حجت الاسلام پناهیان: آدم ها با نماز ادب مي شوند
بعضي پدرها مي گويند: پسرم رفته سربازي سر به راه شده است. چرا آدم برود سربازي سر به راه مي شود؟ چون از بس به او سخت مي گيرند، از بس موشک ضدحال مي زنند تا بتواند يک ضدحال به دشمن بزند.
وارث : حجت الاسلام والمسلمین پناهیان مي گويد: بعضي پدرها مي گويند: پسرم رفته سربازي سر به راه شده است. چرا آدم برود سربازي سر به راه مي شود؟ چون از بس به او سخت مي گيرند، از بس موشک ضدحال مي زنند تا بتواند يک ضدحال به دشمن بزند. آن وقت آرام مي شود. از پادگان که در مي آيد ديگر از ديوار راست بالا نمي رود. مؤدبانه مي نشيند، مي تواند صبر کند، مي تواند تحمل بکند، درست است رفقا؟
قبل از اينکه بخواهيم برويم سربازي ادب بشويم، بيايد در خانه خدا سرِ نماز ادب بشويم، خيلي قشنگ تر نيست؟ "والبهائم لايتأدب الّا بالضّرب" ؛ چهارپايان، ادب نمي شوند مگر با چوب. آدم ها با نماز ادب مي شوند.
واجبات نماز طوري قرار داده شده که براي انسان معمولاً خسته کننده و تکراري است. همين را بپذيريم. فکر کنيم که چرا خدا، نماز را اينقدر تکراري و به يک قبله و با يک ذکر قرار داده است. بگوييم: خدايا خواستي شيريني‌هاي نماز از من گرفته بشود؛ چون يک عمل جديدي نیست تا در آن لذت باشد؛ پس اگر اين را ندارد چه دارد براي من؟ آن را به من بده. آن وقت خواهي ديد که اين نمازِ تکراري فلسفه ي اولش اين است که به آدم ادب ياد بدهد.
(چکیده ای از کتاب منبر و محراب ؛ از صفحه 49 تا 96 )
/1102101305