حجت الاسلام صدیقی: تا فقر خودمان را درک نکنیم به خدا نمی رسیم + گزارش تصویری

پروردگار عزیز این عالم را برای آدم خلق کرده است و آدم را مظهر تمام صفات خودش خواسته است. زمین و زمان و مُلک و ملکوت همه کلاس برای آدم است. آدم این ظرفیت را دارد که همه این ها را از جانب خدا تلقی کند.

برگ درختان سبز در نظر هوشیار

هر ورقش دفتری است معرفت کردگار

آنچه خداوند خلق کرده است بوی خدا می دهد و قشنگ است. خدایی که هر چیزی را که آفریده است قشنگ آفریده است و زیباتر از زیبایی آن است که آنچه در عالم است مظهر زیبایی حق تعالی است ولی خدا آن را رها نکرده است که زشت شود، او را هدایت کرده است. بذر گلی را که کشاورز در خاک قرار می دهد خدا او را همراهی می کند که با این خاک تیره مبارزه کند و خودش را بالا بکشد. آن بذر، گل قشنگی شود و دل شما را شاد کند. همه چیز در عالم قشنگ است چون خالقش قشنگ است. آدم هایی که بر زبانشان فحش و نیش زبان و بردن آبرو و ... است برای زبانش نیست، باطنش خراب است. شیشه خورده در جانش است. ذاتش خبیث است.

دعای کمیل دعای عارفانه و سالکانه است. اللهم یعنی ای الله من. می فرماید: زبانم را با ذکرت عجین کن که هیچ وقت از زبانم نیفتد. می گوید خدایا دل عاشق به من بده. آدم، بی تاب که شد یاد محبوب از دل آدم نمی رود. «اذکروالله ذکراً کثیراً» یعنی خدا را هرگز از یاد نبرید، خدا را همیشه در یاد داشته باشید. اگر کسی دلش خانه خدا شد و خدا این خانه را هیچ وقت رها نکرد زبانش نور دارد. دل پاکیزه، زبان پاکیزه دارد. آدم به کسی سلام می کند قربتاً الی الله سلام می کند.

با عملتان مبلغ دین باشید. عمل صحیح مشتری را متوجه دین می کند. امام صادق علیه السلام فرمودند: برای ما زینت باشید. اینکه انسان ظاهر خوبی داشته باشد منشأش باطن خوب است. بعضی ها هرزگی دارند و می گویند دلت پاک باشد. اگر دل پاک بود که ظاهر ناپاک نبود.

در قرآن کریم آیه ای است که می فرماید: زمین پاک به اذن الهی رویش دارد. اگر زمین با استعداد باشد زحمت کشاورز هدر نمی رود. حاصل خوب می دهد ولی اگر زمین خراب باشد حاصل بدی می دهد و زحمات هدر می رود. مَثَل اعلای این مثال شیطان است. خدای متعال عالم را برای موجود مختار خلق کرد تا آدرس خدا را بیابد و به سمت او حرکت کند. تمام عالم آدرس خداوند است.

خدای عزیز می فرماید: ما نشانه های خودمان را در افق و آسمان و دریا و کوه ها و پرندگان و .... نشان بندگانمان می دهیم. کجا است که خدا خود را نشان نداده است؟ علاوه بر کتاب آفاقی در جان خودت هم نشانه هایی قرار داده است. خودت را بشناس. هر کسی که خودش را بشناسد، خدای خودش را هم شناخته است. کتاب انفسی مهم تر از کتاب آفاقی است. خدا در افق ها آیات خودش را نشانده است. چه خدای مهربانی است که برای من نامه نوشته است و چه اسرار محبت آمیزی را در این نامه آورده است. خدای متعال این ها را انجام داده است برای اینکه روشن شود که او حق است. خدا حق مطلق است. حق یعنی چیزی که ثابت است و وجود خارجی دارد. باطل پوچ و توخالی است.

ما خواسته ایم که حقانیتمان را بشر بفهمد. آن کسی که خدا را شناخته است اول خدا را می بیند و بعد اثر را می بیند.

در دعای ندبه می فرماید: آقا و صاحب من کاش کسی آدرست را به من می داد. کارت دارم. به آیت الله قاضی رحمت الله علیه گفته بودند: شما امام زمان عجل الله تعالی فرجه را دیده اید؟ ایشان فرموده بودند: کور باد چشمی که وقتی از خواب بر می خیزد اولین کسی را که می بیند امام زمانش نباشد.

جایی نیست که امام زمان ارواحنا فداه حضور نداشته باشد. لذا هر کسی در هر جایی گیر کرد بگوید "یا صاحب الزمان ادرکنی یا صاحب الزمان اغثنی". امام زمان عجل الله تعالی فرجه چشم بینای خدا است. در حال حاضر ظهور ندارد ولی حضور دارد. در خلوت ما حضور دارند. چون ظهور ندارد ما خودمان را گم کرده ایم و هیچوقت به دنبالش نمی گردیم.

فلسفه ماه مبارک رمضان این است که خدای متعال خواسته است تعلقات دنیایی که دل ما را غبارآلود کرده است از میان بروند و ما خدابین شویم. باید خودبینی را کنار بگذاری. آنچه باعث می شود انسان خودش را ببیند قدرت و مال دنیا و سیری و شهوت است. خدا خواسته است با تحمل گرسنگی انسان ضعف خودش را بفهمد.

خداوند متعال در حدیث قدسی فرموده است: روزه برای من است و جزایش برای من است. حبیب من اقرار کن بگذار همه بدانند تو هیچ کاره هستی. بگو زندگی و ممات من همه برای خدا است. یک لحظه خدا نظرش را بردارد من دیگر نیستم. این زندگی را خدا دارد می دهد. خدا دارد به ما نفس می دهد. مرگ ما هم دست خدا است. عقربه اجل را نه می شود یک ساعت جلو و نه یک ساعت عقب برد. همه چیز برای خدا است. ولی برای روزه حساب دیگری باز کرده است. روزه آدم را به مواسات دعوت می کند.

درد یتیمی را کسی می داند که یتیمی کشیده باشد. امام رضا علیه السلام فرمودند: خدا روزه را واجب کرد تا اغنیاء درد گرسنگان را متوجه شوند. وقتی آدم روزه داری کرد می فهمد گرسنگی یعنی چه. فلسفه ماه رمضان این است که انقطاع می آورد. آدم وقتی نماز می خواند این احساس را ندارد ولی وقتی گرسنگی کشید می فهمد فقیر است و به خدا می رسد. تا بیچاره نشویم خدا را نمی شناسیم.

/1102101304