حجت الاسلام دارستانی: اشک بر امام حسین(ع) اجازه ظلم کردن نمی دهد+گزارش تصویری

هر آهی که برای اهل بیت(ع) می کشیم یک عبادت برایمان می نویسند

خدا رحمت کند آیت الله شوشتری را که فرموده اند: محبت ما به ساحت سیدالشهدا علیه السلام 12 کلاس است. می فرمایند: پله اول این است که انسان مصیبت سیدالشهدا علیه السلام را بشنود و آه بکشد و دلش به درد بیاید. امام صادق علیه السلام فرمود: هر آهی که برای ما می کشید یک عبادتی برای شما می نویسند. پله دوم آه کشیدن است و دل به درد بیاید و نفس انسان تنگ شود. امام صادق علیه السلام فرمود: اگر کسی این حالات را برای جدّ غریب ما امام حسین علیه السلام پیدا کند سه بشارت به او می دهیم:

1- لحظه جان دادن از رسول خدا صلی الله علیه و آله تا امام زمانت در بسترت حاضر هستند.

2- به قدوم اهل بیت علیهم السلام در بستر موت، ملک الموت مهربان تر از مادر جانت را می گیرند.

3- با دیدن رسول خدا صلی الله علیه و آله و امیرمومنان علیه السلام و اهل بیت علیهم السلام یک فرح و شادی در دلت پدید می آید که تا لحظه ی ورود به بهشت خدا این شادی را از تو نمی گیرد. تمام برزخ، قیامت و ورود به بهشت و در کنار حوض کوثر شاد هستی.

پله سوم این است که انسان مصیبت سیدالشهدا علیه السلام را بشنود و هاله ای از اشک در چشمش حلقه بزند امام صادق علیه السلام می فرماید: در این حالت دستت را به دعا بلند کن، خدا می خواهد دعایت را مستجاب کند.

وقتی فقط برای این هاله ی اشک این قدر نزد خدا عزیز می شویم با گریه کردن و ضجّه زدن و بی تابی کردن چقدر عزیزتر می شویم؟

پله چهارم این است که هاله ای از اشک در چشم جمع شود و به اندازه بال مگس یا پشه سرازیر شود گناهانش بخشیده می شود.

اشک بر سیدالشهدا علیه السلام آتش جهنم را خاموش می کند

پله پنجم این است که انسان از بال پشه سنگین تر گریه کند یعنی چند قطره اشک از چشمش بچکد. امام صادق علیه السلام فرمود: اگر یک قطره اشک حسینی را بر آتش جهنم بچکانند آتش جهنم خاموش می شود. یعنی گریه کن امام حسین علیه السلام به قدری ثروتمند می شود که می تواند کل جهنمی ها را نجات دهد. قیمت این اشک مگر چقدر است؟

گاهی ما خیلی بد هستیم اما در همان بد بودن هنوز انسان هستیم. چه صفتی است که اگر از انسان برود انسانیت هم می رود؟ ترحم به مظلوم است اینکه نزد تو مظلومی را بزنند و تو ناراحت نشوی. اگر در هیئت نشستی و از مظلوم 6 ماهه گفتند و تو دلت شکست و اشکت سرازیر شد بدان هنوز انسان هستی. تنظیم انسانیت ما در اشک بر سید الشهدا علیه السلام است. هرگاه بر مظلومی ظلم شد و تو بی تفاوت از کنارش گذشتی بدان که از انسانیت دور شده ای.

به اندازه ای که از امام حسین علیه السلام جدا شدیم زشتی زاییده می شود، قاضی که امشب برای حضرت گریه کند صبح نمی تواند قلم بردارد و به مظلوم ظلم کند چون برای یک مظلومی گریه کرده است.

آیت الله بهجت می فرمود: اشک را از عالم ملکوت می آورند و در مشک چشم ها تقسیم می کنند. هر چه از امام حسین علیه السلام فاصله گرفتیم مشکلات ما زیاد شده است، امام حسین علیه السلام زندگی ما است.

برکت در کسب و کار با روضه و زیارت عاشورا

اگر می خواهید کارگران کارخانه هایتان از شما دزدی نکنند، می خواهید در اداره ها کارمندان به ارباب رجوع احترام بگذارند و در جامعه حقی ناحق نشود؟ باید در کارخانه ها و اداره ها روضه برگزار کنید، اگر هر روز نمی توانید زیارت عاشورا برگزار کنید و بگذارید کارگران یک ربع زیارت عاشورا گوش دهند و بعد پای دستگاه ها بروند، دزدی از آن کارخانه برای همیشه می رود و زندگی کارگران و کارخانه برکت پیدا می کند. اگر با امام حسین علیه السلام رفیق شوی و به او تکیه کنی خطا انجام نخواهی داد. تمام بیچارگی ما به خاطر دور شدن از امام حسین علیه السلام است، نشاط در دستگاه امام حسین علیه السلام است.

حضرت زینب سلام الله علیها 70 داغ در یک روز دیدند، فردای آن روز در حالی که هنوز بدن عزیزانش روی زمین است دست بسته به کوفه و شام می برند و مردم فریاد می زنند: سلام بر شما دشمنان. هر وقت دلت گرفت رو به حرم سیدالشهدا علیه السلام کن و به آقا سلام کن، ای مرهم همه غمها، دلت را شاد می کند.

پس اشک بر امام حسین علیه السلام اول انسانیتت را تنظیم می کند و دوم اجازه نمی دهد به کسی ظلم کنی.

پله هفتم این است که انسان گریه کند و در گریه دق کند و بمیرد، اگر انسان پای روضه امام حسین علیه السلام از دنیا برود ضرر دارد؟ می پرسند: آقا محکم سینه بزنیم یا نزنیم؟ و ... این حرفها چیست؟ به قول استاد ما فرمود: اینها کار یهودی هاست که می خواهند همین عزاداری را از ما بگیرند.اگر در روز عاشورا ده هزار شیعه دق کردند و مردند آن وقت به شبهات عزاداری پاسخ می دهیم الان که کاری برای امام حسین علیه السلام نمی کنیم.

امام صادق علیه السلام فرمود: بعد از کربلا یک داغی بر دل مادر ما گذاشته اند که هر روز تا روز قیامت چنان برای امام حسین علیه السلام ضجه می زند که کمربند امنیتی جهنم می خواهد پاره شود، پیامبر صلی الله علیه و آله، امیرالمومنین و امام حسن علیهماالسلام می آیند و می پرسند چه شده و حضرت زهرا سلام الله علیها برای انبیاء و اوصیا روضه سیدالشهدا علیه السلام را می خوانند.

در طول 1400 سال چند نفر برای امام حسین علیه السلام دق کردند؟ به تعداد انگشتان دست می رسد؟

پله هشتم ناله دلخراش زدن برای امام حسین علیه السلام زدن است. یک جور برای امام حسین علیه السلام گریه کنی که اطرافیانت هم به گریه ی شما گریه کنند. گریه کردن بر امام حسین علیه السلام اوج ثروت است.

مرحوم علامه طباطبایی می فرمود: هیچ کس به هیچ درجه از معنویت نرسیده الا در حرم و روضه سیدالشهدا علیه السلام. هر چه خدا بدهد در این دوجاست.

پله نهم این است که در عزای امام حسین علیه السلام به سر و صورت بزنید. در طول 1400 سال هیچ عالمی جرأت نکرده بگوید به سر و صورت زدن برای امام حسین علیه السلام اشکال دارد، کسانی هم که گفته اند اشکال دارد زدنی است که مغز تکان بخورد و آسیب به بدن برسد.

هروله کردن سید بحرالعلوم

صبح عاشورا دسته ی عزاداری حسینی هروله کنان به سوی حرم امام حسین علیه السلام و بین الحرمین و حرم حضرت ابوالفضل می روند. یک بار علامه بحرالعلوم هم با عده ای از طلبه ها آمده بودند. همه ایستاده بودند و سینه می زدند ناگهان دیدند سید بحر العلوم، با آن عظمت معنوی و مقام شامخ علمی، در کمال تعجب و ناباوری اطرافیان، به ناگاه عصایش را به کناری انداخت، عمامه از سر افکند، عبا و قبا را نیز از تن در آورد و همچون سایر عزادارن، با سینه ای عریان، به عزاداری و یسنه زنی پرداخت.

برخی از طلبه ها از آن جناب پرسیدند: «چه شد که با دیدن عزاداران از خود بی خود شده، بی اختیار به دسته عزاداران وارد شدید و آن گونه به عزاداری و سینه زنی پرداختید؟! چرا این کار عوامانه را انجام دادید؟»

علامه بزرگوار و مرجع شیعه، حضرت آیت الله العظمی سید مهدی بحرالعلوم، آهسته و بی رمق، در حالی که هنوز اشک می ریخت، در پاسخ فرمود: «وقتی به دسته سینه زنی رسیدیم، به ناگاه دیدم که حضرت بقیة الله عجلا لله تعالی فرجه الشریف با سر و پای برهنه در میان سینه زنان حاضرند و در حالی که به شدت گریه می کنند، بر سر و سینه خود می زنند. با دیدن این صحنه، دیگر نتوانستم طاقت بیاورم، از خود بی خود شدم و بی اختیار به جمعیت عزادار پیوستم تا در محضر آن حضرت به سینه زنی برای جد شهیدش بپردازم».