حجت الاسلام دانشمند: هر کس می خواهد با امام زمانش رفیق شود باید به میدان بیاید و عمل کند

کد خبر: 58098
امام صادق علیه السلام فرمودند: شیعیان ما در شادی ما شاد هستند و در اندوه ما محزون هستند.

وارث:  جلسه هفتگی هیئت جنت الرضا علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام دانشمند و مداحی حاج آقا اعتماد سعید و دیگر ذاکرین اهل بیت علیهم السلام برگزار شد.


در ادامه خبر متن سخنرانی حجت الاسلام دانشمند را می خوانید: 

حجت الاسلام دانشمند:

امام صادق علیه السلام فرمودند: شیعیان ما در شادی ما شاد هستند و در اندوه ما محزون هستند. یکی از دلایلی که جوان ها کمتر به هیئت می آیند این است که می گویند این دین، دین دل مردگی است. همان طور که ما در آیات باید تدبر داشته باشیم و همه آیات را با هم ببینیم و بررسی کنیم تدبر کردن است. اینکه یک حدیث را ببینیم و علم کنیم و بقیه احادیث را نادیده بگیریم این تدبر در احادیث نیست. درست است که به اهل بیت علیهم السلام ظلم شده است ولی در سیره آنها کار اصلی شان حفظ کیان اسلام بوده است.

مثلاً آقا موسی بن جعفر علیه السلام چرا این قدر زن می گرفتند برای چه بوده است؟ ما داریم در مورد امام معصوم سخن می گوییم بعضی ها امام را مثل خودشان می بینند که تمام وجودشان امیال حیوانی است. آقا موسی بن جعفر علیه السلام آمدند و در مقابل بدعتی مقابله کردند. خلیف عصرشان حلال خدا را حرام اعلام کرده بود. چه کسی می تواند حلال خدا را حرام و حرام خدا را حلال اعلام کند؟ بدعت یعنی همین. صاحب دین باید دین را از بدعت حفظ کند.

سه چیز امام حجت است: فعل، قول و تقریر امام. چرا حضرت رضا علیه السلام وقتی از مدینه آمدند فرمودند برای من بلند بلند گریه کنید؟ سه دلیل برای این اتفاق گفته اند. مهم ترین دلیل این است که امام می خواستند به شیعیان بفهمانند که گول نخورید مأمون عاشق آل الله نیست. اینکه مرا ولیعهد خودش کرده است برای این است که پایه های حکومتش سست شده است و می خواهد حکومتش را قدرتمند کند. همچنین با این کار می خواهد شیعیان را شناسایی کند. لذا امام می خواستند بفهمانند که هنوز ایام تقیه و شیعه کشی است. خودتان را لو ندهید. هنوز نفاق و دورویی وجود دارد. دلیل دوم این است که حضرت می خواستند به مأمون بفهمانند که انتهای این کار را می دانند و اینکه ایشان را می خواهد کنترل کند و قصد به شهادت رساندن ایشان را کرده است. پس امام قول و فعل و تقریرش و سکوتش حجت است.

امام صادق علیه السلام که رئیس مذهب است فرموده است: «رحم اللَّه شيعتنا خلقوا من فاضل طينتنا و عجنوا بماء ولايتنا يحزنون لحزننا و يفرحون لفرحنا1 در بعضی از هیئت ها می بینم که اولش دست می زنند و در آخر سینه می زنند. این افراط و تفریط یعنی جه؟ چرا روی قول امام تصریح می زنیم؟ چراغانی یعنی در اینجا جشن است. چرا اهل بیت علیهم السلام روی مجالس جشن تأکید کرده اند؟

در جلسات جشن شیک ترین لباس هایتان را بپوشید. همان کاری را که در تولد و عروسی فرزندت انجام می دهی را انجام بده. هر کاری که در جشن خودت انجام می دهی در جشن اهل بیت علیهم السلام هم انجام بده.

یکی از کسانی که چند امام را دیده است ابوحمزه ثمالی2 است. هر وقت که امام صادق علیه السلام ابوحمزه را می دیدند برای او تمام قامت بلند می شدند و استقبال می کردند. می فرمودند: من هر وقت شما را می بینم قلبم آرام می شود. ببینید ابوحمزه ثمالی کیست که قلب امام از دیدن او آرام می شود. یک سوال؛ آیا امام زمان عجل الله تعالی فرجه از دیدن من و شما خوشحال می شود؟ باید جوری عمل کنیم که امام زمان از دیدن ما کیف کنند. جوری کسب و کار کنید و با کم قناعت کنید که همانند "بقیة الله خیر لکم" شوید. یعنی آن مال کم حلال بهتر است از مال زیاده که از راه حرام به دست می آید. امام زمان عجل الله تعالی فرجه این فرد را نگاه می کنند خوشحال می شوند.

امام صادق علیه السلام فرمودند: جابر بن یزید جعفی3 اگر نبود احادیث پدرم در گورستان فراموشی خاک می شدند. جابر بود که نگذاشت این روایات به فراموشی سپرده شوند. امروز هر کسی می خواهد با امام زمانش رفیق شود باید به میدان بیاید و عمل کند. هر کاری از دستش بر می آید انجام دهد. امروز خیلی ها از پست و مقامشان سوء استفاده می کنند. خیلی ها دستشان به بیت المال می رسد و دزد هستند. جابر باشید. هر کسی که هزینه این نظام را کم کند تا ضربه ای نخورد انقلابی است. کسانی که بار نظام را کم کنند راست می گویند نه کسانی که ظاهرشان را فقط درست می کنند. جابر بن یزید جعفی این چنین عمل می کرد.

یونس بن عبدالرحمان4 رفیق امام رضا علیه السلام بود که پیرمردی بود ولی آقا او را خیلی دوست داشتند. خدایا به حق علی بن موسی الرضا علیه السلام عاقبتمان را به خیر کند. با خدا بودن مهم است. خیلی ها پای منبر رسول خدا صلی الله علیه و آله بودند ولی راهشان را تغییر دادند و نماندند. خاتم انبیاء صلی الله علیه و آله به سه نفر فرمودند: "منا اهل البیت" یک: سلمان فارسی دوم: ابوذر غفاری و سوم: زبیر. دو نفر این مدال را حفظ کردند ولی زبیر بدبخت که پسرعموی پیامبر صلی الله علیه و آله بود راهش را کج کرد و عاقبت به خیر نشد.

خیلی ها به در خانه امام رضا علیه السلام آمدند و امام آنها را به خانه شان راه ندادند. مثل همان 70 نفری که از نیشابور آمده بودند. یونس بن عبدالرحمان در خانه حضرت را زد و حضرت ایشان را به خانه شان راه دادند و بوسیدند. حضرت فرمودند: یونس بن عبدالرحمان گفتند چیزی بخور و سریع به اتاق برو. هر چیزی که گفتم چیزی نگو. او گفت: چشم. شرط اول بندگی، اطاعت کردن است. او به اتاق رفت و دید همه دوستانش در اتاق بغلی هستند. تعجب کرده بود. مدتی که گذشت شنید که همه دوستانش تمام تهمت هایی را که می توانستند به او زدند. یونس داشت دیوانه میشد. آدم از خودی ها می خورد. ما خودمان به خودمان رحم نمی کنیم.

یونس بن عبدالرحمان گریه اش گرفت ولی آستینش را توی دهانش کرده بود که کسی صدای او را نشنود. حضرت رضا علیه السلام فرمودند: این حرف ها را نزنید. حرمت مومن مانند خانه کعبه است. استغفار کنید. آنها رفتند و امام به یونس فرمودند: بیرون بیا. یونس خجالت می کشید با این حرف ها به روی امام نگاه کند. حضرت فرمودند: یونس بیرون بیا مهم نیست مردم در مورد تو چه می گویند مهم این است که امام زمانت که من هستم از دستت راضی باشم که راضی هستم. اگر به شما تهمت زدند مهم نیست. مهم این است که امام زمانتان از شما راضی باشند.

/1102101304

حجت الاسلام دانشمند:

پی نوشت:

  1. الحكم الزاهرة با ترجمه انصارى - ص 467
  2. ابوحمزه ثمالی در دوران امام سجاد(ع) شخصیتی مانند سلمان در زمان پیامبر اکرم(ص) بوده است . وی فردی مورد اعتماد و امانت دار بود و چهار نفر از امامان شیعه (امام سجاد، امام باقر(ع)، امام صادق(ع) و امام کاظم (ع) ) را ملاقات کرده بود. ابوحمزه ثمالی یکی از اصحاب خاص امام سجاد(ع) بود که با ایشان انس خاصی داشت .
  3. جابر بن یزید جُعْفی، فقیه، مفسر، محدّث، و از اصحاب نامدار امام باقر و امام صادق علیهماالسلام می‌باشد. 
  4. یونس بن عبدالرحمن از یاران امام رضا(ع) و از اصحاب اجماع و از راویان ثقه شیعه. وی امام باقر(ع) و امام صادق(ع) را ملاقات کرده ولی تنها از امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) روایت نقل کرده است. منابع رجالی او را ستوده‌اند. امام رضا(ع) سه بار بهشت را برای یونس ضمانت کرده است. وی ۵۴ حج به جای آورد که آخرین آن‌ها به نیابت از امام رضا(ع) بود. یونس بن عبدالرحمن در سال ۲۰۸ه‍.ق وفات یافت. وی آثار مکتوب بسیاری از خود بر جای گذاشته است.