حجت الاسلام عبدالملکی: امام حسن(ع) امام ممتحن هستند

وارث: مراسم جشن ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام عبدالملکی و مداحی مداحان حاج امیر تاجری ، حاج حامد خمسه ،کربلایی حسین فروغی ، کربلایی سید محسن بوتیمار، کربلایی علی جهانبخش، کربلایی محسن فرهنگیان در حسینیه ماتمکده حضرت زینب سلام الله علیها برگزار شد.

در ادامه ی خبر متن سخنان حجت الاسلام عبدالملکی را می خوانید:

از قرن هشتم به بعد هجمه ها نسبت به امام مجتبی علیه السلام در منابع اسلامی بالا رفت. لقب امام حسن علیه السلام، امام ممتحن است. برای اثبات لقب ایشان یک عبارت است که در زیارت امام حسین علیه السلام می خواهی به حضرت علی اکبر علیه السلام سلام بدهی می گویی: «السلام علیک یا بن رسول الله السلام علیک یا بن الحسن و الحسین». از اولاد امام سجاد علیه السلام به بعد می شود "یا بن الحسن و الحسین" را اطلاق کرد. یعنی یکی از دختران امام حسن علیه السلام مادر امام شد. اولاد سیدالشهدا علیه السلام را در تمام منابع، اولاد لیلا سلام الله علیها می گویند.

بعضی ها می گویند چون ایشان شاگرد مکتب رزمی وجود نازنین امام حسن علیه السلام هستند این طور اطلاق شده است. ولی ربطی ندارد. اهل معرفت می گویند وام دار و میراث دار غربت و ممتحن بودن امام مجتبی علیه السلام، حضرت علی اکبر علیه السلام هستند. حضرت علی اکبر علیه السلام تنها کسی است که در کربلا، همه بلاها در او جمع می شود. چون ملک شخصی امام حسین علیه السلام است. بلای بزرگی که محنت باشد وجود نازنین حضرت علی اکبر علیه السلام در کربلا بود. چون وام دار و میراث دار امام مجتبی علیه السلام ایشان بوده است.

دو اتفاق دارد در مورد امام مجتبی علیه السلام می افتد: یکی اینکه چهره آلوده و نجس قاتل ایشان که معاویه لعنت الله علیه بوده است را دارند تطهیر می کنند. در تاریخ از قرن هشتم به بعد به این قضیه اضافه شد. اهل سنت می گویند ایشان چند ماه پس از اینکه از عراق بازگشت ذات الریه گرفت و مرگ ایشان را طبیعی می دانند. ایشان هشت سال بعد از اینکه از عراق بازگشت به شهادت رسیدند. ولی خودشان در منابع اثبات می کنند که سم بود و از سمت شام هم آمد. سم هایی که از شام می آمد تکنیکش اروپایی بود. آب بستن یک تکنیک اروپایی است. این ها مدلشان جنگ اروپایی بود. تروریسین جنگ کربلا رسماً از رم آمده بود.

غالب ائمه ما را سم دادند که اغلبشان از رم آمده بود. در روایاتشان است که معاویه لعنت الله علیه صد هزار درهم به جعده داد و وعده هم داد که برای پسرش او را بگیرد. که بعدها زیر قرارش زد و جعده را هم کشت.

دوم اینکه چهره امام مجتبی علیه السلام را در تاریخ مخدوش می کنند و ایشان را زن باره و زن باز جلوه می دهند که سیصد زن داشته است. بعد امثال ابوهریره ها روایت جعل می کردند. سوال عقلی در اینجا داریم. کسی که 300 زن دارد باید از هر کدام چهار فرزند داشته باشد دیگر. اولادی که برای ایشان در منابع ذکر شده است این است که سه دختر داشتند. حداکثر شش دختر نوشته اند. مخدوش کردن چهره امام مجتبی علیه السلام لطمه ای است بر چهره شیعه. همان طور که چهره جناب ابوطالب علیه السلام را می خواهند مخدوش کنند و بگویند پدر امیرالمومنین علیه السلام مسلمان نبوده است.

این ها را باید با حرف خودشان پاسخ بدهیم. یعنی یک روایت از شیعه نباید بیاوریم. خودشان می گویند امام مجتبی علیه السلام در خانه یک بره کوچک داشت. دیدند که دارد ناله می زند پرسیدند چه شده است؟ یکی گفت: پایش شکسته. من پایش را شکستم. حضرت فرمودند: چرا پایش را شکستی؟ گفت: برای اینکه تو را عصبانی کنم. حضرت هم به او فرمودند: من هم برای اینکه تو را خوشحال کنم آزادت کردم. مدل رفتاری اهل بیت علیهم السلام آنی نیست که امروز در زندگی من بچه شیعه ساری و جاری است.

غروب وجود نازنین امام مجتبی علیه السلام موجب شد تا برادرشان امام حسین علیه السلام گل کنند. همان طور که حضرت زینب سلام الله علیها مأنوس با امام حسین علیه السلام بودند از آن طرف حضرت ام کلثوم سلام الله علیها انس با امام مجتبی علیه السلام داشتند. سیدالشهدا علیه السلام با همه اعتلای تام بودنش ده سال امامش امام مجتبی علیه السلام است. وجود رفتاری امام مجتبی علیه السلام در زندگی های ما جاری نیست.

راحت دل کندن امام حسن علیه السلام ویژگی دیگر ایشان است. اگر کسی از شام می آمد و به ایشان توهین می کرد آقا جوابش را مثل خودش نمی دادند. می گفتند: خسته ای؟ در بین اهل بیت علیهم السلام به امام مجتبی علیه السلام کریم اهل بیت می گویند. از کریم بودنشان همین بس که وجود نازنین سیدالشهدا علیه السلام این اعتلای تام را پیدا کرد.

/1102101304