آیت الله نظری منفرد: کسی که از خدا جدا شد زندگی اش تنگ می شود

برای پیغمبر صلی الله علیه و آله اتصال به غیب وجود داشت. ائمه علیهم السلام با غیب متصل هستند. قرآن غیب است. ما امروز اگر بخواهیم بدانیم که چه چیزی سبب چه چیزی است باید از کسی بپرسیم که اتصال به غیب داشته باشد. باید بپرسیم که چه چیزی باعث وسعت رزق و طول عمر و ... می شود. ائمه بزرگوار ما که الان 11 قرن با ما فاصله دارند غیب گویی هایی کرده اند که هیچ کسی توان آن را نداشته است. تمام غیب گویی ها برای ائمه علیهم السلام است. ما افتخارمان این است که با این ها مأنوس هستیم و با این ها محشور می شویم. 

گاهی در زندگی با مشکلاتی برخورد می کنیم. باید خدا باوری داشته باشیم. اساساً آدمی خداباور آفریده شده است. انسان فطرتاً نمی تواند بدون خدا باشد. خداپرستی فطرت انسان است. ما معتقد به مبدأ لایزال هستیم. این باور در زندگی خیلی به انسان کمک می کند. خدا تکیه گاه انسان است. کسانی که به خدا اعتقاد ندارند افسرده می شوند.

غربی ها به دنبال این هستند که جوانان ما را از نظر عقاید تهی کنند. عقایدی که ثلث قرآن راجع به مبدأ عالم و یک ششم قرآن درباره معاد است. باید باور کنیم که خدای متعال عالِم است و از درون من مطلع است. به این باور برسد که خدای متعال می تواند من را تغییر دهد و از نا به سامانی به سامان برساند.

و بداند که خدا بخیل نیست. خدا دائم الفضل است. اگر این مقدمات را انسان توانست در خودش به وجود آورد می تواند به خداوند حُسن ظن داشته باشد. همان طور که به خداوند گمان دارید خدای متعال همان طور برایت فراهم می کند. حضرت رضا علیه السلام می فرمایند: سعی کنید در زندگی نان حلال به دست بیاورید. کسی که به کم حلال قانع شد خداوند به کم عمل راضی می شود. کسی که به کم حلال قانع شد در زندگی اش کم تر گرفتار می شود. گرفتار درد و مصیبت و ناراحتی های فکری. کسی که به کم حلال راضی شد هزینه های زندگی اش کم می شود.

امام صادق علیه السلام می فرمایند: کسی که از راه های نامشروع مال به دست می آورد مصرف می شود و خودش نمی فهمد برای چه مصرف شد. اصطلاح مال باد آورده همین است. کسی که مال حلال به دست می آورد خدا به او نعمت این را می دهد که هم درد را بفهمد و هم درمان را. می فهمد مشکل در زندگی اش چیست و راه حل آن چیست. خداوند بصیرت این را به او می دهد.

امروز وسایل لغزش برای نسل جوان ما فراهم شده است. راه چاره خدا باوری است که انسان باید در خودش تقویت کند. اگر خداباور شد دیگر دام های شیطان نمی تواند او را تهدید کند.

آیه 106 سوره مبارکه یوسف می فرماید: «وَ مَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلَّا وَهُمْ مُشْرِكُونَ» و بيشتر آنها که مدعي ايمان به خدا هستند، مشرکند! اگر انسان بصیرت پیدا کرد دیگر مقید است و باور دارد این نظام آفریدگار و مبدأی دارد. خدا رب العالمین است و دارد ما را مدیریت می کند. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به این باور رسیده بودند. خدا را بایستی این طور باور داشته باشیم که صد در صد باشد. اگر انسان این طور خدا باور شد لذت معنوی پیدا می کند. لذت معنوی هم نشاطش دائمی و پایدار است.

یکی از مشکلاتی که در جهان حاکم است افسردگی است. قرآن می گوید علت افسردگی جدا شدن از خدا است. کسی که از خدا جدا شد زندگی اش تنگ می شود. از آن طرف هم اگر انسان با خدا ارتباط پیدا کرد زندگی اش معنا پیدا می کند. "الا بذکر الله تطمئن القلوب".

/1102101304