–صحیح مسلم، ج ۵، کتاب الفضایل، باب فضایل اهل بیت النبی(ص)، ص ۲۵، حدیث ۳۶/
– مسند احمد بن حنبل، ج ۷، ص ۷۵، ح ۱۹۲۸۵/
– خصایص امیرالمؤمنین، نسائی، ص ۸۴، ح ۷۶/
– صحیح ابن خزیمه، ج ۴، ص ۶۲، ح ۲۳۵۷/
– المستدرک علی الصحیحین، الحاکم النیسابوری، ج ۳، ص ۱۰۹، ۵۳۳/
– تلخیص المستدرک، ذهبی، ج ۳، ص ۵۳۳ و ۱۰۹/
– السنن الکبری، النسائی، ج ۵، ص ۴۵، ح ۱۲/۸۱۴۸/
– جامع المسانید و السنن، ابن کثیر، ج ۴، ص ۴۳۶، ح ۲۸۲۷ و ج ۶، ص ۲۰۰، ج ۵، ص ۴۵۷/
– البدایْ و النهایْ، ج ۵، ص ۱۸۴/
– تفسیر ابن کثیر، ج ۵، ص ۱۹۹.
– السیرْ النبویْ، ابن کثیر، ج ۲، ص ۴۴۵/
– مصابیح السنْ البغوی، ج ۴، ص ۱۸۵، ح ۴۸۰۰/
–مشکل الاثار، طحاوی، ج ۴، ص ۳۶۸/
– جامع الاحادیث، سیوطی، ج ۱۶، ص ۳۰۶، ح ۸۰۷۳ – ۸۰۷۲/
– جامع الاصول، ابن الاثیر، ج ۱۰، ص ۱۰۲، ح ۶۶۹۵/
منبع:پرسمان