راز محبوبیت در حدیثی از امام عسگری(ع)

کد خبر: 6142
یکی از نیازهای عاطفی ما انسان ها این است که در میان مردم عزیز باشیم و به اصطلاح عزت و احترام داشته باشیم و از طرفی از این که درچشم مردم خوار باشیم متنفریم. این نیاز در دعاهای ما هم انعکاس یافته است در زیارت امین الله آمده است: واجعلنی ... محبوبه فی ارضک و سمائک ؛خدایا ! مرا در زمین و آسمانت، محبوب ودوست داشتنی قرار ده

 وارث:برای کسب عزت راههای گوناگونی پیشنهاد می شود.مثل طماع نبودن ، خوش اخلاق بودن، فروتنی، هدیه دادن و بخشنده بودن، مردم دار بودن و.....
اما پشت پرده همه این دستورات باید بدانیم که کلید قلب ها در دست خداست و این خداست که دلها را جهت می دهد.کسی را که دوست داشته باشد محبوب و کسی را که دوست نداشته باشد منفور قرار می دهد.
وخداوند درقران چنین می فرماید: إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا ؛ به درستی کسانی که ایمان آورده و کارهای نیکو انجام دهند خداوند آنها را محبوب قرار می دهد (مریم، آیه 96)
واین همان شاه کلید اصلی است که برای محبوبیت و عزت به آن نیاز داریم تشخیص حق و قبول حق و عمل کردن به حق  . امام حسن عسگری نیز به زیبایی این مطلب را در حدیثی بیان فرمده اند که :
ما تَرَکَ الْحَقَّ عَزیزٌ إِلاّ ذَلَّ، وَلا أَخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إِلاّ عَزَّ.»:
هیچ عزیزى حقّ را رها نکند، مگر آن که ذلیل گردد و هیچ ذلیلى به حقّ عمل نکند، مگر آن که عزیز شود.


ر116