امام زمان (عج) بيشتر در چه مكان هايي رفت و آمد دارند؟
از برخي روايات و حكايات معتبر چنين استفاده ميشود كه امام زمان ( عليه السّلام ) در عصر غيبت كبري، در مكان خاص و شهر معيني استقرار دايمي ندارد. و به طور ناشناس در بين مردم زندگي و رفت و آمد دارد.
چنان كه صيرفي از امام صادق ( عليه السّلام ) روايت ميكند كه فرمود: صاحب الامر ( عليه السّلام ) از اين جهت با يوسف ( عليه السّلام ) شباهت دارد كه برادران يوسف، با اينكه عاقل و دانا بودند و قبلاً هم با وي معاشرت داشتند، وقتي به محضرش شرفياب شدند، تا خودش را معرفي ننمود، او را نشناختند، و با اينكه بين او و يعقوب ( عليه السّلام ) بيش از هجده روز راه فاصله نبود، يعقوب از وي اطلاعي نداشت. پس چرا اين مردم انكار ميكنند كه خداوند همين عمل را نسبت به حجت خويش حضرت صاحب الامر ( عليه السّلام ) نيز انجام دهد؟! آن حضرت هم در بين مردم تردد ميكند و در بازارشان راه برود و بر فرششان قدم بگذارد ولي او را نشناسند، و به همين وضع زندگي كند تا خداوند به او اذن معرفي به مردم را بدهد.»(1)
از جمله شهرهايي كه به طور مسلم به مقدم مبارك امام زمان ( عليه السّلام) مزين شده است مدينه طيبه، مكة معظمه، نجف اشرف، كوفه، كربلا، كاظمين،سامرا، مشهد، قم و بغداد است و نيز مقام ها و مكان هايي كه آن حضرت تشريف فرما شدهاند متعدد است مانند مسجد جمكران، مسجد كوفه، مسجد سهله، ولي مكان معين و دايمي نميتوان براي حضرتش بيان كرد.
گفتم كه از تو پرسم نشان كويت گفتا نشان چه پرسي؟آن كوي بينشان است
پس به طور خلاصه ميتوان گفت كه حضرت (ع) در روي زمين زندگي ميكنند و در محل هاي خاصي هم حضور پيدا كردهاند اما به هيچ وجه نميتوان گفت كه حضرت در كجا هستند و در آينده كجا حضور پيدا خواهند كرد.
ديدار و رويارويي با آن حضرت (ع) به سه صورت ممكن است پيش آيد:
1. ديدار حضرت مهدي ( عليه السّلام ) با عنوان غير واقعي ايشان، به طوري كه كاملاً براي ديدار كننده ناشناس باشد. اين گونه ديدار، به فراواني براي كساني كه در محل زندگي ايشان سكونت دارند و يا افرادي كه با ايشان برخورد مينمايند روي ميدهد.
2. ديدار با حضرت(ع) در عنوان حقيقي ايشان (در عنوان امامت) بدون اينكه اين امر را ملاقات كننده متوجه باشد و پس از پايان گرفتن ديدار متوجه گردد كه چه كسي را ملاقات كرده است. اين نوع ملاقات همان حالتي است كه اكثر ديدارهاي نقل شده را شامل ميگردد.
3. ديدار با حضرت با عنوان حقيقي ايشان، در حالي كه ديدار كننده نيز در اثناي ملاقات متوجه باشد كه ملاقات شونده امام زمان (ع) ميباشد اين نوع ديدار بسيار كم نقل شده زيرا معمولاً مخالف مصلحت است و با غيبت تامه و كامل حضرت مهدي ( عليه السّلام ) منافات دارد.(2)
بابر اين هر شيعه پاك سرشتي ميتواند آن حضرت را به صورت اول و دوم ملاقات كند ولي بايد توفيق رفيقش شود، از گناهان و موارد شبهه و مشكوك پرهيز كرده و درون خويش را از الودگي ها پاك كند، و از طرفي به ايمان و يقين و صفات پسنديده، انجام واجبات و مستحبات و ذكر حق تعالي جان خود را آراسته كرده، دررفع نيازمندي هاي مردم و اصلاح جامعه كوشا باشد، تا نور ولايت او در دل، و جمال او در چشمش تابيدن گيرد.
گفتم كه روي ماهت از من چرا نهان است گفتا تو خود حجابي، ورنه رخم عيان است. (3)
پي نوشت‌ها:
1. محمد باقر مجلسي، بحارالانوار، دارالكتب الاسلاميه، تهران، ج 2،ص 154.
2. عليرضا رجالي تهراني، صد پرسش و پاسخ پيرامون امام زمان (عج)، انتشارات نبوغ، يازدهم ، 1382،ص 152- 151.
3. همان
/1102101305