دکتر قنبری: اجتماع غدیرخم؛ تبیین کننده اجتماعات مشروع بود

در ادامه ی خبر متن سخنرانی استاد دکتر قنبری را می خوانید:

روزی پیغمبر صلی الله علیه و آله و اکابر اصحاب در مسجد نشسته بودند. حضرت به اطرافیان فرمود: الان از در مسجد مردی وارد می شود که اهل بهشت است. برای مردم خیلی جالب بود که بدانند چه کسی است که این قدر حضرت او را عزیز کرده و قبل از اینکه برزخ و قیامتی باشد او وارد بهشت خواهد شد. در همان لحظه یک مرد اعرابی از صحرا وارد مسجد شد و کسی به او اعتنا نکرد، آن مرد عرض كرد یا رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم اینكه خداوند مى فرماید: «اِعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّه جَمِیعاً وَلاَ تَفَرَّقُوا»1 ؛ مقصود از حبل الله كیست؟ حضرت به امیرالمومنین علیه السلام اشاره کرد و فرمود: هذا حبل الله؛ اگر به او تمسک کنید در دنیا و آخرت اهل سعادت خواهید بود. مردم حیرت زده به آنها نگاه می کردند از ظاهر روایت معلوم است که امیرالمومنین علیه السلام پشتش به او بوده و آن مرد عرب از گردن حضرت گرفت و گفت: شاهد باشید من به ریسمان خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله متمسک شده ام و از مسجد خارج شد.

پیغمبر صلی الله علیه و آله به مردم فرمود: این مرد اهل بهشت خواهد بود. یکی از صحابه به دنبال آن مرد رفت و گفت: برای من هم استغفار کن. آن مرد عرب گفت من به ریسمان پیغمبر صلی الله علیه و آله و حضرت علی علیه السلام متمسک شده ام که بهشتی شده ام آن وقت تو آنها را رها کرده ای و به آنها متمسک نمی شوی و از من می خواهی؟

اشکال کار اینجاست که او پیغمبر صلی الله علیه و آله و امیرالمومنین علیه السلام را رها کرده و از کسی می خواهد برایش استغفار کند که به اعتبار آنها بهشتی شده است، مصیبت اینجاست. لذا شما می بینید وقتی پیغمبر صلی الله علیه و آله اسامه پسر زید بن حارثه را که جوان بود فرمانده سپاه اسلام کرد همه ی اصحاب به مخالفت برخاستند و گفتند: سابقه و سن ما بیشتر است و چطور حضرت از ما انتظار دارد تحت فرمان او باشیم. اما باطن قضیه و آن فرمان برداری و اطاعت از حضرت مهم است. پیغمبر صلی الله علیه و آله می خواست با این اقدام همان جماعتی را که با غدیر خم مخالفت کردند را می خواست به مردم بشناساند و چهره ی واقعی آنها را به نمایش گذاشت.

یک عده ای همراه با اسامه به جنگ نرفتند و وقتی به پیغمبر صلی الله علیه و آله خبر دادند حضرت فرمود: لعنت خدا بر کسی که از همراهی با سپاه سرباز زند. اقدام پیغمبر صلی الله علیه و آله این بود که امت اسلامی متوجه اطاعت از امام حق باشند. اگر کسی به اعتبار مال، مکنت، دارایی، اولاد و رای و آرای مردمی که برایش بوجود می آید و محبوب می شود خودش را مُحق بداند صحیح نیست بلکه امام یک نفر است و باید از او اطاعت کرد.

غدیر خم تبیین کننده اجتماعات مشروع است. هر اجتماعی غیر از غدیر خم نامشروع است. بعد از وفات پیغمبر صلی الله علیه و آله هم به سقیفه بنی ساعده رفتند و ابوبکر را به عنوان رهبر جامعه اسلامی تعیین کردند. بعد از آن یک جلسه ای تشکیل دادند و با خود گفتند تا علی ابن ابی طالب علیه السلام بیعت نکند امر حکومت به سرانجام نمی رسد. می دانستند اگر حکومت را بدون بیعت امیرالمومنین علیه السلام تشکیل دهند مشروعیت نخواهد داشت. نکته اساسی اینجا است که به این علت کوتاه نیامدند که می‌ دانستند حکومت را تشکیل می‌ دهند ولی با بحران مشروعیت مواجه می‌ شود. چون اساس مشروعیت علی بن ابیطالب علیه السلام است.

به خانه علی بن ابیطالب علیه السلام حمله کردند و در را آتش زدند و حرفشان این بود که امیرالمومنین علیه السلام بر علیه حاکم اسلامی توطئه کرده است. برنامه شان هم این بود که ابتدا خانه را آتش بزنند و بعد اهل خانه را. این بود که به آتش کشیدن خیمه ها در روز عاشورا رسید.

پی نوشت:

1- سوره آل عمران آیه 103.