حجت الاسلام بی آزار تهرانی: هر کسی به در خانه امام حسن(ع) بیاید دست خالی بر نمی گردد+ گزارش تصویری

اگر قرار بود اهل بیت علیهم السلام فقط برای سیاحت به این دنیا بیایند و بار سنگین هدایت بر دوششان نباشد بودنشان در همین صحنه دنیا یعنی ابتلا، چون آنها اصلاً برای این دنیا نیستند. حال آنکه می بینید بالاترین فشار از جانب اعداء الله بر این حضرات تحمیل شده و لذا صبر آنها خیلی خاص است.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در مورد 5 تن توصیفی دارند که می فرمایند: «لَوْ کانَ الْحِلْمُ رَجُلًا لَکانَ عَلِیاً وَ لَوْ کانَ الْفَضْلُ شَخْصاً لَکانَ الْحَسَنَ وَ لَوْ کانَ الْحَیاءُ صُورَةً لَکانَ الْحُسَینَ وَ لَوْ کانَ الْحُسْنُ(هَیئَةً لَکانَتْ) فَاطِمَةَ»1 در حدیث دیگری در مورد امام حسن علیه السلام می فرمایند: «لو کان العقل رجلا لکان الحسن» حسنِ من، مظهر عقل است.

وجود نازنین حضرت محتبی سلام الله علیه وجود نازنینی است که شما امشب نیاز نیست در بزنید چه برسد به این که بایستید و حاجت عرضه کنید. در خانه امام حسن علیه السلام چنان بود که انگار دری نبود. هر کسی که می آمد سریع به او کمک می کردند.

نسبت به امام مجتبی علیه السلام خیلی ادب می کردند. این ها خانواده کرامت هستند. بین این ها امام حسن علیه السلام مظهر کرامت معرفی شده است. کریم آل الله هستند. ببینید چه خبر است. کرامت این قدر جلوه داشت که حاتم ها باید بیایند در این خانه گدایی کنند. این آقای بزرگوار همین در مظلومیتشان بس است که عصرشان مصادف شده بود با یک جرثومه فساد و نا اهلی در زمان معاویه لعنت الله علیه.

در تاریکی دوران ایشان همین بس است که بر گردن تک تک ما حق دارند. خیلی شرایط سخت بود. یک روایتی اهل سنت نقل کرده اند که پسر مغیرة بن شعبه می گفت: پدرم با معاویه شب نشینی داشت. یک شب که دیر آمد دیدم پدرم به هم ریخته است. خیلی آشوب بود. از او پرسیدم چه شده است؟ گفت: همین قدر به تو بگویم از پیش کافرترین مردمان دارم می آیم. (چنین شخصی دارد کافرترین را معرفی می کند!) پسرش گفت: شما که با هم رفیق هستید و انس دارید. مغیرة گفت: دیدم که او علنی دارد به شخص شخیص پیامبر صلی الله علیه و آله توهین می کند. (البته خودش هم اعتقادی نداشت.) من به هم ریختم و گفتم به هر کسی توهین می کنی دیگر به پیامبر صلی الله علیه و آله توهین نکن.

معاویه لعنت الله علیه گفت: هر کسی این حرف را بزند تو دیگر نباید بزنی. تو که از ما هستی. اگر من با امیرالمومنین علیه السلام و امام حسن علیه السلام دشمن هستم برای این است که این ها به دنبال احیای نام و سنت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هستند. من به عنوان بازوی اجرایی سقیفه بدان که وظیفه ام در اجرا این است که من پی دفن نام خدا و رسول اسلام هستم و درگیری شخصی با کسی ندارم. واقعاً هم مایع گذاشته بودند.

ما اگر بدانیم نقش امام حسن علیه السلام در آن برهه تاریخی چه چیزی بوده است واقعاً می فهمیم که هر کسی که مسلمان است مدیون امام حسن علیه السلام است. در ولادت امام مجتبی علیه السلام پیامبر صلی الله علیه و آله به حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها نگفتند: زهرا جان پسرت یا پسر علی را بده! گفتند: پسرم حسن را بهم بده. در آن گریه ها جمله ای دارند که می فرمایند: زهرا جان هر چشمی که برای حسن و برادرش گریان باشد در روز قیامت خندان است.

تا امیرالمومنین علیه السلام را در شب بیست و یکم به شهادت رساندند امام حسن علیه السلام در اولین سخنرانیشان فرمودند: ای مردم! من پسر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هستم.

یکی از بندهای صلح امام حسن علیه السلام این بود که معاویه لعنت الله علیه حق ندارد بعد از خودش جانشینی انتخاب کند. همان خیانت در امانت است. به هوش باشید که، مردم دلخوش به برجام ها نیستند. دشمن پی این است که سفره تشیع دیگر نباشد که پرچم دار آن ایران است. غیر از درایت و عقلانیت، آقای ما محکوم به این معامله شد. آقا در خانه شخصی شان زره تنشان می کردند. ایشان بسیار غریب بودند. امام حسن علیه السلام را در اوج غربت تنها گذاشتند. هر کسی به در خانه امام حسن علیه السلام بیاید دست خالی بر نمی گردد.

/1102101304

پی نوشت:

1.    

مئه منقبه من مناقب امیر المومنین و الائمه، ص135