نکته ای جالب در مورد شاگردان امام صادق(ع) که نمی دانید!

کد خبر: 57354
در واقع بانوان تربیت شده در محضر امام خود تبدیل به رسانه ای برای انتقال مفاهیم عمیق شیعی به سایر بانوان مسلمان بودند و اینچنین معارف شیعه در میان امت رسول الله تا به امروز باقی مانده است...
وارث: امامت حضرت جعفر بن محمد الصادق ـ علیه السلام ـ از سال ۱۱۵٫ قمری آغاز شد و تا سال ۱۴۸ که سال شهادتشان بود، ادامه یافت. ۱۷ سال از ۳۳ سال امامت ایشان در دوره امویان و ۱۶ سالش در دوره عباسیان بود. ایشان در سال های پایانی دوره اموی و ضعف خلفای آن و سپس سا لهای ابتدایی روی کار آمدن عباسیان، حضرت نهایت بهره را برای تشکل سازی، علم آموزی و گسترش سنت اهل بیت ـ علیهم السلام ـ در میان مسلمانان به ویژه شیعیان بردند.


در آن دوران آشفته بازاری از تفکرات انحرافی در میان فرق مختلف اسلامی ایجاد شده بود و لازم بود به شکل نظام یافته به شبهات مطرح شده از سوی زنادقه، متصوفه، کیسانیّه، غُلات، جاعلان حدیث و… پاسخ داده شود. و به همین دلیل که پاسخ تمام شبهات و پرسش ها نزد امام جعفرصادق(ع) بود، حوزه علمیه امام بسیار رونق داشت و شاگردان بسیاری از دریای علمشان بهره مند می شدند.

شاگردانی عفیفه و نجیبه

از نکات جالب در این زمینه وجود شاگردان بانویی بود که از علم امام بهره می بردند. یک بخش از این بانوان، دختران، همسر و کنیزان و عروسان امام بودند. بر همین اساس هم بانوانی چون «فاطمه»، «اسماء» دختران امام، سعیده و حُسنیه کنیزان امام و یا حُمیده عروس امام جزء محدثات و روایت کنندگان شیعه هستند.پ

اما ایشان شاگردانی داشتند که بدون داشتن رابطه نسبی و یا سببی از دریای علمشان بهره می بردند. یکی از این شاگردان «حُبابه والبیّه» است.


حبابه بانویی مومن و دانشمند بود که خداوند عمری طولانی به او عطا کرد. حبابه محضر چندین امام را درک کرد و از دریای علمشان استفاده فراوان کرد. حبابه سال ها به زنان شیعه درس دین می داد و به سوالات شرعی شان پاسخ می گفت.


در ضمن او بسیار نکته سنج و دقیق بود. از داوود رقّی روایت شده که: «روزی به همراه چند نفر در خدمت امام صادق(ع) بودیم که حبابه وارد شد و مسائل مختلفی از حلال و حرام از حضرت پرسید. ما از سوالات ظریف و دقیق او تعجب کردیم. حضرت فرمود: آیا تا به حال از این مسائل که حبابه پرسید، سوالات بهتر و دقیقتری شنیده بودید؟ عرض کردیم: فدایت شویم به درستی که چشم و دل ما روشن شد…»ـ مناقب ابن شهرآشوب، (ج۲، ص ۲۷۵-)

از دیگر بانوان شاگرد امام جعفرصادق(ع) دو خواهر به نام «سعیده» و «مَنّت» دختران ابی عمیر بودند. این دو بانوی بسیار مومن و پرهیزگار سال ها از محضر امام استفاده کرده و دانش فراوانی کسب کرده بودند. هر دو جزء راویان حدیث و معلم بانوان هم عصر خود بودند. روایت شده که سعیده بنت ابی عمیر زیاد به مسجد النبی میرفت و بر پیامبر(ص) درود می فرستاد.

در واقع بانوان تربیت شده در محضر امام خود تبدیل به رسانه ای برای انتقال مفاهیم عمیق شیعی به سایر بانوان مسلمان بودند و اینچنین معارف شیعه در میان امت رسول الله تا به امروز باقی مانده است…


 منابع:

1-«محدثات شیعه»، تالیف دکتر نهلا غروی نائینی، انتشارات دانشگاه تربیت مدرس، چاپ اول ۱۳۷۵٫ش، صفحات ۲۰۶ و ۲۷۶

2-«اصحاب امام صادق(ع)»، نوشته علی محدث زاده، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول ۱۳۷۳٫ش، صفحات ۱۴۰، ۱۴۳ و ۲۲۷

3-«آشنایی با حوزه های علمیه شیعه در طول تاریخ»، نوشته سید حجت موحدابطحی، انتشارات نشاط(اصفهان)، چاپ اول ۱۳۶۵٫ش، ص ۱۸۸


منبع: با حجاب

/1102101305