حجت الاسلام ناصری پور: کار مهم امام صادق(ع) جریان سازی بود
دوره امامت امام صادق علیه السلام دوره بسیار خاصی بوده است. محل تاخت و تاز امرا و حکمای آن زمان بود. آن چیزی که دین اسلام و اصل شیعه را مورد هدف قرار داده بود شبهاتی بوده که بر دین وارد میشد. مثلا بزرگ طایفه و مکتب مالکی ها یا شافعی ها استدلال هایی می کردند از بطن توحید تا فراگیری موضوع امامت. برای خدا زمان و مکان قائل می شدند. آن هایی که اهل علم و ممارست و مجاهدت بودند معطل می ماندند که کدام حرف درست است. یک حدیث و روایت از حضرت همه آن ها را به بطلان می کشید. بیش از 4 هزار شاگرد و دانشمند در مکتب امام صادق علیه السلام رشد کردند.
حال امروز که 1400 سال از آن روزها می گذرد هر آنچه که ما شبهه داریم در احادیث امام صادق علیه السلام است. دشمن زوایا و مسیر را می شناسد و می آید با مطالعه برای ما نقشه می کشد. این ضعف مهلکی است که ما اطلاعات کافی نداریم. شبهات زیاد است. اگر به شبهات دوره امام صادق علیه السلام نگاه کنید یکی از شبهات موضوع آخرالزمان است. امام صادق علیه السلام فرموده بودند: آخرالزمان زمانی است که نفس، حاکم است. عالم وانفسا است. عقل و قلب حاکم نیست. بشر عقلانی رفتار نمی کند بر اساس هوی و هوس رفتار می کند. دین عادت می شود. از روی عادت نماز می خواند.
در همین مبادی آخرالزمان امام دعاهایی دارند. یکی دیگر از کارهای مهم امام صادق علیه السلام جریان سازی بود. سه اتفاق را جریان ساز کردند. اتفاق اول جریان شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها است. تأکید شهادت و قتل. وقتی می گوییم شهادت و قتل یعنی یک نفر قاتل است و یک نفر مقتول. در دوره امام صادق علیه السلام است که مردم به این موضوع توجه می کنند. یکی دیگر از موضوعات موضوع مولی الموحدین امیرالمومنین علیه السلام است. ولایت مداری ایشان کار امام صادق علیه السلام است. کار سوم و مهم ترین، زنده نگه داشتن جریان عاشورا و محرم است. ایشان روضه می خواندند و روضه خوان ها را دعوت می کردند. احادیث مکرر درباره عزاداری امام حسین علیه السلام بیان فرموده اند.
یک کار مهم تر ایشان این بود که دین را از زاویه علمی به بطن زندگی آورد. راجع به صبر و تواضع و احترام به والدین احادیث مکرر داریم. گاهی در تفسیرهایی که نقل از امام صادق علیه السلام است می فرمایند: بعد از توحید، احترام به پدر و مادر مهم است. یعنی دین را به زاویه عملی زندگی کشاندن. ما 58 هزار حدیث داریم. از راه رفتن و چگونه وارد خانه شدن و ... همه موضوعات، حتی ریزترین موضوعات از دیدگاه امام صادق علیه السلام موجود است. دین داری درست را از امام صادق علیه السلام می آموزیم.
امام صادق علیه السلام فرموده اند: هر کسی که صبح می خواهد از خانه بیرون برود با توجه به خدا برود. ابتدا صلوات بفرستد و "بسم الله الرحمن الرحیم" بگوید و یکی از سوره هایی که با "قل" شروع می شود را بخواند.
امام صادق علیه السلام به شاگردانشان توصیه به دست بوسی و پابوسی والدینشان می کردند. در روایت است که 70 هزار گرهی که جز خدا کسی نمی تواند باز کند با دعای پدر و مادر باز می شود. نقل دیگری از ایشان است که اگر می خواهید نذری کنید به پدر و مادر بگویید و از قول آنها به گردن بگیرید. چون آنها ولی نعمت ما هستند. این ها خیلی راحت است. امام صادق علیه السلام می فرمودند: مرکب و خانه بزرگ و خوب داشته باشید. در رابطه با ارتباط زوجین هم خیلی سفارش کرده اند.
محبت خواهر، نشأت گرفته از قلب برادر است. امام صادق علیه السلام در تمام دعاهایشان از خدا می خواهند که توفیق تربیت فرزندشان را خدا به ایشان بدهد. یعنی خود این را توفیق می دانند.
این منبع و دریا و مرجع بزرگ برای زندگی ما هست به او رجوع کنیم. راجع به صدقه دادن روایات زیبایی وجود دارد. اگر بدانیم که چقدر ثواب در احترام به پدر و مادر است رفتارمان تغییر می کند. امام صادق علیه السلام می فرمایند: با محبت به پدر و مادر نگاه کنید.
یک شخصی گناه بزرگی کرده بود که خدا هم نمی بخشید. به خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله می رود و می گوید من چنین گناهی کرده ام. حضرت می فرمایند: برو و از مادرت بخواه که برایت دعا کند و طلب بخشش. تنها راهش همین است. آن شخص گفت: مادرم از دنیا رفته است. حضرت فرمودند: به خدمت پدرت برو. وقتی که آن شخص می خواهد برود پیامبر خدا می فرمایند: کاش مادرت زنده بود. دعای مادر برگشت ندارد. چرا این منبع عظیم را رها کنیم؟ هر چه بخواهیم خدا در زبان و قلب پدر و مادرها قرار می دهد.
/1102101304