حجت الاسلام دانشمند: تمام عالم می توانند از نور ابی عبدالله(ع)نورانی شوند+گزارش تصویری
وارث: جشن شب میلاد امام حسین علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام دانشمند و مداحی حاج علی قربانی، حاج محسن عرب خالقی و کربلایی سید مهدی حسینی در هیئت عشاق الحسین علیه السلام برگزار شد.
در ادامه متن سخنان حجت الاسلام دانشمند را می خوانید:
اهل بیت علیهم السلام کلهم نور واحد هستند، همه ی آنها یک نور هستند که نور خود را از پیغمبر صلی الله علیه و آله می گیرند. به همین دلیل به ایشان "مصطفی" گفته می شود. ما نهی شده ایم از اینکه مقایسه کنیم. مثلا بگوییم حضرت علی اکبر بالاتر است یا حضرت ابوالفضل! این فضولی ها به من و شما نیامده. هر کس هم در این راه قرار گیرد چوب می خورد.
مثلا می گویند اگر حضرت علی اکبر شهید نمی شد، به جای امام سجاد علیه السلام امام می شد. نور ائمه علیهم السلام دوهزار سال قبل از خلقت عالم، که نه نور بود، نه قلم و نه کرسی، و حتی ملائکه هم نبودند، آن موقع تعیین کرد. یا می گویند امام حسن علیه السلام بالاتر است یا امام حسین علیه السلام؟ این حرفها شیطانی است و جز انحراف چیزی در نمی آید. این اراده ی خداست. این حرف را شخصی به امام صادق علیه السلام زد، ایشان با تشرفرمود: نسل انبیا بعد از حضرت هارون بوده، پس یعنی حضرت موسی پایین تر بوده است؟ این اراده ی خداست. در شجاعت، کرم و بخشندگی، در صبر و حلم و آقایی، امام حسن و حسین علیهما السلام یکی هستند. این مقایسه داشتنها به ما ربطی ندارد.
مصداق تراشی آفت این زمان
یکی از چیزهایی که به ما ربطی ندارد، مصداق تراشی است. سفیانی ها چه کسی هستند؟ سید خراسانی کیست؟ دجالی ها کیستند؟ و... اتفاقا داعشی های ملعون دنبال این هستند که بگویند سفیانی ها ما هستیم، پس مهدی شما کو؟ برای اینکه منکر حضرت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هستند پس شما به دنبال مصداق تراشی نباشید.
قصه ی حضرت سیدالشهدا علیه السلام، ویژگی های خاصی دارد که خدا تعیین کرده است. مثلا ویژگی خاص امیرالمومنین علیه السلام این است که حضرت در کعبه به دنیا بیاید و پیغمبر صلی الله علیه و آله در مکه، اما این دلیل نمی شود که بگوییم امیرالمومنین علیه السلام بالاتر است. بلکه یک ویژگی است. یکی از ویژگی های امام حسین علیه السلام این است که امام صادق عليه السلام فرمود: ما همه كشتي نجات هستيم، ولي كشتي حسين سريعتر است و زودتر مسافران را به ساحل می رساند.
بین ائمه و قرآن شباهت هایی وجود دارد. بین قرآن و امام حسین علیه السلام هم شباهت وجود دارد. قرآن "سیدّالکلام" است و امام حسین علیه السلام هم "سیّدالشهدا" ست، نه فقط شهدای کربلا بلکه از شهید قابیل گرفته تا شهدایی که در رکاب امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف به شهادت می رسند.
قرآن کریم شافع است و کسی که مداومت بر خواندن قرآن کند در روز قیامت قرآن به صورت یک جوان زیبا به سراغ انسان می آیند. دوران برزخ و شب قبر بسیار طولانی است. امام حسین علیه السلام هم شافع است. شافع کسی است که زیارتش کرده باشد، کسی که برای ایشان گریه کرده باشد، یا برایش مجلس بگیرد و یا هرکاری که برای امام حسین علیه السلام انجام داده باشد در قیامت حسابش با ایشان است. حتی اگر شیعه نباشد. شیعه را که ولایت اهل بیت دارد، خداوند در دنیا با فقر و سختی و شوهر بداخلاق، مریضی و غربت گناهان را پاک می کند. فرموده اند اگر بعد از هر آبی که می خورید یا حسین بگویید طوری ثواب میبرد که مثل این است که به حضرت علی اصغر آب داده است. در روایت دیگر هست که تمام شهدا را آب داده و در روایت دیگر می فرماید گویی به همه ی انبیا آب رسانده است.
می فرمایند کسی که زائر امام حسین علیه السلام است می تواند 70 هزار نفر از قوم مادری و پدری اش را شفاعت کند. تازه زائر ایشان نه خود امام حسین علیه السلام.
امام حسین علیه السلام هدی للناس است
سوم قرآن کریم هدی للناس است نه هدی للعرب، قرآن برای هدایت تمام بشر است. وجود امام حسین علیه السلام هم هدی للناس است. تمام عالم می توانند از نور ابی عبدالله علیه السلام نورانی شوند، هندو، عرب، عجم، زرتشتی، مسیحی، یهودی، عالم و جاهل. پروردگار متعال هر چه برای خودش شرط گذاشت، از امام حسین علیه السلام برداشت. مثلا زن حائض نمی تواند وارد مسجد بشود، مگر اینکه از دری برود و از در دیگر خارج شود. کافر و غیر مسلمان حق ندارد پا به مسجد بگذارد. اما در حسینیه این امکان دارد. اگر یک زرتشتی بیاید و درخواست کند گوشه ی حسینیه بنشیند می تواند. اما قانون دین ما این است که غیر مسلمان نمی تواند به مسجد بیاید.
در کل عمر یک حج واجب است تازه اگر استطاعت داشته باشد نه فقط مالی بلکه استطاعت جسمی، سیاسی و روحی. امام صادق علیه السلام فرمود: بر شیعیان ما واجب است سالی یکبار به کربلا برود. اما حج عمری یک بار واجب است. مثلا کسی که بخواهد مکه برود و پول نداشته باشد نیاز نیست اما برای کربلا رفتن می فرماید: اگر پول نداشته باشی بروید قرض بگیرید.
تا امام حسین علیه السلام در ماه شعبان وارد عالم ناسوت می شود سراسر این ماه شادی می شود، ذره ای غم و مصیبت نیست. بهترین هدیه ی عالم یعنی امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف را در ماه شعبان قرار می دهد. و وقتی می خواهد از دنیا برود، تمام شادی ها از بین می رود، همه سراسر حزن و غم. خدا بعضی از علمای اهل عامه را لعنت کند که یک روایت ضعیف را وارد کردند که هیچ کدام از علمای شیعه آن را قبول نکردند ولی متاسفانه صدا و سیما رعایت نمی کند. می گویند روز هفتم ماه صفر را روز ولادت موسی ابن جعفر علیه السلام است. این دروغ است و برای شیعه نیست. این حرف را فقط سنی ها گفته اند. روایتی که مشکل سندی و هم رجالی دارد و بسیار ضعیف است. در ماه محرم و صفر هیچ عیدی نیست. امام حسین علیه السلام که می رود همه ی شادی ها را با خودش میبرد و هرچه غم است در عالم جمع می شود.
اگر قرآن عظیم است، امام حسین علیه السلام هم عظیم السوابق است. برخی قصه ی فطرس ملک را رد می کنند اما اساتید ما اسنادش را قبول می کنند. حضرت جبرئیل ملکی به نام فطرس را به قنداقه ی امام حسین علیه السلام می بندد و این تازه قصه ی ورود ایشان از از عالم ملکوت به عالم ناسوت است.
امام حسین علیه السلام امام مبین است
قرآن مجید کتاب مبین است و امام حسین علیه السلام هم امام مبین است. هیچ کس در عالم عظمت ایشان را نمی تواند انکار کند. در کربلا چند معجزه شد. اینکه قران معجزه است خود سیدالشهدا علیه السلام هم معجزه است. اما نامردها گفتند این از سرّ حسین است. یعنی حتی بر عمرسعدی ها هم مسلم شد که امام حسین علیه السلام امام مبین است.
هنگام شهادت غلام سیاه، امام حسین علیه السلام سرش را روی پاهایش قرار داد و فرمود خدا بدنت را سفید و خوشبو کند. بعضی ها دیدند که غلام سیاه مثل برف سفید شده و از مشک خوشبوتر است.
سر بریده ی امام حسین علیه السلام تا 40 منزل قرآن خوانده و با خواند قرآن خیلی ها برگشتند. شادی کوفیان 24 ساعت بیشتر طول نکشید در هر شهری که آذین بستند و شادی کردند به چند ساعت نکشید که به عزا تبدیل شد. برای اینکه نور مبین امام حسین علیه السلام را همه دیدند.
ما امام حسین علیه السلام را به خوبی نمی شناسیم. فهم ما به امام حسین علیه السلام به اندازه ی امام حسین علیه السلام پسر حیدر کرار نیست. ما به اندازه ی امام حسین علیه السلام، از امام حسین علیه السلام فاصله داریم. ما ایشان را خوب نمی شناسیم دست خودمان هم نیست. اگر توانستید تمام آبهای عالم را در یک استکان جمع کنید می توانید با این مغز کوچک درک کنید امام حسین علیه السلام کیست. هیچ کس در روز قیامت نمی تواند بگوید من حرف حسین علیه السلام را نشنیدم و راه حسین علیه السلام را ندیدم.
بیشتر شهیدانی که در سوریه شهید می شوند برای گردان فاطمیون است. چطور می شود یک جوان افغان بچه هایش را بدون سرپرست رها کند و وقتی با خانواده اش صحبت می کنی ذره ای هم احساس پشیمانی ندارند. در اوج فقر هم هستند. متاسفانه هنوز به تربیت اسلامی نرسیده ایم. هنوز در بند این حرفها هستیم که فلانی هندی است، افغان است و... تربیت شده ی اهل بیت نشدیم. مردم محله ای در یکی از استانها اجازه ندادند شهید افغان در قبرستان محل دفن شود. بچه های ولایی آنجا خیلی گریه کردند. سید هم بود. در همان قصه یک کسی بهترین قبر را در امامزاده ای واجب التعظیم به نام امامزاده محمد برایش گرفت و گفت چون مدافع حرم است و از ناموس حضرت علی علیه السلام دفاع کرده است. چه تشییع جنازه ی باشکوهی! مردم آن محل خیلی ناراحت شدند و عذرخواهی کردند. این شهدا دو مدال دارند، مهاجر الی الله و مجاهد فی سبیل الله، لیاقت نداشتید چنین شهیدی در محل شما دفن شود.
وقتی با زن و بچه اش صحبت می کنی، یک بچه ی 7 ساله و 4 ساله، می گفت بابام رفته از عمه ام حضرت زینب سلام الله علیها دفاع کند، هر شب می آید و با من بازی می کند. بابام رو میبینم و هست. حسین علیه السلام با انسان چکار می کند؟ من فکر میکنم ابراهیم خلیل الله که حاضر می شود اسماعیلش را ذبح کند و خانواده اش را در بیابان گرم بدون هیچ سایبانی بگذارد و بیاید، همان احساسی را داشت که مدافعان حرم دارند. چون می دانست این جریان باید بیفتد تا همه بدانند ذبح عظیم امام حسین علیه السلام است.
آن چیزی که او را صبور، حریم و عبدش کرد فقط قصه ی امام حسین علیه السلام است. ایشان آدم را زنده میکند. از این ارباب بیشتر استفاده کنید. از غیرتش، حلمش، از صبرش، از غیرتش و زندگی اش بگویید. از بخشش و آقایی اش بگویید.