حجت الاسلام صدیقی: هر کس از یاد خدا رویگردان شود، در قیامت نابینا محشور می شود

یاد تک تک امامان یاد خداوند است

در قرآن شریف می فرماید: ما أَصابَ مِنْ مُصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي أَنْفُسِكُمْ إِلاَّ فِي كِتابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَها¹  مصائبي كه در زمين رخ مي‎دهد مانند: زلزله، سيل، طوفان و آفات مختلف و نيز مصائبي كه در نفوس انسان‎ها واقع مي‌شود، مثل مرگ و ميرها و انواع حوادث دردناكي كه دامان انسان‎ها را مي‎گيرد همه آن‌ها از قبل مقدر شده و در لوح محفوظ ثبت است. مصائب مورد اشاره در اين آيه تنها مصائبي است كه به هيچ وجه قابل اجتناب نيست و مولود اعمال انسان‎ها نمي‌باشد.

انسان باید اشتباهات خود را بفهمد و تکرار نکند و همه چیز را در خود جستجو کند.

وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْري فَإِنَّ لَهُ مَعيشَةً ضَنْکاً وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمي ² و هر که از یاد من روی گرداند حتما برای او زندگی تنگی خواهد بود ( هر چند دارای مال و منال وافر باشد ، به لحاظ انقطاع از غیب ، و عدم قناعت نفس و طلب زیادی و تزلزل موارد اتّکاء و خوف از حوادث ) ، و روز قیامت او را نابینا محشور می کنیم.

یاد خدا

نماز و طاعات و عبادات همگی یاد خداوند است. همه ی بیچارگان دادرسی دارند وقتی بیچاره شدید فقط الله را صدا بزنید و خداوند رحمانی که برای هر دردی نام مبارکشان درمان است (یا من اسمه دواء وذکره شفاء). هر وقت تنها شدید خود را تنها نبینید چرا که خداوند از رگ گردن به ما نزدیک تر است، کدامین فرزند به اندازه ی خداوند به ما نزدیک است؟ چرا بستگان خود را نزدیک می بینیم اما خدا را از خود دور می بینیم؟

دل جایگاه خداوند است

خدمت آقای بهجت رسیدم و به ایشان گفتم: مشکلی دارم که حل نمی شود ایشان فرمودند: نماز جعفر طیار را بخوان. اگر انسان در درون خود خداوند را ببیند دیگر کمبودی احساس نمی کند و اگر دل را به خدا بدهیم دیگر خلأ نخواهیم داشت. لذا صاحب خانه، خانه ی خود را آباد نگه میدارد. خانه ای که کسی در آن نباشد آرام آرام فرسوده و خراب می شود. اما خانه ی آباد در آن رفت و امد هست. دل خانه ی خداوند است و اگر دل را به صاحب آن دادید آباد است. بد تر از بی صاحب ماندن دل آن است که خانه را دست بیگانه بسپاریم.

أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ ³ اى فرزندان آدم مگر با شما عهد نكرده بودم كه شيطان را مپرستيد زيرا وى دشمن آشكار شماست.

وقتی دل به دشمن بسپاریم ما را خانه خراب می کند. کشور دل یک حاکم دارد و آن هم خداوند است دل را گرفتار اغیار نکنید چرا که ما را دچار تشویش و فتنه و بهم ریختگی می کند.

برائت از دشمنان اسلام

در مسائل سیاسی حدود نهصد آیه از قرآن درباره ی مسئله ی برائت و مقابله با مستکبرین و مشرکین داریم که وجود مقدس امیرالمومنین علیه السلام رسالت ابلاغ برائت است. وقتی آیه برائت نازل شد که دیگر مشرکین حق ورود به مسجد الحرام را ندارند، پیامبر صلی الله علیه و آله  آیات را به ابوبکر دادند و گفتند: در مکه آن ها را ابلاغ کن. جبرئیل از جانب خداوند ندا آورد که ای پیغمبر، ابلاغ آیات برائت یا باید از جانب خودتان باشد یا از سوی کسی که از خودتان است. اگر ما می خواهیم از پیامبر صلی الله علیه و آله  و امام علی علیه السلام  و اهل ولایت باشیم به معنای واقعی باید تابع باشیم. همانطور که در قرآن می خوانیم: به کسی ولایت حضرت ابراهیم علیه السلام  را دادند که تابع حضرت باشد. پیامبر صلی الله علیه و آله  احیاگر خط حضرت ابراهیم بود که هم راه ایشان را ادامه داد و هم آن را کمال بخشید. آن کسی که قرآن او را نااهل معرفی کرد تابع پیامبر صلی الله علیه و آله  نبود.

مرحوم شیخ صدوق در مباحثه ای در دستگاه آل بویه با اهل سنت داشتند که همین نکته را بیان کردند. گفتند: خداوند غیر از حضرت علی علیه السلام  را برای ابلاغ چند آیه امین ندیدند آیا بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله  همه ی قرآن را واگذار می کند به کسی که حق ابلاغ چند آیه را هم نداشت؟ امام علی علیه السلام  تابع پیامبر است. در قرآن، دشمنان  به طور کلی گفته شدند و هم نام برده شدند و مشرکان دشمنان اسلام هستند.

پیامبر صلی الله علیه و آله  در پاسخ کسی که شش آرزوی خود را مطرح کرد و یکی از آرزوهای او این بود که در بهشت هم درجه با پیامبر باشد، فرمودند: اگر می خواهی با من باشی سجده های طولانی انجام بده. با پیامبر بودن یعنی در خط ایشان باشیم و زندگیمان با زندگی ایشان هماهنگی داشته باشد.

در زیارت عاشورا و در سجده ی آخر آن شفاعت امام حسین علیه السلام  را در روز محشر می خواهیم.

جامعه ای که گرفتار نقاب است بیمار است و همه دنبال دامن زدن به مسائل مختلف هستند. امام علی علیه السلام  فرمودند: شما هرگونه باشید حکومتتان هم آیینه ی خودتان است و چوبی که به سر ما می خورد باطن خودمان است که به شکل چوب درآمده است. افرادی بر ما حکومت خواهند کرد که هرگز حق ما را نخواهند داد و وقتی قدر امام علی علیه السلام را ندانستند امام از خدا خواست مرا از این امت بگیر. این ها از من خسته اند و من هم از این ها خسته و فرمودند: من را از این ها بگیر و یکی مثل خودشان به آن ها بده. خداوند با احدی شوخی ندارد و هر کسی نسبت به اعمال خود با او رفتار می شود.  

 پی نوشت:

1-      سوره شوری آیه 30

2-      سوره طه آیه 124

3-      سوره یس آیه 60