حجت‌الاسلام مهدی ماندگاری: شهدا راه کربلا را باز کردند

کد خبر: 45519
وارث: شهدا راه کربلا را باز کردند؛ هر چند خودشان کربلا را ندیدند. نامردی است اگر اینجا شهدا را یاد نکنیم؛ آن‌ها که به مادرانشان قول دادند راه کربلا را باز می‌کنند. اینجا جا دارد که بگوییم 
«کجایید ای شهیدان خدایی...»
همه ما شنیده ‌ایم پس از ظهور امام زمان، درِ همه خانه‌ها باز است؛ همه انفاق می‌کنند و...؛ مگر در این جاده چنین نیست؟
همه این افرادی که خادمی زائرین را می‌کنند و پای آنها را ماساژ می‌دهند، در شهر خودشان کاره‌ای هستند و مقامی دارند... 

حجت‌الاسلام مهدی ماندگاری:


این‌حسین‌کیست‌که‌عالم‌همه‌‌پروانه‌اوست؟

«ما تو را دادیم پای آمدن...»، شما را به اربعین آورده‌اند، پاکِ پاکتان خواهند کرد.
شرط اول یاری امام زمان، پاک شدن است و شرط دوم صالح شدن است. منتظر مصلح، خود باید صالح باشد.
شرط اول با آمدن شما به اربعین حل شده است؛ برای گام دوم باید ارتباطات را اصلاح کنید.
ما اگر پنج رابطه‌مان اصلاح شود، به درد مهدی فاطمه می‌خوریم:

۱. رابطه ما باید به وسیله شناخت کبریایی خدا اصلاح شود. ما گاهی خدا را اکبر و بزرگتر از همه نمی‌دانیم. اگر خدا را «اکبر» بدانیم، از امریکا و رژیم صهیونیستی نخواهیم ترسید. به صاحبان قدرت و ثروت امید نخواهیم بست.
اگر خدا را بزرگ بدانیم، مشکلات را کوچک خواهیم دید. امام چون خدا را بزرگ می‌دانست، رژیم را کوچک می‌دید.

۲. اگر خدا را بزرگ بدانیم، دنیا را کوچک می‌بینیم. وقتی دنیا کوچک شد، پُست و مقام هم کوچک می‌شود. شهرت هم کوچک می‌شود. ثروت هم کوچک می‌شود. شهدا، دنیا را کوچک می‌دیدند. کربلا یعنی گذشت از هر چه هست.

۳. رابطه‌مان را با مردم اصلاح کنیم.
ما باید نوکر مردم باشیم. ما باید خادم مردم باشیم، چه آشنا و چه غریبه، چه دور و چه نزدیک؛ به مردم خدمت کن ولی با خدا معامله کن. برای همه مردم خادم باش؛ چه ایرانی و چه عراقی و چه فلسطینی.

۵. رابطه با دین هم باید درست شود. دین یعنی قرآن و عترت. بالاترین خسارت این است که امام زمان ظهور کند و ما در خیمه‌اش نباشیم.

۶.رابطه با دشمن خدا هم باید اصلاح شود. با دشمن خدا باید دشمنی کرد. مرگ‌برامریکا حقیقتا مرگ‌برشیطان است. ما با شیطان رابطه دوستی نداریم. ما با مردم عراق دوستیم. با امریکا رفاقتی نداریم. ما دشمن امریکاییم.

صاحب این حسینیه هشتاد، نود کیلومتریِ نجف تا کربلا، صاحب الزمان است. اگر کسی از جمع، صاحب حسینیه را دید، سلام همه جمع را به ایشان برساند.