شعر/میلادگاهش کـعبه شد شاهَنشَه صاحب عطا
میلادِ نـور اعـظم است فـَرخُـنـده باد و پُرصـفـا
جشن ِظـهـور مُرتَضی(ع) شد ولـوله در کِبـریـا
شور مـلائـک را بـبیـن در آسمـــان و در زمـیـن
میلادگاهش کـعبه شد شاهَنشَه صاحب عطا
دَف زَن کَما شادی کُنان مولود او شعری بخوان
برگو به عالَم این خبر؛ آمد حبیبِ مُصـطفـا(ص)
در قـلبِ او حق الیـقـین زان شد امیرالمـؤمنین
تـأثـیـر او در «بـَدر» شد آیـیـنـه ای عبـرت نَـمـا
شد در «اُحُد» مَردانه مَرد در آن هیـاهـوی نبرد
آمد ندایی ز آسمـان جز پـور ِ طالب (ع) لا فَـتـا
در «خندق» او یار نَـبی همراز ِاسرار نـَبی(ص)
بر «عَبـدِود» پیروز شد آن نوجـوان، مــولای مـا
گنـجـیـنـۀ «نــور ازل» تـَمـثـیل ِ«دریــا در مَـثَل»
جانم عـلی(ع) آمد کنون آن حیدر(ع) خِیبَرگُشا
خـورشیـد یک پـرتـو از او، دارد «بَـشَر» زو آبـرو
آن بـوتُـرابِ بُت شکن می خوانَمَش شیـر ِخـدا
هم «راه» او هم «راهبـر»، دُنبالـۀ پیغَـامبـَر(ص)
آنی که در اِنـجیل شد انسانِ کامل، «ایلیا»(ع)
/1102101305