خدا و رسول خدا را دوست داشته باشید
وارث: «اَنَس» خدمتڪار پیغمبـر خــدا صلی الله علیه وآله بود. روزے پیغمبر خـدا دید که او زانوی غم بغل گرفتہ و غصـہ دار است. فرمـود : چرا ناراحتے؟
انس گفت: همہ ۍ ناراحتۍ ام براے این است ڪہ یڪ عمر در محضـر شما بودم ، اما در روز قیامت شما ڪجا و من ڪجا؟ شما در بالا بالاهاے بهشتید و من در تہ بهشت.
بلا فاصلہ آیـہ نازل شد ڪه:
وَ مَن یطْعِ اللہَ وَ الرَّسولَ فَاُوْ لَـٰئِڪَ مَعَ الَّذینَ انْعَم َاللهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیّینَ وَالصِّدّیقینَ وَالشُہَداءِ وَالصّـٰالحینَ وَ حَسُنَ اُوْلـٰئِکَ رَفیـقاً.
«ڪسانے ڪہ که خـدا و پیغمبر خـدا را دوست دارند، آنہا در روز قیامت با خدا و پیغمبر هستند، همان جایی ڪہ آنها هستند، اینها هم آنجا هستند.» انس ڪہ اخم هایش تو هم بود ، تا این آیہ را شنید ، خوشحـال شد.
خداوند در این آیہ فقط یڪ اطاعت مۍ خواهد، بنده شو، بندگۍ کن تا ڪه سلطانت کنند.
انس مۍ گوید : ندیدم ڪہ مسلمانان بعد از اسلام ، بہ چیزے بیشتر از این ڪلمہ خوشحال شده باشند. مسلمانان بعد از نزول این آیه بہ عملشان دلخوش و خوشحال نبودند. بلڪہ به محبتشان بہ خـدا و رسـول خـدا خوشحال بودند.
مسلمان ها با ڪلمه اۍ خوشحال بودند ڪہ رسول خـدا صلی الله علیہ وآلہ فرمود: «اَلْمَرءُ مـَعَ مَنْ اَحَبَّ» انسان با ڪسی را ڪہ دوستش مے دارد در روز قیامت محشور مے شود.
شما هم خـدا وپیغمـبر خدا را دوست بدارید، إن شاءالله در روز قیامت با خـدا و رسول خـدا هستید.
منبع: ڪتاب بدیع الحکمة حکمت ۵ از مواعظ آیت الله مجتهدے تهرانۍ(ره)
/1102001307
انس گفت: همہ ۍ ناراحتۍ ام براے این است ڪہ یڪ عمر در محضـر شما بودم ، اما در روز قیامت شما ڪجا و من ڪجا؟ شما در بالا بالاهاے بهشتید و من در تہ بهشت.
بلا فاصلہ آیـہ نازل شد ڪه:
وَ مَن یطْعِ اللہَ وَ الرَّسولَ فَاُوْ لَـٰئِڪَ مَعَ الَّذینَ انْعَم َاللهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیّینَ وَالصِّدّیقینَ وَالشُہَداءِ وَالصّـٰالحینَ وَ حَسُنَ اُوْلـٰئِکَ رَفیـقاً.
«ڪسانے ڪہ که خـدا و پیغمبر خـدا را دوست دارند، آنہا در روز قیامت با خدا و پیغمبر هستند، همان جایی ڪہ آنها هستند، اینها هم آنجا هستند.» انس ڪہ اخم هایش تو هم بود ، تا این آیہ را شنید ، خوشحـال شد.
خداوند در این آیہ فقط یڪ اطاعت مۍ خواهد، بنده شو، بندگۍ کن تا ڪه سلطانت کنند.
انس مۍ گوید : ندیدم ڪہ مسلمانان بعد از اسلام ، بہ چیزے بیشتر از این ڪلمہ خوشحال شده باشند. مسلمانان بعد از نزول این آیه بہ عملشان دلخوش و خوشحال نبودند. بلڪہ به محبتشان بہ خـدا و رسـول خـدا خوشحال بودند.
مسلمان ها با ڪلمه اۍ خوشحال بودند ڪہ رسول خـدا صلی الله علیہ وآلہ فرمود: «اَلْمَرءُ مـَعَ مَنْ اَحَبَّ» انسان با ڪسی را ڪہ دوستش مے دارد در روز قیامت محشور مے شود.
شما هم خـدا وپیغمـبر خدا را دوست بدارید، إن شاءالله در روز قیامت با خـدا و رسول خـدا هستید.
منبع: ڪتاب بدیع الحکمة حکمت ۵ از مواعظ آیت الله مجتهدے تهرانۍ(ره)
/1102001307