آیت الله استادی: طوری زندگی کنیم که زینت اهل بیت(ع) باشیم

در ادامه متن سخنرانی آیت الله استادی را می خوانید:

تاریخچه پدید آمدن لفظ "شیعه" به زمان پیامبر صلی الله علیه و آله برمی گردد

در کتابها راجع به شیعه بحث های متعددی شده است. هر کسی امیرمومنان علیه السلام را بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله بلافصل بداند و بعد از ایشان 11 امام علیهم السلام را امام و ولی بداند، شیعه ی دوازده امامی می شود. سسلسه ای از روایات وجود دارد که از این شیعه تعریف و تمجید کرده است. سلسله دیگری از روایات، خصوصیات و صفات شیعه را مشخص کرده است. در دسته ی دیگری از روایات می بینیم که ائمه علیهم السلام توجه و احترام زیادی به شیعه داشته اند و دعا در حق آن ها کرده اند.

سوال می شود که لفظ "شیعه" از چه زمانی استفاده می شده است؟

عنوان و لفظ "شیعه" از زمان پیغمبر صلی الله علیه و آله وجود داشته است. خانمی شوهرش را نزد حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرستاد تا از حضرت بپرسد که شیعه هست یا نه؟ بعد از رحلت پیغمبر صلی الله علیه و آله سه یا چهارنفر بودند که خلافت بلافصل حضرت علی علیه السلام را پذیرفتند و شیعه محسوب می شدند، بقیه فریب خورده بودند تا این که کم کم تعدادشان زیاد شد.

عثمان در زمان خلافت خیلی کارهای اشتباهی مرتکب شد و در این دوران ارادتمندان حضرت علی علیه السلام زیاد بود اما شیعه ی حضرت نبودند، یعنی امام علیه السلام را به عنوان خلیفه چهارم قبول داشتند، نه به عنوان وصی بلافصل! تا زمان امام باقر و امام صادق علیهم السلام که شیعیان خیلی توسعه پیدا کردند، نه اینکه شیعه در آن زمان پیدا شده باشد، نه چنین نیست چرا که قبل از آن هم شیعه وجود داشته است. شیعیان بعد از زمان ائمه علیهم السلام در زمان غیبت کارهای خوبی را انجام دادند و عزاداری و جشن برای ولادت و یا جشن غدیر را مرسوم کردند و شیعه توسعه پیدا کرد و تعدادشان زیاد شد اما در مقابل، سنی ها کم بودند.

در زمان های بعدی باز هم تشیع توسعه پیدا کرد با تبلیغ هایی که انجام دادند. در زمان صفویه شیعیان خیلی توسعه پیدا کردند، چون حکّام و خلفای صفوی علاقه مند به اهل بیت علیهم السلام بودند و وزرا هم از این فرصت بهره بردند و خدمات فراوانی انجام دادند اما این که می گویند شیعه در زمان صفویه به وجود آمده است، از دروغ های جدی محسوب می شود، چون شیعه از زمان پیامبر صلی الله علیه و آله وجود داشته است.

در زمان صفویه چون حکومت با بعضی کشورها جنگ داشت، در این جنگ نیاز داشتند تا شیعه زیاد باشد. علامه حلّی و شیخ بهایی و دیگران، خدمات زیادی برای توسعه تشیع انجام دادند. در زمان قاجار هم این توسعه ادامه پیدا کرد تا زمان انقلاب اسلامی ایران که تشیع جنبه ی جهانی و بین المللی پیدا کرد. اساس و پایه شیعه از مرجعیّت است، به همین دلیل امروز در جهان مطرح شده است، چرا که جهان تشنه کسب معارف است.

چون شیعه در جهان مطرح شده است از آقایانی که در عرصه ی علم هستند، می خواهیم تا با سواد باشند و اطلاعات خودشان را بالا ببرند. چون شیعه لفظ خالی نیست و مردم می خواهند با معارف آشنا شوند، پس مسائلی که لازم است را باید یاد بگیریم به مردم بیاموزیم چرا که مردم شنیده اند که اسلامی که به آن ها معرفی شده است، حقیقی نیست و نیاز به کسب اطلاعات بیشتر درباره مکتب تشیّع دارند. رسانه های ما که در غرب برنامه پخش می کنند، باید معارف تشیّع را بگویند و نشر دهند.

روایات متعدد درباره فضیلت شیعه بودن

در تعدادی از روایات، ارزش شیعه را بیان می شود، به طور مثال امّ سلمه نقل می کند: رسول خدا صلی الله علیه و آله و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها نزد من بودند. رسول خدا صلی الله علیه و آله سر را بلند کردند و حضرت علی علیه السلام را بشارت دادند؛ "تو و شیعیان تو در بهشت خواهند بود." خود پیامبر صلی الله علیه و آله لفظ شیعه را به کار می برند و می فرمایند: شیعه را بشارت ده که من شفیع شیعیان و تو در قیامت هستم.

پیامبر صلی الله علیه و آله در روایت دیگری می فرمایند: یا علی(علیه السلام) خدای متعال تو، خانواده تو، شیعیان تو و دوستان شیعیان تو را هم آمرزیده است. سرمایه ی خیلی مهمی نصیب ما شده است که خداوند متعال نه تنها شیعیان را بلکه دوستان شیعیان را هم آمرزیده است. در روایت دیگری حضرت می فرماید: علی جان (علیه السلام) تو و شیعه تو بر خدا وارد می شوید، در حالی که تو از خدا راضی هستی و خدا هم از تو راضی است.

روایات وارد شده در باب صفات شیعه

رحمت خدا شامل حال کسی که شیعه است و بر مصیبت اهل بیت علیهم السلام گریه می کند، نازل می شود. این که در روایات گفته می شود که شیعه، اهل بهشت یا نجات است، به این معنا است که شیعه صفاتی هم دارد که باید آن ها را کسب کند تا شامل روایات شود و مورد احترام قرار بگیرد. شیعه یک سری گناهان را انجام نمی دهد، چون امیرالمومنین علیه السلام هم آن کارها را انجام نمی دهند، مثلا در روایات وارد شده است: دوستدار امیرالمومنین علیه السلام، مال حرام نمی خورد، چون حضرت این گونه بوده اند. یعنی امکان ندارد که شخصی شیعه باشد و ربا بخورد یا به مردم ظلم کند و ... .

امام باقر علیه السلام فرمود: شیعه ی ما کسی نیست که به مردم ظلم کند.

نتیجه می گیریم که احترام زیادی به شیعیان در روایات بیان شده است اما در کنار آن صفاتی هم بیان شده است که شخص باید آنها را رعایت کند تا شیعه محسوب شود.

امام صادق علیه السلام فرمود: شیعیان ما اهل ورع و تقوا هستند، در عبادت کوشش می کنند، به عهد خود وفا می کنند، در امانت خیانت نمی کنند، به دنیا دل نمی بندند و اهل عبادت هستند و در شبانه روز 51 رکعت نماز می خوانند.

شیعیان با اهتمام به نماز امتحان می شوند

این را آسان نگیرید و نافله های بعد از نماز یا قبلش را فراموش نکنید. چون این عنایت شیعه بودن به ما شده است. خودتان را دست کم نگیرید و سعی کنید صفات گفته شده را کسب کنید.

امام صادق علیه السلام می فرماید: شیعیان ما را به نماز امتحان کنید. یعنی به نماز خیلی اهمیت دهید، مخصوصا نماز صبح. طبق آمار بیان شده است که در تهران فقط در 35 درصد مساجد نماز صبح برگزار می شود. ما افرادی داشته ایم که به نماز صبح می آمدند با این که یقین داشتند که افراد کمی در نماز صبح حاضر می شوند. باید کمی بیشتر به نماز مخصوصا نماز اول وقت اهمیت دهیم، چرا که امام صادق علیه السلام فرموده اند: شیعیان را با اهتمام دادنشان به نماز امتحان کنید.

امام صادق علیه السلام در حدیثی دیگر فرموده اند: شیعیان ما دامنشان پاک است، شکمشان از حرام پاک است، در عبادت کوشش می کنند، کار را برای خدا انجام می دهند، به امید ثواب و ترس از عقاب انجام می دهند. اگر این چنین آدمی را دیده ای شیعه من است. کمی خودمان را به این محیط و صفات نزدیک کنیم. در روایات از ما خیلی تعریف و تمجید کرده اند اما این ها دلیل نمی شود که ما دست از عمل و تلاش برداریم.

امام صادق علیه السلام در دعایی فرمود: خدایا شیعیان ما را از آتش جهنم حفظ بفرما، امورشان را آسان بگردان، اگر بدهکار هستند، بدهی شان را پرداخت کن، اگر عیب هایی دارند، عیب هایشان را مستور کن یا اگر دچار گناه کبیره شده اند، آن ها را ببخش و بیامرز.

در روایتی داریم که امیرالمومنین علیه السلام به پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: هیچ وقت این قدر شما را مسرور ندیده بودم، چه اتفاقی افتاده است؟

پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: جبرئیل در این ساعت به من بشارت داد که خدا سلام رساند و فرمود: به علی علیه السلام و شیعیانش بشارت ده که اهل بهشت هستند. حضرت علی علیه السلام وقتی این جمله را شنیدند، به سجده افتادند و خدا را بابت این عنایت شکر کردند.

لذا قدر خودتان را بدانید، چرا که به ما عنایت دارند و برای ما ارزش قائل شده اند و از ما توقع دارند و توقع به جایی هم هست و فرموده اند: طوری زندگی کنید که مردم وقتی شما را می بینند، بگویند: او شیعه اهل بیت علیهم السلام است و زینت ما ائمه علیهم السلام باشید.