سروده حماسی احمد بابایی، درباره شهادت آیت الله نمر + صوت

وارث : دریافت فایلتر شد از موج خبر، چشم همه، ساحل‌ها‌حبس هرگز نشود کشتی خون، در گِل‌هاسربه‌دارند در این قافله، دریادل‌ها...!ناله را وقت، فراخ است، به خود برگردیمباز تنهاست «محمد»، به اُحُد برگردیم***گر به دندان سعودی، جگر آید، بهتربالش نیزه اگر زیر سر آید، بهتررجز از سینه صدچاک برآید، بهتر!دار بر دوش، کِشد پشت سرش حیرت رامعنی تازه دهد شیخ نمر، غیرت را***آه، ‌ای شیخ! زمان را سپسی داده خدااز شهادت، به تو تازه نفسی داده خدامرگ نمرود به دست مگسی داده خدا!شفق قتل تو گوید ز شبِ صد‌ها ایلمی‌چکد خون تو از کنج لب اسرائیل***رعد و برقیم و جنون‌باور و مرگ‌آگاهیمامت واحده و قوم شهادت خواهیمسنی و شیعه، نمک خوردهٔ روح اللهیمسربه‌داری، نمک سفرهٔ بیداری شدخون زهراست که در رگ رگ ما جاری شد***خون مظلوم، «گواه» است، شهادت این استحج ما بر سرِ نیزه ست، عبادت این استبکُشید امت حق را که سعادت این استخاک پای شهدا، تاج شرف خواهد شدبرکت خون «نمر»، مکه، نجف خواهد شد***وقت آن است حجاز از جگرش آه کشداز قطیف، آه کشد، تا به یمن راه کشدیوسف فاطمه، بیرون ز دل چاه کشدسنی و شیعه کند آنچه دل احمد خواست«امت واحده از شرق به پا خواهد خاست»***از یمن تا به منا، خاک سیاهید شماانتقام، آتش غیرت شده، «کاهید» شما«کدخدا»، چاهکن است و تهِ چاهید شماسنی و شیعه، به تکفیر، حریفیم همهاز یمن تا به دمشق، اهل قطیفیم همه/1102101305