سلام الله علیها، امام مجتبی علیه السلام در حق گریه کن امام حسین علیه السلام گریه می کنند. همگی فرمودند: ما یک سوم اعمالمان را برای گریه کن های حسین علیه السلام می گذاریم. مقام گریه کن این است.
یکی از چیزهایی که به گریه کن های امام حسین علیه السلام می دهند این است در دولت امام زمان عجل الله تعالی فرجه بر می گردند تا دولت کریمه اهل بیت علیهم السلام را ببینند. آن وقت می نشینند و با امام زمان عجل الله تعالی فرجه گریه می کنند. روز محشر کنار بهشت از حوض کوثر به او آب می دهند.
پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمودند: تا من خودم همه را وارد بهشت کنم خودم وارد نمی شوم. چرا انقدر به ما گفته اند برای امام حسین علیه السلام گریه کنیم؟ چرا بر گریه برای امام حسین علیه السلام این همه ثمره وجود دارد؟ گریه حالت انفعالی نیست. امروز که به گریه امام حسین علیه السلام گیر نداده اند. گریه بر امام حسین علیه السلام همیشه هست.
گریه بر امام حسین(ع)
گریه بر امام حسین علیه السلام انسان را هدایت می کند. چرا به ما گفته اند برای امام حسین علیه السلام گریه کنید؟
دو وجه دارد: می خواهید به حضرت زهرا سلام الله علیها احسان کنید؟ می خواهید به حضرت زهرا سلام الله علیها هدیه ای پیشکش کنید؟ احسان ما چه چیزی می تواند باشد؟ امام صادق علیه السلام فرمودند: گریه کننده ای نیست که بر حسین علیه السلام گریه کند مگر اینکه با گریه اش بر امام حسین علیه السلام، احسان به حضرت زهرا سلام الله علیها کرده است. با گریه اش به حضرت زهرا سلام الله علیها کرده است. گریه ما، صله و احسان به پیغمبر صلی الله علیه و آله است. اهل بیت علیهم السلام هم فرمودند: اگر می خواهید حق ما اهل بیت علیهم السلام را ادا کنید بر حسین ما گریه کنید. ما می خواهیم حق امام زمان عجل الله تعالی فرجه را ادا کنیم با گریه بر حسین بن علی علیه السلام حق ایشان ادا می شود.
وجه دوم این است که این عبارت را ما از امام زمان عجل الله تعالی فرجه زیاد شنیده ایم ولی دقتی به آن نکرده ایم. امام عصر علیه السلام در زیارت ناحیه می فرمایند: اگر روزگار مرا به تاخیر انداخت و من نتوانستم آن چنان که شایسته و بایسته است در میدان نبرد تو را کمک کنم و نتوانستم در مقابل کسانی که دشمن تو بودند شمشیر بکشم بر علیه دشمنانت مبارزه کنم به جای آن کارهایی که نتوانستم بکنم روز و شب گریه می کنم. گریه بر امام حسین علیه السلام، بودن در میدانی است که دشمن امام حسین علیه السلام است. آن ها از همین می ترسند.
مادامی که تو گریه می کنی یعنی اعلام می کنی مقابل بنی امیه هستی و آن ها از این می ترسند. لذا ما در روایاتمان گریه بر امام حسین علیه السلام را مقابل چه چیزی قرار می دهند. در روایات است که هیچ زن و مردی نیست که اشک از چشمانش روز عاشورا یا غیر عاشورا جاری شود و قطره ای باشد الا مقابل این یک قطره ثواب صد شهید را می دهم. شهید کجا به شهادت می رسد؟ در معرکه جنگ. یعنی گریه بر امام حسین علیه السلام یعنی بودن در معرکه جنگ و آن ها از این اتفاق می ترسند. چون دیدند یک روز حسین علیه السلام وقتی مقابل لشگر قرار گرفتند 72 نفر بودند و امروز لشگر ایشان تعدادش بیشتر از 72 نفر است.
گریه بر امام حسین علیه السلام اعلام جنگ است و آن ها از اعلام جنگ می ترسند. توصیه بر گریه بخاطر همین معنا است، اداء حق و محاربه با دشمن سیدالشهدا علیه السلام.
برای زیارت امام حسین علیه السلام ثواب زیادی قرار داده اند. راوی خدمت حضرت صادق علیه السلام رفت. حضرت از او پرسیدند: زیارت جدم حسین علیه السلام رفتی؟ گفت: نه آقا. فرمود: مکه مشرف شده ای؟ گفت: بله آقا. فرمودند: چند سفر؟ گفت: 19 سفر. حضرت فرمودند: یک سفر دیگر که بروی می شود 20 سفر و معادل ثواب یک زیارت جدم حسین بن علی علیه السلام قرار می گیرد.
بعد صدایش زد و فرمودند: اگر عارفاً بحقه بروی، به ازای هر قدمت 90 حج می نویسند. زائر امام حسین علیه السلام از در که بیرون می آید ملک به استقبالش می آید. ملک به استقبالش می آید و او را مشایعت می کنند و مریض که می شود عیادتش می کنند. از وقتی که زیارت می کند تا زیارت بعدی هر وقت که مریض شود یکی از عبادت کننده هایش ملک است.
/1102101304
پی نوشت:
1.
رَیان بن شَبیب، از محدثان مورد وثوق شیعه و از اصحاب امام رضا(ع) و امام جواد(ع) است. او به گفته نجاشی دایی معتصم خلیفه بنی عباس بوده که خواهرش مارده از کنیزان هارون و مادر معتصم بوده است. اما برخی مانند مسعودی در اثبات الوصیة وی را دایی مأمون ذکر کرده‌اند.
2.
بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار ،ج44،ص:286.
3.
آیه 56 سوره احزاب