حجت الاسلام شهاب: فضای غفلت، فضای عادت به ظلمت است
انسان های غافل سرمایه ی عمر را از دست می دهند و به مرحله ای می رسد که راه نجاتی هم ندارد. از صبح تا ظهر عاشورا امام حسین علیه السلام پنج خطبه برای لشگریان خواند و بیش از بیست آیه از قرآن برایشان خواند و با دشمنان خود اتمام حجت کرد و در آن میان یک نفر شامی برخاست و گفت: مگر شما قرآن هم می فهمید؟
وارث: عزاداری دهه اول صفر با سخنرانی حجت الاسلام سید عبد الحمید شهاب و مداحی حاج حیدر خمسه و حاج ناصر آیینی در هیئت ارباب حسین (ع) برگزار شد.
در ادامه ی خبر متن سخنرانی حجت الاسلام شهاب را می خوانید:
پرهیز از غفلت زدگی
هر مقدار شناخت جامع تر و کامل تر باشد انسان به امام خود مقرب تر می شود و ضمن اینکه امام خود را یاری رسانده است و مشمول دعای خداوند است. یکی از عواملی که در عین خطرناک بودن، حساس ترین عمل است و آن پرهیز از غفلت زدگی است. یک وقت تا دقیقه ی نود در کنار امام زمان هستیم اما به تعبیر امام صادق علیه السلام زبانمان با اماممان است و شمشیرمان در پشتمان جای دارد.
عامل اصلی که باعث دور شدن انسان از امام خود می شود و بستر اصلی گناه است همین غفلت است و خطر این غفلت زدگی را خداوند در قرآن بسیار تأکید کرده است و غافل شدن اولِ بدبختی بشر است لذا در فرمایش امیرالمومنین علی علیه السلام آمده است: با بیدار شدن و آگاه کردن خود کوه غفلت را خرد کنید و إلا نمی گذارد در کنار امام زمانتان باشید. یکی از ابزار برّنده ابلیس در این مسیر غفلت است.
تعریف غفلت
غفلت یک لغزشی است که بشر در کمیِ از مراقبت خود فراهم می کند . پایش نفس داشتن و مراقبت از خود کردن خیلی مهم است، اگر انسان خیلی خوش بین باشد در این مسیر غافل می شود و هر عملی سر امام زمانمان بیاورند بی غیرتی و سکوت می کند.
یکی از نتایج غفلت، سکوت در مقابل دشمن است
در مدینه وقتی واقعه ی ثقیفه شکل گرفت و تمره ی آن کودتای شوم و ضرب به زهرای بتول سلام الله علیها ، عده ای ایستادند که پشت پیامبر صلی الله علیه و آله نماز می خواندند و در پرونده ی خود جهاد در راه خدا داشتند و انسان های ناآگاهی نبودند ولی نتیجه آن شد که در کنار امام علی علیه السلام هم ایستادند ولی وقتی در مدینه آن جسارات بر دختر پیامبر شد، کنار ایستادند و سکوت کردند.
قرآن اثرات سوء غفلت زدگی را بیان می کند:
انسان غافل در کارش عمق ندارد واصلأ آینده ی کار را نمی بیند و فقط جلوی پایش را می بیند و به تاریکی محض عادت کرده است و به نور توجهی ندارد. فضای غفلت فضای عادت به ظلمت است.
يَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِّنَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ 1 آنان به ظاهر زندگی دنیا آگاهند و از آخرت بی خبرند.
أُولئِکَ الَّذينَ اشْتَرَوُا الْحَياةَ الدُّنْيا بِالْآخِرَةِ فَلا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ 2 همين كسانند كه زندگى دنيا را به [بهاى] جهان ديگر خريدند پس نه عذاب آنان سبك گردد و نه ايشان يارى شوند.
انسان های غافل سرمایه ی عمر را از دست می دهند و به مرحله ای می رسد که راه نجاتی هم ندارد.
از صبح تا ظهر عاشورا امام حسین علیه السلام پنج خطبه برای لشگریان خواند و بیش از بیست آیه از قرآن برایشان خواند و با دشمنان خود اتمام حجت کرد و در آن میان یک نفر شامی برخاست و گفت: مگر شما قرآن هم می فهمید؟
سَأَصْرِفُ عَنْ آياتِيَ الَّذينَ يَتَکَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ إِنْ يَرَوْا کُلَّ آيَةٍ لا يُؤْمِنُوا بِها وَ إِنْ يَرَوْا سَبيلَ الرُّشْدِ لا يَتَّخِذُوهُ سَبيلاً وَ إِنْ يَرَوْا سَبيلَ الغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبيلاً ذلِکَ بِأَنَّهُمْ کَذَّبُوا بِآياتِنا وَ کانُوا عَنْها غافِلينَ3 به زودى کسانى را که در زمین به ناحق گردنفرازى مى کنند ( خود را از مردم برتر مى شمرند )، از توجّه و گرایش به آیات خود باز مى دارم، و نیز کسانى را که اگر هر نشانه اى از حق ببینند به آن ایمان نمى آورند و اگر راه درست را بنگرند آن را راه خود برنمى گزینند و اگر راه نادرست را ببینند آن راه را پیش مى گیرند. این بدان سبب است که آنان پیش تر آیات ما را دروغ مى انگاشتند و از آنها غفلت مىورزیدند.
غفلت انسان های خواص را زودتر می گیرد
آیتی مثل امیرالمومنین علیه السلام طبق روایات ما نبأ عظیم است و خبر بزرگ خداوند است.
در شب صفین ابن عباس رفت به خیمه ها ی دیگر ببیند چه خبر است در خیمه های معاویه و دید همگی صورت بر خاک دارند و ناله می زنند و در حال عبادت اند و پیشانی آن ها پینه بسته بود. ایشان می گوید: یک آن داشتم گول می خوردم و با خود گفتم یعنی امام علی علیه السلام می خواهد روی این ها شمشیر بکشد؟ این ها که همگی نماز شب خوان هستند. وقتی برگشتم مولایم علی علیه السلام فرمود: ابن عباس آن فکری که کردی را از ذهنت خارج کن، بدتر از آن در خیمه های خودم است. ایشان در نماز شبشان به خداوند عرض کردند: خدایا خسته ام از ملامت این مردم نجاتم بده و خلاصم کن. در فراز دیگری حضرت فرمودند: هیچ چیز برای من لذیذ تر از این نیست که به دیدار خداوند بروم. همه ی آن ها یی که ادعای فهم در دین دارند جلوی من می ایستند و مرا متهم کردند که می ترسی فتوای جهاد بدهی. این ها همگی یعنی تکذیب آیات خداوند. انسان امّی،جاهل است و خواص دین را می فهمند اما غفلت انسان های خواص را زودتر می گیرد.
در کربلا هم همینگونه شد و همه دچار غفلت بودند. امیرالمومنین علی علیه السلام چقدر زیبا می فرمایند: یک عده از غافلان امت پیامبر صلی الله علیه و آله هستند که برای رسیدن به امر دنیای خود حاضرند از دین خود هزینه کنند و دین را ابزاری قرار دهند که ببازند. به ظاهر برنده و در باطن بازنده هستند.
انسان غافل خوی حیوانی می گیرد
وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ کَثيراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا يَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا يَسْمَعُونَ بِها أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ 4 و قطعاً بسیارى از جنیان و آدمیان را براى دوزخ آفریده ایم، چرا که آنان را دل هایى است که به آنها حقیقت را درنمى یابند و دیدگانى دارند که به آنها آیات حق را نمى بینند و برایشان گوش هایى است که به آنها سخن حق را نمى شنوند. آنان همانند دام ها هستند بلکه از آنها گمراه ترند. آنانند بى خبران.
نمونه ی خوی حیوانی در کربلا امثال حرمله هستند. مگر کاری که با حضرت رقیه سلام الله علیها کردند نشان دهنده ی قساوت قلب و خوی حیوانی دشمنان نبود؟ وقتی بچه ای را می بینیم که پدرش فوت شده است اولین کاری که می کنیم این است که او را از فضای عزا دور می کنیم. روا نبود سر بریده ی پدر را برای دختر سه ساله بیاورند.
پی نوشت:
1- سوره روم آیه 7
2- سوره بقره آیه 86
3- سوره اعراف آیه 146
4- سوره اعراف آیه 179