پرده عشاق به نام حاج محمدتقی طاهری برافراشته شد / سخنان خواندنی سیدابوالقاسم شجاعی و حاج علی انسانی + تکمیلی
مرتضایی نژاد خبرنگار وارث: مراسم یاد بود پیرغلام اهل بیت(ع) حاج محمدتقی طاهری شنبه شب 23 آذرماه، ساعت 18 با حضور حاج علی آهی، حاج علی انسانی، حاج مرتضی طاهری، حاج محسن طاهری و جمعی از ذاکرین و ارادتمندان به آل الله در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
بنابراین گزارش، این یادواره با قرائت قرآن توسط استاد کریم منصوری آغاز و سپس رسالت بوذری که عهده دار اجرای این بزرگداشت بود با قرائت شعری مراسم را آغاز کرد. در ادامه مراسم، حاج مرتضی طاهری و حاج محسن طاهری به جایگاه رفته و در مورد پیرغلام اهل بیت علیهم السلام حاج محمدتقی طاهری، با رسالت بوذری به گفتگو نشستند.
یکی از نکاتی که ذهن همه را مشغول کرده بود، عدم حضور فرزند کوچک حاج محمد تقی طاهری، حاج محمدرضا طاهری بود. حاج محسن توضیح داد که حاج محمد برای تشییع جنازه مرحوم حاج اسماعیل وثاقی و همچنین عیادت از حاج فیروز زیرک کار به همراه حاج منصور ارضی به شهر تبریز سفر کرده بودند که در راه برگشت، به جهت بدی آب و هوا، پرواز آنان کنسل شده و آنها نتوانسته اند خود را به این مراسم برسانند.
در ادامه و پس از پایان سخنان دو برادر، حاج علی انسانی، که یکی از دوستان قدیمی حاج محمدتقی طاهری است، به جایگاه دعوت شد.
حاج علی انسانی، یکی از ثمرات این ذاکر اهل بیت علیهم السلام را 3 فرزند صالح، مادح و ذاکر اهل بیت علیهم السلام دانست.
وی در ابتدا گفت: وقتی آقای طاهری به من زنگ زد، گفتم البته این مجالس باید در شان وشئونات یک نوکر باشد. اگر بزرگداشتی گرفته می شود و یادبودی برگزار می شود. نکوداشت ها باید نکوداشت واقعی و در مقام و شان نوکر باشد.چون پای سیدالشهدا(ع) در میان است.
دستت نمی رسد که بچینی گلی زشاخ ... باری به پای گلبن ایشان گیاه باش
مجلس خوبیست. اهل دل ها و شور و حال ها، اهل ادب و قال و حال،شور و شعور الحمدالله تجمیع شده است. خداوند انشاءالله همین که در دنیا زیر سایه آنان هستیم ،همانطور هم در آخرت باشیم. زیر چتر اباعبدالله(ع)باشیم. کسی دیگر لیاقت ندارد زیر این آسمان سر به آستانشان بسپارد. من دوتا رباعی به یادم آمد.
زیرکان دکان ما را بستند/ چله نشده کمان ما را بستند
ما نامه سرگشاده بودیم اما / با آب دهان،دهان ما را بستند
خیلی حرف است برای زدن. حالا که فعلا دارند از هر طرف می تازند. کتاب ها قلم ها دلار ها. امیدواریم به زودی زود آگاه بشویم که چگونه دارند از ریشه کار می کنند که جمعیت آنها تکثیر بشود. شیعه در اقلیت قرار بگیرد و نیاید آن روزی که ما باشیم و ببینیم که کمرنگ بشود عزای سیدالشهدا(ع). خود ما هم نباید بهانه به دست انها بدهیم.
حاج علی انسانی خود را شاگرد حاج محمدتقی طاهری خواند و گفت: من شاگرد حاج محمد تقی طاهری بودم. من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا. جوان بودم. ایشان و حاج شیخ اکبر نظری و عده ای دیگر ما را زیر پر و بال خودشان گرفتند. من شناختی که به مرحوم حاج آقای طاهری داشتم، ایشان برای خودشان رجلی بودند. مجلسی بود طرف های محل ما خیلی باعظمت و مخصوص ایشان بود پرچم به دست می گرفت. چه شور و حالی را ایجاد می کرد. خودش هم این خمیر مایه را داشت که فرزندانش اینطور شدند. ایشان صبح های جمعه همین هیئت طفلان مسلم(ع) که پدر و مادرم قربان این دو عزیز، راه انداخت تو محل ما خودش یک تنه دعای ندبه را می خواند. حال خاصی داشت برای خودش. خدایش بیامرزد و این سه فرزندی که از ایشان به یادگار مانده، به قول صائب: دهد ثمر ز رگ و ریشه درخت خبر ... نهفته های پدر از پسر شود پیدا.
و در ادامه حاج علی انسانی به ذکر مصیبت پرداخت:
وای اگر گویند از ما نیستی
یک قدم در راه مولا نیستی
دست های سینه زن ها پرچم است
هرچه پرچم پیش این پرچم خم است
بهتر این ضرب المثل از لب جدا
گوش کن یک دست هم دارد صدا
خانه ی دل منزل ارباب اوست
تک تک هر ضربه دق الباب اوست
تا که کوفی سنگ بر آیینه زد
نوحه زینب (س)خواند و زهرا (س)سینه زد
پس از ایشان، حجت الاسلام سید ابوالقاسم شجاعی، منبری شهیر تهران، یکی دیگر از مدعوینی بود که برای لحظاتی به سخنرانی پرداخت؛
ایشان از حاج محمدتقی طاهری اینگونه یاد کرد: من با حاج محمد تقی طاهری سالها مانوس بودم و با یکدیگر جلسات زیادی را اجرا کرده ایم. پدر حاج محمد تقی طاهری سخنران بود. یعنی عبا به تن می کرد و با لحن گرمی می خواند. از این رو این بزرگوار هم چکیده ای از مبانی خدمتگزاری و نوکری اباعبدالله(ع) بود. نوکری اهل بیت(ع) یک مبنا و فهم عمیق و دقیق می خواهد. ذاکری و نوکری سید الشهدا(ع) بدون توجه خود ائمه(علیهم صلوات الله) و دعای خیر پدر و مادر امکان ندارد. کسانی که در این راه هستند خواسته خدا و برگزیده خود خدا و اهل بیت(ع) هستند.این یک حقیقت محض است.
ایشان با بیان اینکه تا وقتی درعقیده و مرام اهل بیت(ع) ثابت قدم هستی مورد عنایت ایشان هم قرار داری با یک نقل تاریخی تاکید کردند: در جریان غدیرخم وقتی پیامبر(ص) دست مبارک علی بن ابیطالب(ع) را بالا بردند و او را امیر المومنین خواندند. حسان بن ثابت در وصف امیرالمومنین علی بن ابیطالب(ع)قصیده ای سرودند. پیامبر(ص) هم به او فرمودند: که تا وقتی که در این راه و در این عقیده باشی موید به روح القدس هستی . اما اینطور نشد و این سعادت را نداشت و چنان که در تاریخ آورده اند روزی امیر المومنین (ع) وارد مسجد شد و خلیفه اول از امام(ع) پرسید: چه کسی تو را بر این مقام شاهد است؟حضرت(ع) به هر کس رو کردند طرف مقابل رویش را بر می گرداند. که خودشان فرموده بودند: من به اندازه سنگ ریزه ی روی زمین مظلوم بودم.وقتیرو کردند به حسان بن ثابت،فرمودند: حسان تو بگو. گفت: آقاجان یک اشعاری را به من نسبت می دهند. من اصلا یادم نیست چنین اشعاری را گفته باشم.
این واعظ شهیر در ادامه افزود: بیان پیامبر(ص) در رشته مداحی اهل بیت(ع) زمانی است که با ایده و عقیده و روش های معنوی و روحانی و تبعیت از محبوبش در آن راه باشد. نه برای عوامل دیگر. من مجلس را آماده انتقاد نمی بینم و مسلما آن کسانی که در مرز عمیق نوکری باشند حتما مورد توجه اهل بیت(ع) خواهند بود. این همه را کشتند از دوستان علی(ع) اما تنها دسته ای از آقایان بدون تعارف توانستند محبت ولای علی(ع) را به ارمغان به دست من و شما بدهند.هم جامعه مداح بود و هم جامعه وعظ و سخن.
حجت الاسلام شجاعی باور عمیق داشتن به وعده ها و معارف اهل بیت را شرط نجات معرفی کرد و ادامه داد: من هنوز به سن بلوغ نرسیده بودم که با چند تن از نوکرهای اهل بیت(ع) خدمت آیت الله حاج سید عبدالله شیرازی(ره) رفتیم.ایشان یک عالم عجیب و غریب بود. ایشان فرمودند: من به اصح روایات که مراجعه کردم خودم دیده ام که هر کسی که برای امام حسین(ع) گریه کند٬ بگریاند و یا شبیه گریه کننده ها باشد بهشت بر او واجب می شود.
در پایان و با حضور حجت الاسلام شهاب مرادی، رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری، از خانواده طاهری تجلیل به عمل آمد.
از دیگر نکات حائز اهمیت این مراسم، حضور والده مکرمه اخوان طاهری در این مجلس بود.
مرحوم حاج محمد تقی طاهری، پیرغلام و خادم اباعبدالله حسین علیه السلام و پدر 3 مداح شناخته شده در دستگاه اباعبدالله علیه السلام، حاج مرتضی، حاج محسن و حاج محمدرضا طاهری سالها منصب مداحی و ذاکری در هیئتهایی همچون 2طفلان مسلم(ع) و حضرت ابوالفضل (ع) تهران را داشته و در 12 فروردین سال 1383 دارفانی را وداع گفت.طبق وصیت خود ایشاندر قطعهای نزدیک مرقد امام راحل(ره) دفن شد.