حجت الاسلام میرباقری: حضرت فاطمه(س) طمع دشمنان را از نبی اکرم قطع نمود+گزارش تصویری

کد خبر: 51275
مراسم جشن میلاد حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها با سخنرانی حجت الاسلام سید مهدی میرباقری و قرائت دعا توسط حاج مهدی سماواتی و مدیحه سرایی حاج سید مهدی میرداماد در حسینیه آیت الله حق شناس برگزار شد.

وارث: مراسم جشن میلاد حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها با سخنرانی حجت الاسلام سید مهدی میرباقری و قرائت دعا توسط حاج مهدی سماواتی و  مدیحه سرایی حاج سید مهدی میرداماد در حسینیه آیت الله حق شناس برگزار شد.

در ادامه متن سخنان حجت الاسلام سید مهدی میرباقری را می خوانید:

حجت الاسلام میرباقری: حضرت فاطمه(س) طمع دشمنان را از نبی اکرم قطع نمود+گزارش تصویری

سخن گفتن درباره شخصیت فاطمه زهرا سلام الله بسیار سخت است. هرچه بگوییم کم است. گفته می شود که شهادت سیدالشهدا، همه ی عوالم را تحت تاثیر قرار داده است. عالم ملائکه، جمادات، نباتات و انسانها. تعبیری در زیارت مطلقه ی سیدالشهدا وجود دارد، أَشْهَدُ أَنَّ دَمَكَ سَكَنَ فِي الْخُلْدِ وَ اقْشَعَرَّتْ لَهُ أَظِلَّةُ الْعَرْشِ وَ بَكَى لَهُ جَمِيعُ الْخَلَائِقِ وَ بَكَتْ لَهُ وَ بَكَتْ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ السَّبْعُ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَنْ يَتَقَلَّبُ فِي الْجَنَّةِ وَ النَّارِ مِنْ خَلْقِ رَبِّنَا وَ مَا يُرَى وَ مَا لَا يُرَى1 شهادت میدهم كه خونت در بهشت جاويد جا گرفت، و براى آن سقف هاى عرش لرزيد و برايش تمام آفريدگان گريستند، و به خاطر آن آسمانهاى هفت گانه و زمين هاى هفت گانه گريست، و آنچه در آنها و بين آنها نيز، و هركه در بهشت و دوزخ از مخلوقات پروردگار ما زيرورو میگردد، و آنچه ديده شود، و ديده نشود براى آن خون گريه كرد!

عاشورا، حادثه ای است که انبیا قبل از رخداد آن در جریان قرار گرفتند. از آثار این حادثه ی عظیم این است که ملائکه و فرشتگان، دسته دسته به حرم حضرت سیدالشهدا نازل می شوند و دائم در حال آمد و شد از عوالم بالا هستند. یا می فرمایند حرم ایشان مختلف الانبیاست، انبیاء در رفت و آمد به حرم سیدالشهدا علیه السلام هستند.

روایت صفوان از هبوط خداوند متعال

روایتی از صفوان وجود دارد با این مضمون: وقتی حضرت امام صادق علیه السّلام به حیره تشریف آوردند به من فرمودند: آیا مایل به زیارت قبر امام حسین علیه السّلام هستی؟ عرض کردم: فدایت شوم! آیا قبر آن حضرت را زیارت می کنید؟ حضرت فرمودند: چگونه آن را زیارت نکنم در حالی که خداوند متعال در هر شب جمعه با فرشتگان و انبیاء و اوصیاء به زمین هبوط کرده و او را زیارت می کنند. البته حضرت محمّد صلی الله علیه واله وسلّم افضل انبیاء و ما افضل اوصیاء هستیم. سپس صفوان عرض کرد: فدایت شوم! پس هر شب جمعه قبر آن حضرت را زیارت کرده تا بدین وسیله خدا را هم زیارت کرده باشیم؟ حضرت فرمودند: بله، ای صفوان ملازم آن باش برایت زیارت قبر امام حسین علیه السّلام را می نویسند و این تفضیلی است و این تفضیلی است.2

سه روز در عالم به نام "ایام الله" داریم، که روز ظهور قدرت الهی و غلبه ی دین خداست. روز ظهور و رجعت به قیامت. قصه بزرگتر از اینهاست که بشود تحلیل فلسفی کرد. قرآن و روایات از افق علم الهی به حوادث نگریسته می شود. نسبت به حادثه عاشورا، حادثه ای است که عمرش به قدمت تاریخ است و وسعتش به اندازه ی همه ی عوالم است. نسبت به حضرت زهرا سلام الله هم اینگونه است، بلکه هم دشوارتر. با بیان قرآن می شود صحبت کرد که حضرت که بود.

ارتباط بین درک حقیقت شب قدر و حضرت زهرا سلام الله

 در صافی شریف نقل شده كه روزی پیامبرصلی الله علیه در خواب دیدند كه بنی امیه بر منبر ایشان بالا رفتند و مردم را رو به عقب برگرداندند، دوباره جان‌ها را متوجه دنیا کردند و جاهلیت را در شكل جدیدی از نو برگردانند. پیامبر صلی الله علیه وقتی از خواب برخاستند، اندوهگین شدند؛ چون خواب ایشان به منزله‌ی وحی است. در این هنگام جبرئیل به ایشان عرض كرد یا رسول الله چرا نگران هستید؟ پیامبرصلی الله فرمودند چنین خوابی دیدم. جبرئیل گفت من از ماجرا بی‌خبرم باید بروم و از خداوند متعال خبر بیاورم. جبرئیل رفت و برگشت و سوره‌ی قدر و تعداد دیگری از آیات قرآن را برای پیامبر با خود آورد. بنابراین یكی از شأن نزول‌های سوره‌ی قدر این ماجرا است. إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ ﴿۱﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ ﴿۲﴾ لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ3؛ شب قدر از هزار ماه ارجمندتر است.

برای ما یک وجه شب قدر این است که از هزار ماه برتر است. بعضی افراد در امتهای پیشین عمرهای طولانی داشتند، حضرت به خدا عرضه داشتند در عوض عمرهای طولانی به امت من چه دادی؟ این راه طولانی را چطور طی کنند. خداوند متعال سوره قدر را بشارت دادند. چون هرچه زودتر بار خودمان را برای عالم آخرت ببندیم بهتر است. لذا اگر کسی به شب قدر برسد بهتر از هزار ماه است. نیاز به عمر طولانی نیست. به برکت حضرت بابی برای ما باز شده که نیاز به طی کردن راه طولانی نیست در فرصت کوتاه بهره لازم را ببریم تا دست پر به آخرت برسیم.

قرآن سفره ی خداوند متعال است. قرآن را یاد بگیرید و هرچه می توانید معارفش را بدست آورید. میوه های این سفره سماواتی است، اما به راحتی بدست نمی آید. گاهی قرآن شاخ و برگ خودش را نازل می کند و رسیدن به میوه ها آسان می شود. مثل اینکه در ماه رمضان، ثواب خواندن یک آیه برابر با کل قرآن بیان شده. راحت می شود به برکات و معارف قرآن دست پیدا کرد. شب قدر هم اینگونه است. شب قدر یک باب خاصی به سوی بهشت است. از برکات وحی و قرآن بهره مند می شوند. اگر وارد شب قدر بشوند وارد بهشت می شوند. پس این برکت برای ماست.

رویای صادقه پیامبر اکرم صلی الله

خواب پیامبر تعبیر شد و دشمنان ایشان بنی امیه و بنی عباس و غیره بر منبر ایشان نشستند و مردم را منحرف کردند، اما جنبه ی دیگر به خود پیامبر هم بیان می شود، که نگران چه هستی؟ ما به تو لیلة القدر دادیم. شما میتوانی عالم را هدایت کنی و خوبان را ببری. بله ابتلا و امتحانی هست. پیامبر صلی الله علیه می فرماید در معراج از خدا خواستم این فتنه اتفاق نیفتد. حادثه سقیفه اتفاق عظیمی بود.

امام صادق علیه السلام فرمودند: در «انا انزلناه فی لیله القدر»، مراد از «لیله»، «فاطمه» سلام الله علیها و مراد از «القدر»، «خداوند» است. پس هر که فاطمه سلام الله علیها را به واقع بشناسد، لیله القدر را درک کرده است. در ادامه یک هشدار دقیق و لطیفی هم داده اند، فرمودند: اِنّما سُمّیت فاطمةُ لاَنّ الخَلْقَ فُطِموا عَن معرفتِها؛ همانا او را فاطمه نامیدند، چون مردمان از کسب معرفت حقیقی نسبت به وی عاجزندکل خلایق راهی به معرفت حضرت فاطمه سلام الله ندارند. ولی اگر ایشان را بشناسند، شب قدر را هم شناخته اند. جمع بین این دو جمله مشکل است. از طرفی می فرمایند شب قدری است باید به آن برسی، از طرف دیگر می فرمایند شب قدر حضرت زهرا سلام الله است. و می فرمایند خیال خام نبرید که هر کسی به آن راه ندارد. یک نکته ای در این تشویق و تنبیه وجود دارد.

خدای متعال به پیغمبر فرمودند درست است که عمر امت تو کوتاه است، اما یک تلاقی بین آنها و حضرت زهرا سلام الله علیها داده ایم که امت های گذشته این را نداشته اند. نور حضرت زهرا سلام الله علیها به عالم شما آمده است، لباس بشر به او پوشاندیم شد "حوراء الانسیه". یک تلاقی بین آنها قرار دادیم، اگر به نور حضرت برسید کار تمام است و درکش بکنید جای عمر طولانی و عبادات زیاد را پر می کند. این برای ماست. برای پیامبر چطور؟ به او می فرمایند با فاطمه را به تو دادیم و کار تمام است و به نفع شما تمام می شود. همه ی کسانی که لایق هستند به آن مقصدی که شما می خواهید می رسند. مهم نیست که دشمنان شما چه می کنند. حضرت زهرا سلام الله علیها کار را تمام می کند.

جریان سقیفه دریای ظلمات بود

یک ظلماتی هست، جریان سقیفه یک ظلمات بود. یک دریای عمیق و طوفانی ظلمانی بود، ظلمات فوق ظلمات، مومن نمی تواند دست خودش را بیرون بیاورد و ببینید. به این حد ظلمت زیاد است. فقط نور الهی می تواند انسان را از این ظلمات نجات دهد. اگر کسی از این ظلمتا نحات پیدا نکرد تا قیامت در ظلمات می ماند. روایت در اصول کافی هست در قرآن هم داریم: وَ مَن‌ لَمْ يَجْعَلِ اللَهُ لَهُ و نُورًا فَمَا لَهُ مِن‌ نُور5 ؛ و آن‌ كس‌ كه‌ خداوند براي‌ او نوري‌ قرار نداده‌ باشد، او داراي‌ نوري‌ نمي‌باشد. حضرت زهرا سلام الله علیها مثل یک چراغی در دل پیامبر روشن می شود.

این طرف که ظلمات است، سمت دیگر آیه نور داریم: اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَکَةٍ زَیْتُونِةٍ لَّا شَرْقِیَّةٍ وَلَا غَرْبِیَّةٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَی نُورٍ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاءُ وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ:6 خدا نور آسمان‌ها و زمین است. مَثَل نور او چون چراغدانى است که در آن چراغى، و آن چراغ در شیشه‌اى است. آن شیشه گویى اخترى درخشان است که از درخت خجسته زیتونى که نه شرقى است و نه غربى، افروخته مى‌شود. نزدیک است که روغنش -هر چند بدان آتشى نرسیده باشد- روشنى بخشد. روشنىِ بر روى روشنى است. خدا هر که را بخواهد با نور خویش هدایت مى‌کند، و این مَثَل‌ها را خدا براى مردم مى‌زند و خدا به هر چیزى داناست

همه ی آسمانی ها و زمینی ها با نور الهی هدایت می شود. نور یک مثلی دارد، وجود مقدس نبی اکرم صلی الله است. مثل یک چراغدان است. "مشکات" وجود مقدس فاطمه زهرا سلام الله علیها ست. در روایت دیگری گفته شده قلب پیامبر است. در برخی دیگر گفته شده چراغها ائمه هستند.

يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ7 ؛ می خواهند نور خدا را به دهانهايشان خاموش کنند ولی خدا کامل کننده ، نورخويش است ، اگر چه کافران را ناخوش آيد. قرآن، تلاش اعضای سقیفه را به بازدم تشبیه می کند. آنها سعی می کنند با بازدم آلوده ی خودشان نور الهی را خاموش کنند.

از امام صادق علیه السلام پرسیدند: چرا حضرت فاطمه سلام الله علیها، لقب زهرا دارند. امام پاسخ فرمود ظلماتی عالم ملکوت را فرا گرفت و خداوند نور حضرت زهرا سلام الله علیها را تجلی داد، و تاریکی و ظلمت رفت. این نور به قدری جبروت داشت که همه ی ملائک به سجده افتادند. از خدا پرسیدند این چه چراغی است که مارا از ظلمت نجات داد؟ خداوند فرمود: هذا نور من نوری و أسکنته فی سمائی، خلقته من عظمتی، أخرجه من صلب نبی من أنبیائی أفضله علی جمیع الانبیاء و أخرج من ذلک النور أئمة یقومون بأمری، یهدون الی حقی و أجعلهم خلفائی فی أرضی بعد انقضاء وحیی7؛

این آفریده، پرتوی از نور من است که در آسمانم جایش داده ام؛ او را از عظمت بی انتهای خویش آفریده ام؛ او را از صلب پیامبری از پیامبرانم خارج خواهم گردانید که برترین پیامبران است؛ از این نور، امامانی را بر می انگیزم که امر مرا بر پای می دارند و به حقیقت من رهنمون می شوند؛ ایشان را جانشینان خویش در روی زمین، بعد از خاتمه وَحیَم، قرار خواهم داد.

دلیل نامگداری حضرت زهرا سلام الله به نام "فاطمه"

"فاطمه" یعنی جداشده و جدا کننده. در برخی روایات گفته شده حضرت شیعیان خود را از آتش جدا می کنند. در روایت است که دلیل نامگذاری ایشان به فاطمه این است که طمع دشمنان از نبی اکرم قطع شد. شیاطین می فهمند در عالم چه خبر است. حضرت امیرالمومنین علیه السلام فرمودند، وقتی حضرت به پیامبری مبعوث شد، ناله ی شیطان در آمد و مایوس شد که کسی او را عبادت کند. پیامبر رحمة للعالمین است و همه را با خلق عظیم خود هدایت می کند. شیاطین متوجه هستند که بعد از مبعوث شدن پیامبر چه اتفاقاتی افتاد.

حضرت زهرا سلام الله علیها کوثر پیغمبر است. عبور از حجابهای ظلمانی، که این حجابها چیزی جز ولایت طاغوت نیست. چون وقتی کسی گناهی کند تحت ولایت طاغوت می شود و از نور به ظلمت می رود. سیر از ظلمات به سرچشمه ی نور، بوسیله ی حضرت زهرا سلام الله آغاز می شود. در ظلمات آن چیزی که دستگیر انسان است، ائمه از نسل حضرت زهرا سلام الله علیها است.

گاهی ما سیر جزیی داریم، برای مومن ظهور جزیی می شود. یعنی بواسطه ی امام از ظلمات خارج می شود. یک ظهور کلی هم داریم که در عصر رجعت واقع می شود. هم این ظهور صغیری که در قلوب مومنین است، مثل چراغی است که نور حضرت زهرا سلام الله علیها است. حال این درجات دارد ولی همان چراغ است که شمارا از دنیا عبور می دهد و در قیامت شما را به بهشت می برد. ظهور کلی مثل عصر رجعت، بازهم ظهور حضرت زهرا سلام الله علیها ست. ظهور امام زمان عجل الله تعالی، ضحی خورشید امیرالمومنین علیه السلام به آسمان می آید و خورشید تجلی می کند و عالم روشن می شود. روایت عجیبی است که می فرماید: والشمس، وجود مقدس امیرالمومنین اند. ضحها قیام امام زمان علیه السلام و پرتو نبی اکرم و امیرالمومنین است. پس شمس هم نبی اکرم و هم امیرالمومنین است و ضحی قیام امام زمان می شود. در قیام امام زمان نور نبی اکرم تجلی پیدا می کند.

هدایت توسط حضرت زهرا سلام الله تا بهشت

ظهور حضرت، ظهور حقیقت توحید است و حجاب ثقیله جمع می شود، عالم، عالم نور می شود. از تجلیات حضرت زهرا سلام الله علیها است. چون انوار ائمه از وجود ایشان ساطع می شود. (اخرج منه انوار ائمتی) تجلی نور حضرت از طریق ائمه است.

پس نجات تک تک ما توسط حضرت زهرا سلام الله علیها است. نجات از حجابهای ظلمانی، از گناه، صفات رذیله که همه به اولیا طاغوت بر می گردد. و هم رسیدن به امام و سیر در وادی نور امام برای رسیدن به سرچشمه با حضرت زهرا سلام الله علیها است. هم به نحو جزیی و تک تک، هم به نحو کلی تا جایی که عالم بشود عالم ظهور و رجعت و رسیدن به بهشت با وجود حضرت زهرا سلام الله علیها است. حضرت زهرا، لیلة القدری است که سلام هی حتی مطلع الفجر، یعنی شمارا به سلامت هدایت می کند تا عصر ظهور.

وقتی یک قطعه از پازل بزرگ را به تنهایی ببنید، نمی توانید آنرا تفسیر کنید. اگر از منظر شب قدر به عالم نگاه نکنیم اصلا عالم را نمی فهمیم و نمیدانیم خدا چکار میکند؟ از یک روزنه ی کوچک به دنیا نگاه می کنیم. شب قدر شبی است که همه چیز دقیق و محکم سرجای خودش است.شب نزول قرآن است. مقدرات همه ی کائنات در شب قدر تعیین می شود. به نظر شب قدر یک دونه بیشتر نیست، ولی هر سال تکرار می شود. وقتی شب قدر در عالم ما نزول کند، ملائکه و روح به محضر امام زمان عجل الله تعالی می آیند، و تقدیرات یک سالش تعیین می شود. اگر کسی به شب قدر رسید، می تواند از منظر تقدیرات امور به عالم نگاه کند. همه ی عالم را باهم میبیند، دنیا و قیامت، قبر و عالم ذر و دنیا را باهم میبیند. در اینصورت عالم برایش معنادار می شود. اگر کسی به شب قدر رسید می تواند از منظر قرآن به عالم نگاه کند، به رضا و اطمینان میرسد. آدم وقتی تقدیر خدا را ببیند آرام می شود. مطمئن است دست توانا و مقدر خدا، عالم را اداره می کند. همه چیز دنیا برایش محکم است. اگر کسی به حضرت زهرا سلام الله علیها رسید اطمینان پیدا میکند و راضی به تقدیر الهی می شود. تقدیر حکیمانه و علیمانه است. این در شب قدر اتفاق می افتد.

حجت الاسلام میرباقری:

پی نوشت:

1- زيارت مطلقه، اصول کافی

2- کامل الزیارات ص ۱۱۲

3- سوره قدر آیات 1-3

4- تفسیر فرات الکوفی، فرات کوفی، ص582: انا انزلناه في لـيلة القـدر، الليلة فاطـمه و القـدر الله فمن عرف فاطمه حق معرفتها فقد ادرک ليلة القدر و أنما سميت فاطمه لأن الخلق فطموا عن معرفتها و قوله و ما ادريک ما ليلة القدر ليلة القدر خير من الف شهر يعني
خير من الف مؤمن و هي ام المؤمنين تنزل الملائکة و الروح فيها و الملائکه المؤمنون الذين يملکو ن علم آل محمد (صلي الله عليه و آله و سلم) والروح القدس هي‌ فاطمة(عليهاالسلام) بأذن ربهم من کل أمر سلام هي حتي مطلع الـفجر يعني حتي يخرج القائم آل محمّد عليه السلام»ترجمه: ما آنرا در شب قدر نازل کرديم شب،حضرت فاطمه زهراء سلام الله عليها و قدر، خداوندمتعال است. پس هر کس حضرت فاطمه زهراء سلام الله عليها را به حقيقت معرفت بشناسد،‌ شب قدر را درک کرده است و جز اين نيست که آنحضرت، فاطمه سلام الله علیها ناميده شد، چون خلائق از شناخت او بريده و جدا شده اند و فرمايش خداوند عزّوجلّ که: و تو چه مي داني‌شب قدر چيست؟ شب قدر از هزارماه بهتراست يعن‍ي بهتر ازهزار مؤمن زيرا او مادر مؤمنين است ودراين شب فرشتگان و روح نازل ميشوند.فرشتگان يعني مؤمناني‌ که از علم آل محمد صـلوات الله عـلیهم اجـمـعین بـهـره مـند مي باشـند و روح؛ هـمان روح الـقـدس که حـضـرت فـاطـمــه زهـراءسـلام الله عـليهـا اسـت مي‌ بـاشـد؛ و از هر امـر و فرمـاني ســلام و رحمـت است تا طـلوع سپيده دم؛ يعني تا هنگام ظهور و قيام حضرت قائم آل محمدعجل الله تعالي ‌فرجه الشريف

5- آيۀ 40، از سورۀ 24: النّور

6- سوره نور آیه35

7- علل الشرایع، ج?، ص 179ـ180؛ بحار الانوار، ج 43، ص 12، ح 5.