امام زمان(عج) در نوروز ظهور می کند؟!

وارث :آیت الله نجم الدین مروجی طبسی فرزند آیة الله العظمی حاج شیخ محمدرضا طبسی نجفی در سال ۱۳۳۴ در نجف اشرف به دنیا آمد.

وی از محضر اساتید برجسته ای همچون حضرات آیات محمدرضا طبسی نجفی، سید علی محقق داماد، شیخ یحیی انصاری، جعفر سبحانی، جوادی آملی، فاضل لنكرانی، میرزا جواد تبریزی، وحید خراسانی، سید محمدرضا گلپایگانی بهره برد. تخصص و برخی کارهای ایشان از قرار ذیل می باشد:

متخصص در مسائل فقه و اصول، تفسیر و کلام و حدیث تطبیقی، تدریس در دروس مقدمات و سطوح عالی حوزه، خارج فقه و اصول و خارج مهدویت، تدریس در مراکز تخصصی مهدویت، علوم حدیث، موسسه آموزشی پژوهشی مذاهب اسلامی، مرکز تخصصی تربیت محقق مذاهب اسلامی، مدرسه تخصصی امامت، موسسه در راه حق. تدریس در دانشگاهای کشور، تدریس در حوزه های علمیه خارج از کشور، سفرهای متعدد تبلیغی داخل کشور و خارج از کشور، سخنرانی و گفتگو در شبکه های رادیویی و تلوزیونی به زبان فارسی و عربی، عضو هیئت علمی و شورای علمی مراکز تخصصی مهدویت، علوم حدیث، موسسه آموزشی پژوهشی مذاهب اسلامی و مرکز تخصصی تربیت محقق مذاهب اسلامی می باشد.

ده ها مقاله و كتاب از ایشان منتشر شده است. برخی از کتابهای ارزشمند مهدوی معظم عبارتند از:

1-  معجم احادیث الامام مهدی (عج)، عربی، حدیث، با همکاری جمعی از نویسندگان
2- چشم اندازی به حکومت حضرت مهدی، فارسی، مهدویت، بیش از بیست و پنج مرتبه چاپ
3-  نشانه هایی از دولت موعود، فارسی، مهدویت، تا ظهور، فارسی، مهدویت
ایشان بصورت اختصاصی در حوزه مهدویت و وهابیت و بهاییت کار کرده اند. ایشان در تاریخ 4/12/94 مهمان تبیان بودند و در گفتگوی اختصاصی تبیان به سوالات ما پاسخ دادند.

از نظر حضرتعالی چه رابطه ای میان عید نوروز و امام زمان (علیه السلام) می توان در نظر گرفت؟

در ابتدا از خداوند متعال می خواهیم سالی که پیش رو داریم و آغاز آن مقارن با پایان ایام فاطمیه می باشد به برکت حضرت فاطمه زهرا(علیهاالسلام) سالی نیکو و فاطمی برای مردم، و همه شیعیان آن حضرت باشد و از پروردگار عزّ و جلّ می خواهیم که سال ظهور حضرت ولی عصر(علیه السلام) باشد. البته این عرض ما به معنای توقیت نیست بلکه آرزویی است که به آن امیدواریم.

درباره ارتباط نوروز و حضرت بقیة الله (علیه السلام) روایتی از معلّی بن خنیس وجود دارد که فردی معتبر و مورد عنایت امام صادق (علیه السلام) بوده است. وی شهید راه ولایت و تنها کسی بود که خود امام (علیه السلام) پیگیر دستگیری و قصاص قاتل او شد و قاتل را نفرین فرمود که منجر به مرگ فوری او شد. معلّی بن خنیس می گوید که روزی بر امام صادق (علیه السلام) وارد شدم. آن حضرت فرمود: آیا می دانی امروز، چه روزی است؟

عرض کردم: روزی است که عجم ها آن را احترام می کنند. امام (علیه السلام) فرموده امروز برای أمر مهمی است که نمی دانی. معلّی که فرد با معرفتی بود عرض کرد: شنیدن فرمایشات شما در این باره برای من مهم تر است از اینکه تمام دشمنانم بمیرند یا تمام دوستان و عزیزانم که مرده اند بار دیگر زنده شود.

امام (علیه السلام) شروع به تبیین نوروز نمودند. مانند اینکه: نوروز، روزی است که ابراهیم خلیل الله (علیه السلام) بت ها را در هم شکست؛ نوروز، روزی است که پیامبر (صلی الله علیه و آله) یارانش را به بیعت با امیرالمومنین (علیه السلام) دستور داد (که اشاره به روز غدیر دارد)؛ و روزی است که بیعت ثانیه، یعنی بیعت مردم با امام (علیه السلام) پس از مرگ عثمان انجام شد؛ و روزی است که در آن، مهدیِ ما ظهور می کند و خداوند عزّ و جلّ او را بر دجّال پیروز می کند. امام (علیه السلام) فرمود: عجم ها به این روز احترام می گذارند ولی شما ارزش آن را نمی دانید.

از این روایت، چنین برداشت می شود که نوروز ارتباط تنگاتنگی با امام زمان (علیه السلام) دارد. ما می گوییم عید است. خب، عید چه روزی است؟ روایات می فرمایند: «کل یوم لا یعصی الله فهو یوم عید»؛ هر روزی که در آن گناه و نافرمانیِ خداوند متعال نشود عید است. خب این چه روزی است؟

روز ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) است، روزی که بساط ظلم برچیده می شود و عدل در همه جا گسترده می شود. پس اگر گفته می شود، نوروز عید است به این جهت است. برنامه امام زمان (علیه السلام) نو است، نه اینکه دین نو است، أمر جدید است؛ نه این که قرآن نو باشد، کتاب جدید و برنامه نویی است. با این نگاه، نوروز ارتباط بسیار نزدیکی با حضرت ولی عصر (علیه السلام) دارد، وگرنه اعیاد مسلمانان مشخص و معین است، عید فطر، عید أضحی، عید جمعه، عید غدیر و عید مبعث است و عیدی به نام نوروز در روایات دیده نشده است و به فرموده امام راحل (ره) چنین عیدی در دین اسلام نیست ولی اسلام با آن مخالفت نیز نکرده است.

البته در نوروز اعمالی نیز مستحب است. شیخ طوسی در کتاب خود مانند «الخلاف» که أعمال را ذکر می کند نماز و دعا و روزه و ... را در این روز می آورد که به شکرانه ظهور دولت جهانی امام زمان (علیه السلام) است.

آیا روایاتی که بر خلاف روایت معلی به نقل از امام صادق علیه السلام ذکر شده است مستند هستند؟

روایاتی که معارض روایت معلّی ذکر شده اند، از نظر سند معتبر نیستند. مانند اینکه حکومت عباسی به امام کاظم (علیه السلام) می گوید که ما در ارتش خود، ایرانی زیاد داریم، شما نوروز را بزرگداشت نمایید و ما هم هر چه عیدی آوردند به شما هم می دهیم. نقل شده امام (علیه السلام) فرموده اند: من چیزی را که جدّم از بین بُرد، دوباره إحیا نمی کنم. و منظور نوروز بوده است خب این روایت سندی ندارد و صاحب کتاب «مناقب» آن را به صورت مرسل نقل نموده است.

به هر حال باید برای نوروز اعتباراتی را در نظر بگیریم تا بزرگداشت شود مانند آنچه در روایت معلّی اشاره شده یا مسأله دید و بازدیدها و صله رحم ها که بسیاری از رابطه های از هم گسسته به برکت همین روز دوباره اصلاح می شود. و این خود ارزش است و سبب رفع گرفتاری ها و طولانی شدن عمرهاست.

مضمون این عبارت می تواند مرتبط با وضعیت دوران ظهور امام مهدی (علیه السلام) در نظر گرفته شود بدین معنا که کار بزرگ ایشان در عصر ظهورِ خود، آرزوی تمامی انبیاء و اولیاء الهی و حتی شخص بزرگی همچون پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بوده است که «لیظهره علی الدین کلّه» ولی هیچ کدام نتوانستند آن را تحقق بخشند به هر دلیلی، و تنها مجری آن حضرت ولی عصر(علیه السلام) است. با این اعتبار می توان مضمون عبارت «ربیع الانام» را تأیید کرد، یعنی بهار انسان هاست. ایشان که در زمان ظهور، سنّ پیرمردان را دارد ولی چهره یک جوان زیر 30 سال را، چنان کار عظیمی را که آرزوی همه اولیاء و انبیای الهی بوده، محقق می کند.

در روایت داریم که امام زمان (علیه السلام) با ظهور خود، اسلام را به همه خانه ها وارد می کند همانگونه که سرما و گرما (که نمی توان از نفوذ آنها جلوگیری کرد) وارد می شود؛ "أما والله لیدخلن علیهم عدله جوف بیوتهم کما یدخل الحرّ و القرّ." هیچ جایی نمی ماند مگر اینکه "یوّحد الله" یعنی موّحد می شوند و حتی در بعضی روایات اشاره به ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) هم شده که منظور، آن هم است. خب به این اعتبار می توان گفت ایشان «ربیع الانام» هستند.

در روایتی از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که ایشان می فرمایند: هیچ عید فطر و عید أضحی و ... وجود ندارد که حزن ما در آن تشدید نشود. چون می بینیم که أمر ما که خلافت و حکومت الهی است غصب شده! پس روال موجود صحیح نیست و اهل بیت (علیهم السلام) در انتظار وضعیت مطلوب هستند. و برای ابراز آن، دعای ندبه بسیار مناسب است «این هادم ابنیة الشرک و النفاق، أین مُبید العتاة و المَردة، أین مستأصل أهل العناد و التضلیل و الالحاد. أین قاطع حبائل الکذب و الافتراء»، کجاست کسی که گمراهی و دروغ و سرکشان را ریشه کن می کند؟ تا اینکه می گوید: «أین معزّ الاولیاء و مذّل الأعداء» یعنی روال درست این است که اهل بیت (علیهم السلام) و پیروانشان عزیز باشند، قرآن می فرماید: «و لله العزّة و لرسوله و للمومنین». ولی الآن اینجور نیست.

روال این است که یهود ذلیل باشد: «ضربت علیهم الذّلّة» چطور عید بگیرم در حالی که امور در دست یهود است. چطور شاد باشم در حالی که آل سعود و آل خلیفه و ... همگی مواجب بگیر یهوداند و کشوری مانند ترکیه، غلام حلقه به گوش اسرائیل است و بلاد اسلامی را نابود کرده اند مانند عراق و سوریه و یمن و... .

باید منِ مسلمان حزن و نارضایتی و خود را از وضع موجود ابراز کنم. زیرا شادی من وقتی است که عزیز باشم نه اینکه ذلیل باشم. البته طبق بعضی روایات می توان گفت شاید ندبه و ناله در روز عید به خاطر حادثه عظیم کربلاست که بعد از آن ندا آمد که «ایتها الأمةّ المتحیّرة الضّالة بعد نبیها لاوفقکم الله لأضحی و لا فطر»؛ یعنی شما بعد از این تباهی و گمراهی بزرگی که به آن دچار شدید، دیگر موفق به هیچ عیدی نخواهید شد. و این را منضّم (زمینه ساز) کنید به عبارت امام زمان (علیه السلام) که درباره مصیبت عاشورا فرمود: «فلأندبنّک صباحاً و مساءً و لأبکینّ علیک بدل الدموع دَماً»؛ یعنی حضرت هر روز و شب، خون گریه می کنند. در حالی که، صحبت از گریه در روز عید می کنیم فقط.

همچنین در مورد حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام روایت عجیبی داریم که اگر، حضرت حمزه و جعفر طیّار شاهد آن هتک حرمت به امام علی (علیه السلام) در ماجرای غصب خلافت بودند، «لأتلفا أنفسهما»؛ یعنی خودکشی می کردند. این روایت صحیح است و می تواند عظمت حادثه تلخی را دستمایه خواندن دعای ندبه حتی در روز عید قرار دهد.

اولویت اول، خودسازی است. خداوند متعال به پیامبر خود فرمود: «ثیابک فطهّر» و بعد از آن فرمود: «قو انفسکم و أهلیکم» و سپس می فرماید: «یا أیها النبی قل لأزواجک و بناتک و نساء المومنین» و بعد می رسد به «أمّ القری» و در آخر هم «للعالمین».

امام زمان (علیه السلام) می آید برای همین آخری، یعنی «للعالمین» ما باید از مرحله اول شروع کنیم، یعنی همانطور که حضرت ولی عصر (علیه السلام) به دنبال یاران مسلمان است که اکثریت هم جوان هستند، ما هم باید جوانان مسلمان و مذهبی داشته باشیم، جوانانی که پا بند باشند. مایی که در انتظار حضور حضرت هستیم باید خود مذهبی باشیم، در همه عرصه های زندگی، رفتار و گفتار و کردار. امام زمان (علیه السلام) با غیر مذهبی ها درگیر خواهد شد پس خود را هدف قرار ندهیم.

پس گام اول خودسازی است. امّا گام بعد، کار فرهنگی است که در روایات سفارش شده است. در حال حاضر، سایت تبیان جزیی از همان برنامه فرهنگی در عصر غیبت است. یعنی باید فرهنگ اهل بیت(علیهم السلام) را به گوش همه رساند. آنهایی که «ایتام آل محمد» هستند؛ یعنی دشمنان نمی گذارند ندای حق به گوش آنها برسد. ما الان می بینیم که شبکه های مذهبی را در دنیا قطع می کنند مانند العالم، المنار، الشیعة، المیادین و ... ، چرا؟ چون می دانند که اینها رسالت أدا خود را می کنند. دنیا امروز تشنه حقایق است و ما باید کار فرهنگی کنیم. ببینیم دشمن از چه راهی وارد شده ما هم از همان طریق وارد شویم : «لا ینتشر الحق إلاّ من حیثُ الباطل» با همان ساز و کار و ابزار دشمن که در جامعه نفوذ کرده، همان گونه عمل کنیم، مانند فیلم، ماهواره، فضای مجازی، و ... بنابر این کار فرهنگی یکی  از وظایف، برای زمینه سازی در جهت ظهور حضرت ولی عصر (علیه السلام) است.