حجت الاسلام بهرامی: ارتقاء درجه و کمال مربوط به رشدی است که در روح ایجاد می شود

خداوند مثل آفرینش یک درخت یا یک گل پله پله بافته است و ایجادش کرده است. این تدریجی است. این مدل تدریجی را خلق می گوید. خلق هم برای خدا است. امر دستوری است که «إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيئًا أَنْ يقُولَ لَهُ كُنْ فَيكُونُ»1 پله پله نیست. روز به روز و هفته به هفته و ماه به ماه نیست. به امر ایجاد می شود.

بگو ای پیغمبر، روح به امر پروردگار ایجاد می شود. جنسش و وزنش و حجمش لطیف است؟ ضخیم است؟ چگونه است؟ اصلا تفاوت افراد در رشد و کمال نقصان همه مربوط به این روح است. یک آدمی مضطرب و پریشان است. یک آدمی آرام است. با سکینه و وقار است. این تفاوت برای روح است. ایمان جایش کجا است؟ ایمان جایش در روح است. بصیرت و معرفت برای روح است. ارتقاء درجه شما و کمال مربوط به رشدی است که در روح او ایجاد می شود و آن آدمی هم که به کمال نرسیده است روحش بسیط و سالم نمانده است. اختلافات همه مربوط به حالاتی است که در روح انسان است.

گاهی روح سالم است و گاهی بیمار است. روح هم راه درمان دارد. اگر بیمار باشد طبیب مخصوص دارد. در سلسله پیدایش انسان یک مرحله خلقت اعضاء و جوارح است و یک مرحله ایجاد یک مرحله جدیدی به نام روح است و بعد یک امر دیگری ایجاد می کنیم و به جایی می رسد که روح انسان قابلیت خلیفه اللهی را پیدا می کند. همه حرف ها درباره روح پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله است. اختلاف درجات مربوط به روح است. روح است که قابلیت مظهر اسماء و صفات الهی را دارد و این قابلیت به فعلیت می رسد و می شود مظهر علم و حکمت الهی. روح پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله است که او را شایسته عالی ترین رتبه وحی می کند.

روح، حقیقت عجیبی در آفرینش است و قرآن زیباترین تعبیر را در این حقیقت دارد. این آیات قرآن از پیامبری که مکتب نرفته است و درس نخوانده است خودش از معجزات قرآن است. البته آن انسانی هم که به انحطاط و پستی کشیده می شود آن انحطاط و پستی هم برای همین است که روحش رشد نکرده است. کسی مثل پیامبر صلی الله علیه و آله چراغ منیر و هدایت بندگان می شود و یک انسان هایی هم در خباثت و پستی به جایی می رسند که برای بشریت مایع ننگ هستند.

این انسانی که می تواند در اوج عظمت چراغ هدایت شود گاهی تا جایی پست و منحط می شود که انحطاط و پستی او به حدی است که گاهی ستمگران دیگر هم از او احساس اشمئزاز و تنفر می کنند. گاهی کسانی که در راه کفر هستند هم از آن ها ابراز برائت و بیزاری می کنند.

/1102101304

پی نوشت:

1.     

آیه 82 سوره یس