نسیم شعبان و صعود تا آسمان عبودیت
رجب، آغاز سلوک است و شعبان نیمه راه و رمضان انتهای سیر. از این پس، شب‌های ما در جویبار نور شعبان، تن می‌شوید تا به آسمان موعود سر کشد و دست‌در‌دست رمضان گذارد.
وارث: شعبان ماه بسیار شریفى است و به پیامبر گرامی‌اسلام(ص) منسوب است و آن حضرت این ماه را روزه مى‌گرفت و به ماه رمضان وصل مى‌كرد و مى‌فرمود شعبان، ماه من است هر كه یک روز از ماه مرا روزه بگیرد بهشت برای او واجب می‌شود و از حضرت صادق(ع) روایت شده است كه چون ماه شعبان فرا می‌رسید امام زین‌العابدین(ع) اصحاب خود را جمع مى‌‌کردند و مى‌فرمودند، اى اصحاب من مى‌دانید این چه ماهى است؟
خود را در معرض وزش نسیم الهی قرار دهید
به‌همین منظور با یادآوری بخشی از بیانات مقام معظم رهبری در مراسم صبحگاه مشترک یگان‌های زمینی، هوایی و دریایی سپاه در مهرماه ۱۳۷۲؛ به ذکر نکاتی چند از الزام توجه به ماه‌شعبان می‌پردازیم:
«یک نکته وجود دارد و آن این است که بعضی از چیزها - عزیزان من - در دنیا آموختنی و یاد گرفتنی است. کلاسی می‌گذارند، درسی می‌گذارند، دوره‌ای می‌گذارند، افرادی با استعدادهای مختلف می‌روند و آن‌ها را می‌آموزند. این‌ها فرصت‌هایی است که در اختیار بشر است. همان‌گونه که پیامبر گرامی‌اسلام(ص) فرموده‌اند: «اطلبوا العلم من المهد الی اللحد»؛ (نهج‌الفصاحه، ص ۶۴، ح ۳۲۷). این قبیل چیزها، ما را امر به فرا گرفتن و تجربه آموختن و یاد گرفتن می‌کند اما یک سلسله چیزهای دیگر هست که همیشه در اختیار آحاد بشر قرار نمی‌گیرد. گاهی دریچه رحمت الهی باز می‌شود، پنجره آسمان‌ها، بلکه پنجره بهشت - گشوده می‌شود و یک نفس بهشتی به داخل فضای زندگی مادی ما مردم می‌وزد. این، همیشگی نیست. این، گه‌گاهی است. «ان اللَّه فی ایام دهرکم نفحاةٌ علی فتعرضوا لهم؛ همانا در طول عمر شما، نسیم‌های الهی وزیدن می‌گیرد، پس بیدار باشید و خود را در معرض این نسیم‌ها قرار دهید»(بحارالانوار،ج۷، ص۲۲۱). خوشا به حال کسانی که در معرض وزش نسیم معنوی الهی و بهشتی، در این لحظات کمیاب قرار می‌گیرند و از آن استفاده می‌کنند. گاه‌گاه و به‌صورت تک‌تک آن، همیشه تاریخ ممکن است پیش آید. اما نادرتر این است که این نفحه، عمومی شود و این چیز بسیار نادر، در زمان ما واقع شد.
اولاً راجع به این انقلاب عظیم، خود شما جوانان، با فکر روشن و بازی که دارید؛ با آن دل پاک و حساسی که خدا به شما داده است، فکر کنید. وضع این دنیا را نگاه کنید. حرکت و سیر دیوانه‌وار به‌سمت مادیت را ببینید. بعد برگردید به سمت کشور و جامعه خودتان و پیام یک حرکت، یک حکومت، یک نظام به رهبری یک مرد عارف الهی محض را، که کمترین ارتباط و تعلقی را برحسب آن‌چه که عادت ما مردم عادی است با مادیات داشته است، در ایران اسلامی مشاهده کنید و ببینید این چه نفحه عظیمی از سوی پروردگار بوده است! خود وجود آن مرد و سخنان او، یکی از نفحات بود که از دست ما گرفته شد. یکی دیگر از نفحات بسیار ارزشمند الهی و از آن دریچه‌های بهشتی که به روی ما باز شد، همین جنگ پرمصیبت و پردردسر بود. کسی خیال نکند که ما از جنگ خوشمان می‌آید. کسی خیال نکند ما خوشحالیم که هشت سال جنگ داشتیم؛ نه. جنگ مصیبت بود، بلا بود، سختی بود. اما اندر بلای سخت پدید آید.
فضل و بزرگ‌مردی و سالاری را همان بلاهای سخت لازم است تا اقیانوس مواج فضایل انسانی، در درون انسان - به شکل معجزه‌آسا؛ نه به شکل معمولی - به موج بیفتد و انسان‌ها معنویات‌شان رشد کند. شما جوانانی که جنگ را دیدید؛ شما جوانانی که در جنگ تجربه‌هایی را گذراندید؛ شما جوانانی که لحظه‌لحظه خطرها را با پوست و گوشت و استخوانتان حس کردید و در آن لحظه‌ها به خدا پناه بردید، بدانید که از یک اقیانوس بی‌پایان معنویت استفاده کردید و بهره بردید».
جمع بین نفحات فردی و اجتماعی
ماه‌رجب که شروع وزش نسیم الهی است، اکنون به شعبان‌المعظم رسیده و این ماه نیز مصداق همین عبارت است: «ان اللَّه فی ایام دهرکم نفحاةٌ علی فتعرضوا لهم». در این ماه موقعیت‌ها را باید قدردانست و از آن‌ها نهایت بهره را برد. لحظاتی چون شب‌های جمعه، سحرها و قرار گرفتن در اماکن مقدس و هم چنین حشرونشر با اولیا و بزرگان دین، مارا در معرض این نسیم‌الهی قرار می‌دهد و موجب قوی شدن ارتباط با خداوند می‌شود.
نکته دوم این است که لحظات کمیاب غرق در نفحات الهی بودن، جنبه عمومی پیدا کند، همگانی شود. شاید بتوان گفت این مسئله با توجه به منویات مقام معظم رهبری جایگاه والاتری نسبت به جنبه‌های فردی دارد و دست‌یابی به آن آسان نیست. نیاز به یک نفحه عظیم از جانب خداوند متعال است. وجود پربرکت انسان‌های والامقام و ارزشمند چون حضرت امام‌خمینی(ره)، مصیبت‌ها و نیز جنگ تحمیلی؛ مصداق‌های بارز نفحات الهی است. جمع بین نفحات فردی و اجتماعی می‌تواند انسان را به بهره‌مندی بیشتر از اقیانوس بی‌کران معنویت یاری کند.
*مریم روزبهانی
/1102001307
خود را در معرض وزش نسیم الهی قرار دهید
به‌همین منظور با یادآوری بخشی از بیانات مقام معظم رهبری در مراسم صبحگاه مشترک یگان‌های زمینی، هوایی و دریایی سپاه در مهرماه ۱۳۷۲؛ به ذکر نکاتی چند از الزام توجه به ماه‌شعبان می‌پردازیم:
«یک نکته وجود دارد و آن این است که بعضی از چیزها - عزیزان من - در دنیا آموختنی و یاد گرفتنی است. کلاسی می‌گذارند، درسی می‌گذارند، دوره‌ای می‌گذارند، افرادی با استعدادهای مختلف می‌روند و آن‌ها را می‌آموزند. این‌ها فرصت‌هایی است که در اختیار بشر است. همان‌گونه که پیامبر گرامی‌اسلام(ص) فرموده‌اند: «اطلبوا العلم من المهد الی اللحد»؛ (نهج‌الفصاحه، ص ۶۴، ح ۳۲۷). این قبیل چیزها، ما را امر به فرا گرفتن و تجربه آموختن و یاد گرفتن می‌کند اما یک سلسله چیزهای دیگر هست که همیشه در اختیار آحاد بشر قرار نمی‌گیرد. گاهی دریچه رحمت الهی باز می‌شود، پنجره آسمان‌ها، بلکه پنجره بهشت - گشوده می‌شود و یک نفس بهشتی به داخل فضای زندگی مادی ما مردم می‌وزد. این، همیشگی نیست. این، گه‌گاهی است. «ان اللَّه فی ایام دهرکم نفحاةٌ علی فتعرضوا لهم؛ همانا در طول عمر شما، نسیم‌های الهی وزیدن می‌گیرد، پس بیدار باشید و خود را در معرض این نسیم‌ها قرار دهید»(بحارالانوار،ج۷، ص۲۲۱). خوشا به حال کسانی که در معرض وزش نسیم معنوی الهی و بهشتی، در این لحظات کمیاب قرار می‌گیرند و از آن استفاده می‌کنند. گاه‌گاه و به‌صورت تک‌تک آن، همیشه تاریخ ممکن است پیش آید. اما نادرتر این است که این نفحه، عمومی شود و این چیز بسیار نادر، در زمان ما واقع شد.
اولاً راجع به این انقلاب عظیم، خود شما جوانان، با فکر روشن و بازی که دارید؛ با آن دل پاک و حساسی که خدا به شما داده است، فکر کنید. وضع این دنیا را نگاه کنید. حرکت و سیر دیوانه‌وار به‌سمت مادیت را ببینید. بعد برگردید به سمت کشور و جامعه خودتان و پیام یک حرکت، یک حکومت، یک نظام به رهبری یک مرد عارف الهی محض را، که کمترین ارتباط و تعلقی را برحسب آن‌چه که عادت ما مردم عادی است با مادیات داشته است، در ایران اسلامی مشاهده کنید و ببینید این چه نفحه عظیمی از سوی پروردگار بوده است! خود وجود آن مرد و سخنان او، یکی از نفحات بود که از دست ما گرفته شد. یکی دیگر از نفحات بسیار ارزشمند الهی و از آن دریچه‌های بهشتی که به روی ما باز شد، همین جنگ پرمصیبت و پردردسر بود. کسی خیال نکند که ما از جنگ خوشمان می‌آید. کسی خیال نکند ما خوشحالیم که هشت سال جنگ داشتیم؛ نه. جنگ مصیبت بود، بلا بود، سختی بود. اما اندر بلای سخت پدید آید.
فضل و بزرگ‌مردی و سالاری را همان بلاهای سخت لازم است تا اقیانوس مواج فضایل انسانی، در درون انسان - به شکل معجزه‌آسا؛ نه به شکل معمولی - به موج بیفتد و انسان‌ها معنویات‌شان رشد کند. شما جوانانی که جنگ را دیدید؛ شما جوانانی که در جنگ تجربه‌هایی را گذراندید؛ شما جوانانی که لحظه‌لحظه خطرها را با پوست و گوشت و استخوانتان حس کردید و در آن لحظه‌ها به خدا پناه بردید، بدانید که از یک اقیانوس بی‌پایان معنویت استفاده کردید و بهره بردید».
جمع بین نفحات فردی و اجتماعی
ماه‌رجب که شروع وزش نسیم الهی است، اکنون به شعبان‌المعظم رسیده و این ماه نیز مصداق همین عبارت است: «ان اللَّه فی ایام دهرکم نفحاةٌ علی فتعرضوا لهم». در این ماه موقعیت‌ها را باید قدردانست و از آن‌ها نهایت بهره را برد. لحظاتی چون شب‌های جمعه، سحرها و قرار گرفتن در اماکن مقدس و هم چنین حشرونشر با اولیا و بزرگان دین، مارا در معرض این نسیم‌الهی قرار می‌دهد و موجب قوی شدن ارتباط با خداوند می‌شود.
نکته دوم این است که لحظات کمیاب غرق در نفحات الهی بودن، جنبه عمومی پیدا کند، همگانی شود. شاید بتوان گفت این مسئله با توجه به منویات مقام معظم رهبری جایگاه والاتری نسبت به جنبه‌های فردی دارد و دست‌یابی به آن آسان نیست. نیاز به یک نفحه عظیم از جانب خداوند متعال است. وجود پربرکت انسان‌های والامقام و ارزشمند چون حضرت امام‌خمینی(ره)، مصیبت‌ها و نیز جنگ تحمیلی؛ مصداق‌های بارز نفحات الهی است. جمع بین نفحات فردی و اجتماعی می‌تواند انسان را به بهره‌مندی بیشتر از اقیانوس بی‌کران معنویت یاری کند.
*مریم روزبهانی
/1102001307