حجت الاسلام صدری: رابطه بین رمضان الکریم و کریم اهل بیت(ع) تصادفی نیست+ گزارش تصویری

بحث ما درباره کریم اهل بیت، امام حسن مجتبی علیه السلام می باشد. اگر مثلاً به ما می گویند فلانی کریم است این کریم بودن برایمان پیش پا افتاده نباشد. هم قرآن و هم روایات اهل بیت علیهم السلام این صفت ناب را آورده اند که خود خدا اولین کسی است که کریم است. آخرین کسی هم که کریم است خداوند است. خدا فرمود: من اولین کسی هستم که کرامت دارم و آخرین نفر هم هستم و منت هم نمی گذارم.

خدا می گوید من اصلاً انسان را بر مبنای همین خلق کرده ام. سوره مبارکه اسراء آیه 70 می فرماید: «وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَني آدَمَ» یعنی ما بسیار زیاد آدم را تکریم کردیم. کَرَمَ در باب تفعیل رفته است.  یعنی "تکریم بسیار زیاد". چند مثال هم می زند. «وَ حَمَلْناهُمْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلى‏ كَثيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضيلاً » در دریا و خشکی ما حملش کردیم چه با وسیله و چه بی وسیله و از پاک ترین روزی ها به او دادیم و بر بسیاری از مخلوقات خودمان، انسان را برتری دادیم. در بین این همه مخلوقات که قابل شمارش نیست خدا انسان را برتری داده است که هم مربوط به جسم و ظاهرمان و هم بُعد روح ما است. اهل منطق می خواهند انسان را معرفی کنند می گویند: "الانسان هو حیوان ناطق". انسان حیوانی است که تفکر و تعقل دارد.

معنای کرامت

خدا می گوید من انسان را تکریم کردم و خودم هم اولین کسی هستم که اهل کرامت هستم. کرامت یعنی چه؟ مرحوم طباطبایی بارها تکرار می کردند که ما در فارسی کلمه ای معادل کرامت نداریم. این لغت غیر فارسی است و باید برایش معادلی پیدا کنیم. اگر قرار است ما کرامت را معنا کنیم باید چند کلمه را در کنار هم قرار بدهیم. بزرگواری،بخشش، سخاوت. همه این ها را باید در کنار هم بگذاریم. جود، بخشش، سخاوت همه را با هم استفاده می کنیم تا بگوییم کرامت است، خب اینکه نمی شود معادل سازی. کرامت را اگر معنا کنیم بزرگواری، یک بخشی از معنای کریم است. جود یک بخشی از معنای کریم است. سخاوت باز زیر مجموعه ای از کرامت است.

مرحوم علامه ادامه می داد و می فرمود که کرامت چگونه به انسان می رسد. می فرمود: اگر به غیر از خدا سر خم نکردی یعنی اطاعتت و سجده ات همه چیزت خالص و محض برای خدا بود، شرط رسیدن به کرامت می شود. همه چیزت برای خدا باشد. نشستن، خوابیدن، حرف زدن، هیئت آمدنت و ...

علامه می فرمود: اگر انسان در تمام زندگی اش برای غیر خدا سر به سجده نگذارد و فقط برای خدا کار کند این انسان می توانیم بگوییم به کرامت رسیده است. انسان نباید غیر از خدا را در زندگی اش ببیند. اگر کسی با خدا آشنا شد و معرفت خدا برایش حاصل شد به اینجا می رسد. خدا در نفس و ذهن و قلب ما آنقدر بزرگ شد که هر چه غیر از خدا در نظر آن شخص کوچک شد.

امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: اگر خدا را شناختی هر چه غیر از خدا است برایت کوچک می شود. خود امیرالمومنین علیه السلام یک بیانی دارند که می فرمایند: اگر همه عرب پشت به پشت هم بایستند برای اینکه من را بکشند من از این ها نمی ترسم. برای اینکه خدا در قلب من تجلی کرده است و بزرگ شده است. کرامت فقط به بذل و بخشش مال نیست. به علم و اخلاقیات هست. لذا ریشه کرامت در آشنایی با خدا است.

تفاوت شخص سخی و کریم

سخی کسی است که هم خودش می خورد و هم به دیگران می دهد اما کریم خودش نمی خورد تا به دیگران بدهد. یک معنای دیگرش این است که انسان کریم، قبل از اینکه لب باز کنی بهت می دهد و اصلاً نیاز به گفتن نیست. هنوز از امام مجتبی علیه السلام چیزی نخواسته ای ولی در ذهنت آن را تراش بده چون لب باز نکرده حضرت به تو می دهد.

اخلاق کریمانه

شخصی از شام آمده بود و شروع کرد به امیرالمومنین علیه السلام و صدیقه طاهره سلام الله علیها فحش می داد. امام حسن علیه السلام سرشان را به زیر انداخته بودند. هر چقدر ما غیرت داریم غیرت معصومین علیهم السلام را به چند هزار ببر. این ها غیرت الله هستند. چه چیزی موجب می شود کسی به پدر و مادرشان توهین کند و سرشان را هم بالا نیاوردند. حضرت او را به خانه شان بردند و فردا که آن شخص می خواست به خانه اش برگردد به حضرت گفت: دیروز برای من مبغوض ترین افراد بودی ولی امروز برایم دوست داشتنی ترین هستی.

کرامت حتماً به دادن پول نیست. در اخلاق، کریمانه باشید. امام او را به خانه شان بردند و اخلاق کریمانه شان خیلی تأثیر گذاشت. امام فهمید که در شام تبلیغات مسموم برایش بوده است. حضرت اجازه ندادند که این تبلیغات در ذهن امام اثر بگذارد. گاهی این اخلاقیات بین ما کمرنگ می شود. یک ذره از کرامت اخلاقی اهل بیت علیهم السلام درس بگیریم.

رمضان الکریم و کریم اهل بیت علیهم السلام تصادفی نیست. هر صحنه ای یک باطنی دارد. مثل پوسته می ماند که باید به مغزش برسی. چون دنیا تنزل یافته عالم بالا است باطنی دارد. ظاهرش این است که ولادت کریم اهل بیت نیمه این ماه کریمانه است. یکی از مواردی که به عقل ناقص ما می رسد این است که در این ماه باید به کرامت برسیم. کریم چه در اخلاق و چه در اموال که ریشه اش در خداشناسی است.

/110101304