حجت الاسلام موسویان: ایام فاطمیه باید "درد دین ساز" باشد

وارث: مراسم روضه خانگی در منزل حاج علی انسانی با سخنرانی حجت الاسلام موسویان و مداحی حاج علی انسانی و حاج محمد حسن فیض برگزار شد.

در ادامه متن سخنان حجت الاسلام موسویان را می خوانید:

آیا اهل مدینه خاندان پیامبر را دوست داشتند؟

1400 سال است که بین شیعه و سنی یک سوالی مطرح است. کسانی که در مدینه در کنار پیامبر صلوات الله علیه زندگی می کردند، آیا پیامبر، حضرت علی علیه السلام و حضرت فاطمه سلام الله را دوست داشتند یا نداشتند؟ اگر حضرت فاطمه سلام الله علیها و اولاد ایشان را دوست داشتند؟ چرا اینجور با حضرت رفتار کردند؟ اگر دوست نداشته بودند چگونه رفتار می کردند؟

پاسخ این پرسش ها را از کتب اهل سنت بیان میکنم. در کتب طراز اول اهل سنت، در صحیح بخاری، صحیح مسلم و ابن تیمیه یک مطلبی دارند: اینکه ما خون شیعیان را مباح می دانیم، شکی در محبت دختر پیامبر نداریم. ما به فاطمه محبت داریم.

وی کتابی به نام "البیان فی خبار صاحب الزمان" دارد. درباره ی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف صحبت می کند. اهل سنت هم به ایشان اعتقاد دارند اما می گویند به دنیا نیامده، و ما اعتقاد داریم به دنیا آمده اند. ابن تیمیه در کتابش می گوید: امام زمان عجل الله تعالی فرزند فاطمه است.

در منابع اهل سنت وقتی که دقت می کنید، متوجه می شوید در ظاهر کسی را دشمن با آل الله نمی بینید. ناصبی ها و وهابی ها را داریم. وهابی ها کسانی هستند که از نظر فقهی حنفی هستند. در حنفی دو طیف اعتقادی اشاعره و معتزله داریم. وهابی ها اشعری مسلکند و سوما تندرو و افراطی هستند. خیلی از علمای اهل سنت نظرات وهابی ها را قبول ندارند.

حضرت زهرا سلام الله علیها در خطبه ی فدکیه به خلیفه اول در سال دهم هجرت، فرمود: شما آبشخور حلال مردم را به آبشخور لجن تبدیل کردید. حلال خدا را تبدیل به حرام کردید. و مسیر حق را به باطل چرخاندید.

 می دانید که پیامبر 5 وعده اذان میگفت. می فرمود با اذان بلال حبشی نماز بخوانید، در رمضان افطار کنید. با اذان عبید ابن کعب در سحر دست از غذا بکشید. اُبی بن کعب از مریدان فوق العاده و طراز اول امیرالمومنین علیه السلام بود. اصحاب در کنار پیامبر صلوات الله علیه به جایی رسیده بودند که به جای ایشان حرف می زدند. اگر سوالی داشتید که از ایشان می خواستید بپرسند، حضرت می فرمود مثلا از ابن عباس، اُبی بن کعب و... بپرس. این جایگاه اصحاب پیامبر بود.

آقای سید جعفرمرتضی عاملی¹ با سند ارائه می کند، در مدینه آن زمان 12 هزار نفر زندگی میکردند. کسانی که در کنار رسول خدا صلوات الله علیه بودند، حافظ قرآن شده بودند و مکتب تشکیل داده بودند.

آنهایی که کنار رسول خدا بودند، شنیدند پیامبر درباره ی حضرت زهرا سلام الله علیها می فرمود: "فاطمة بضعة منی"²فاطمه پاره تن من است.

مدینه ای ها پیامبر را دوست داشتند. میدانستند به درب خانه ی حضرت زهرا سلام الله علیها بروند دست خالی برنمی گردند. وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا³

در شب عروسی سائلی از ایشان خواست تا لباسش را به او بدهد، می دانست به حضرت بگوید، حضرت نه نمی گوید. در همانجا خانم ها دور ایشان حلقه زدند و چادر دورشان کشیدند و حضرت لباس را به سائل داد.

در مدینه مردم حضرت زهرا سلام الله علیها را دوست داشتند، اما چه اتفاقی برای اصحاب افتاد که دست به آن کار زدند. کسانی که 5 وعده با پیامبر صلوات الله علیه نماز می خواندند، حافظ قرآن بودند. از صمیم قلب در کنار حضرت بودند.

بی تفاوتی مردم مدینه

در عرب سنت است، هر کس پدرش بمیرد نباید از مطبخ خانه اش دود بلند شود. آن روز وقتی دیدند دود از خانه ی ایشان بلند می شود گفتند برویم ببینیم اگر غذای گرم، نان روز و یا هرچه احتیاج دارد برایش ببریم. وقتی دیدند دود به خاطر سوختن درب خانه است بی تفاوت برگشتند و گفتند به ما ربطی ندارد. بنی امیه و بنی هاشم همیشه با هم درگیر بودند.

در جنگ جمل 25 هزار نفر لشگر طلحه، زبیر و عایشه، و 5 هزار نفر از لشکریان حضرت علی علیه السلام کشته شدند. از سال رحلت پیامبر تا واقعه ی عاشورا که حدود 50 سال است. در این 50 سال بر امت اسلام چه اتفاقی رخ داد که سر پسر پیامبر صلوات الله علیه را بریدند و بر نیزه زدند؟ کف و هلهله و شادی کردند. به یکدیگر تبریک گفتند. کوفه را در شهادت ابی عبدالله آذین بستند. مردم کوفه که 5 سال پای منبر حضرت امیرالمومنین علیه السلام نشستند. و ایشان در سال آخری که در کوفه بود فرمود: ای اهل کوفه مرا ذلیل کردید.

باید پای دوست داشتن اهل بیت بمانید

مردم مدینه محبت به امیرالمومنین، شخص امام حسن و حسین علیهم السلام داشتند. علامه حسن زاده آملی معتقد است، چاهی که حضرت با او درد و دل میکرد، قنبر بود. سلمان به حضرت امیرالمومنین علیه السلام فرمود آقا با من درد و دل کنید. حضرت فرمود سلمان با تو درد و دل کنم شبی بیشتر زنده نمی مانی و دق می کنی.

مردم مدینه محبت داشتند اما پای محبت خود نماندند و بگویند ما محب هستیم و پای این دوست داشتن می ایستیم. مسامحه و مماشات میکردند. بی خیال و بی تفاوت بودند. حدود 400 نفر به درب خانه ی حضرت زهرا سلام الله علیه آمدند. مردم مدینه به این مساله راضی بودند. مردم مدینه به این اندازه در محبت حضرت زهرا سلام الله علیها بی تفاوت بودند. البته می گویند چون زنهایشان به زندگی خود نمی رسیدند. وقتی علت را می پرسیدند زنها می گفتند حضرت زهرا سلام الله علیها گریه می کند. وقتی یک زن گریه می کند، زندگی ما بهم میریزد.

دوست داشتنشان تا آنجا بود. به حضرت امیرالمومنین علیه السلام گفتند به زهرا بگو یا شب گریه کن یا روز گریه کن. این مساله برایشان بغرنج شده بود. نمی توانستند گریه ی حضرت را تحمل کنند. خیلی حرف تلخی برای مردم مدینه هست.

لعن کردن عمومی صلاح نیست

مساله ی دیگری به نام "بغض و تبری من اعداء" وجود دارد. در مبانی دینی محبت همیشه در کنار بغض آمده است. بلکه اهل بیت علیهم السلام می فرمایند: كَذَبَ مَنِ ادَّعَي مَحَبَّتَنَا وَ لَمْ يَتَبَرَّأ^ْمِنْ عَدُوِّنَا.⁴ دروغ مي‌گويد کسي که ادعاي محبّت ما را مي‌کند ولي از دشمنان ما تبرّي و بيزاري نمي‌جويد.

نه اینکه تسبیح بگیری دستت و لعن بگویی. ما حق لعن عمومی نداریم. خدا در قرآن می فرماید ای پیامبر به بتهایشان ناسزا نگو تا به بزرگ تو اهانت نکنند. چطورشما در واتس آپ و تلگرامتان گروه دارید، آنها هم، اهل سنت گروه دارند. ما با گروه مسیحیان محاجّه می کنیم. خواهش می کنم لعن عمومی را ترویج نکنید. می خواهید لعن کنید در سجده ی نمازتان لعن کنید. هر چیزی باید یک مصلحتی داشته باشد. ما بابی به نام تقیه داریم.

درباره ی میثم تمار، امام صادق علیه السلام فرمود اگر کنترل و تقیه می کرد، جزو شهدای کربلا میشد. 3 روز قبل از محرم سال 61 به شهادت رسید. میثم مقام بلندی دارد. اما اصحاب سیدالشهدا جایگاه دیگری دارند. حضرت درباره شان فرمود تا روز قیامت مثل اصحاب من پیدا نمی کنید.

بغض و محبت در کنار یکدیگر هستند

مردم مدینه یک چیزی به نام محبت داشتند، اما بغض نداشتند. بنده یک سری روایت درباره ی محبت جمع کردم و خدمت آیت الله بهجت بردم. عرض کردم آیا بغض و محبت از یکدیگر جداست؟ یعنی محبت را داشته باشم و بغض نداشته باشم یا بالعکس. حضرت آیت الله بهجت، دو دستشان را نزدیک هم گذاشتند و فرمودند محبت و بغض دو روی یک سکه است. بلکه بغض می چربد به محبت. نشانه ی محبت، بغض است. کلمات عربی را نمی شود به فارسی ترجمه کرد چون خیلی غنی است. یک حرف "باء" در مغنی اللبی حدود 70 معنی برایش آورده اند. همان "باء" در بسم الله. ابن عباس در محضر امیرالمومنین علیه السلام تا صبح نوشت و گفت باز هم بگویید. حضرت فرمود 70 بار شتر کاغذ و 70 سال عمر می خواهد تا من از نقطه ی زیر "باء" برایت بگذارم.⁵

مردم مدینه "درد دین" نداشتند

من این گونه ترجمه می کنم. اسم بغض را "درد" می گذارم. مردم مدینه دردشان نمی آمد که حضرت زهرا سلام الله علیها بین در و دیوار بماند، دردشان نمی آمد حضرت شبها گریه کنند. خیلی عجیب است. حضرت زهرا سلام الله علیها دست به گردن حسنین علیه السلام می گذاشت و با آن وضعیت جسمانی به قبر پیامبر صلی الله علیه و آله میرفت. مردم اینها را میدیدند.

نداشتیم کسانی را در مدینه به جای حضرت زهرا سلام الله کتک بخورد. لذا خدا به ما می فرماید باید درد دین داشته باشید. باید برای حضرت گریه کنید و درد و بغضتان را نشان دهید. اگر خوب گریه کنید، تمام توطئه هایی که برای شیعه میکنند، مثل کف روی آب میشود. به شرطی که گریه ات از روی بغض باشد و دردت بیاید و اذیت شوید. به گونه ای که بگویید کاش انجا بودم.

فاطمیه باید "درد دین ساز" باشد

فاطمیه هایمان باید "درد دین ساز" باشد. اگر درد دین ساز نباشد، کم فایده است. حضرت زهرا سلام الله علیها به انصار فرمود من گریه هایتان را نمی خواهم. بلند شوید شمشیر بکشید. شمشیر برای دفاع امیرالمومنین علیه السلام باشد. گریه باید حرکت آفرین باشد. نماز و روزه ی بی درد هیچ فایده ای ندارد. لذا امام صادق علیه السلام فرمود: وقتی روزه هستی یاد تشنگی امام حسین علیه السلام کنید. یا وقتی نماز می خوانید به یاد نماز اهل بیت علیهم السلام باشد و فکر کنید آخرین نمازی است که می خوانید.

امام زمان عجل الله  تعالی فرجه الشریف درباره ی گریه برسیدالشهدا علیه السلام فرمود: فلاندبنک صباحا و مساء و لابکین علیک بدل الدموع دما حتی اموت⁶* صبح و شب به ياد مصائب تو گريه مي کنم و از بام تا شام سرشک از ديده مي بارم و ندبه مي نمايم و به جاي اشک خون مي گريم.

"بدل" یعنی جایگزین. یعنی گریه را تمام نمی کنم بلکه به جای اشک خون گریه می کنم. حضرت می فرماید تا جایی گریه میکنم که برایت بمیرم ای جدم.

پی نوشت:

1- سید جعفر مرتضی عاملی عالم دینی، متخصص تاریخ اسلام و تشیع، سیره‌نگار شیعی و از عالمان حوزه علمیه قم و لبنان. وی کتاب‌هایی در زمینه سیره اهل بیت تالیف کرده است مانند الصحیح من سیرة النبی الاعظم و مأساة الزهراء.

2- صحیح مسلم ج 12 ص 203

3- سوره انسان آیه 8

4- بحارالانوار، ج 27، ص 58

5- تفسير بصائر، جلد اوّل، صفحه 187 و 188 بنقل از ينابيع المودة، صفحه 69 و 408.

6- زیارت ناحیه ی مقدسه