استاد انصاریان: اگر مرتکب گناهی شدی روی خود را از اهل بیت(ع) برنگردان+گزارش تصویری

استجابت دعا و مدت زمان آن

خداوند در قرآن فرموده است با زبان دعا کنید من هم صدایتان را دوست دارم. ما دعا را می کنیم و خداوند هرجایی که مقرر باشد دعای ما را مستجاب می کند، روایت داریم روز قیامت  انسان مومنی که از نظر اعمال بهشتی کم دارد، فرشتگان الهی به او می گویند: که نجاتی ندارد و باید به جهنم برود و هیچ مقاومتی هم در پیشگاه خداوند نمی کند و وقتی می خواهد به سمت جهنم برود میلیون ها مرد و زن راه او را می بندند و می گویند: ما نمی گذاریم به جهنم برود چرا که دعا عادت او بود که وقت خواب و بیرون منزل و در رفت و آمد دعا می کرد. گاهی دعاها کارسازی های عجیبی دارد البته خدا نگفته است تا دعا کنید من استجابت می کنم بلکه استجابت دعا باید ظرف و زمان مشخصی داشته باشد و انسان نباید از طول زمان آن ناامید شود.

روزگاری بود که من بسیار دعا می کردم در دعای کمیل در دعای عرفه و هرجایی می رسیدم  دعا می کردم و بعد دو سال اجابت نشد و به ما گفته اند از رحمت خداوند ناامید و دلسرد نشوید و بالاخره 14 سال طول کشید تا دعای من مستجاب شد. نزدیک بود بد به دل من بیاید ولی نگذاشت. بعد با خود ارزیابی کردم که اگر سر 13 سال مستجاب شده بود من ضرر کرده بودم اگر 15 سال می گذشت و مستجاب می شد من خیلی ضرر می کردم.

 این اخلاق ابراهیمی است که برای خودش و همسر و بچه هایش و نسلش تا روز قیامت، دعا می کند و خداوند هم ضمانت کرده است برای استجابت  کردن و فقط مدت آن را نگفته است. دعای حضرت ابراهیم برای بیش از 5 هزار سال پیش است که اضطراب داشته است  در سوره ابراهیم آیه 40 آمده است  رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلاةِ وَمِنْ ذُرِّیتِی رَبَّنا وَتَقَبَّلْ دُعاءِ  پروردگارا مرا برپادارنده نماز قرار ده و از فرزندان من نيز پروردگارا و دعاى مرا بپذير. خدایا نسل مرا بنده خودت قرار بده و متکبر به احکامت قرار نده و عبادت تورا بپذیرند و انجام دهند.

امام حسین علیه السلام دعا کردن را از حضرت ابراهیم علیه السلام به ارث بردند و در دعا پرونده را به عرش رسانده اند که دعای عرفه یادگار حضرت سیدالشهدا علیه السلام است که به دوستانم گفتم انگار خدا تمام اولیا را از زمان آدم تا قیامت یک جا جمع کرده و به آن ها پیشنهاد کرده بهترین دعا را در عالم  از خود انشا کنید و اباعبدالله علیه السلام در انشا کردن دعای عرفه از کل مسابقه را بردند.

ارث بر انبیا باشیم

یکی از دوستانم هر وقت می خواست عرفه بخواند حتمأ باید به بیابان می رفت همانند اباعبدالله علیه السلام و حتمأ باید بر روی تپه می نشست و در اوج دعا بارها اتفاق افتاده بود که از حال طبیعی خارج شده بود و به حال مدهوشی رسیده بود و این ارث اباعبدالله علیه السلام است و نیز خودشان گفتند: من برای کل شما سرمشق هستم و فرمودند همانند من ارث بر باشید. 

حرف انبیا علیه السلام راست است و آنها منبع مهربانی بودند و شما هم تمام آن ها را به ارث ببرید. خداوند درباره حضرت ابراهیم علیه السلام می فرمایند: در اوج مهربانی وقتی چشمش به فرشتگانی افتاد که به خانه ی او آمدند برای اینکه به همسر او بشارت دهند که تو اولاد دار می شوی و ساره همسرش نزدیک 90 سال سن داشت و تعجب کرده بود . به او گفتند خداوند بشارت پسری را به تو داده است و فرشتگان از طرف خداوند مأموریت داشتند منطقه ی قوم لوط را به خاطر هم جنس بازی زیر و رو کنند و سنگ ها را همانند باران بر سر شهر ببارند. حضرت ابراهیم گفتند: نمی شود از این جریمه بگذرید؟ به امید اینکه شاید توبه کنند. فرشتگان گفتند: بر اراده ی خداوند است که آنجا را نابود کنیم. باید دلسوزی را از حضرت ابراهیم علیه السلام حتی برای بدترین آدم ها به ارث ببریم.

هزینه کردن محبت/به ارث بردن اخلاق انبیا و ائمه

ائمه علیهم السلام برای دشمنان خود عجیب محبت هزینه کردند که بعضی بیماری تکبر درونشان شدید بود و در حالت دشمنی باقی ماندند اما خیلی ها بر اثر موج محبت انبیاء از گناه برگشتند و توبه کردند. 

خیلی زشت است که در کار تخصصی غیر متخصص دخالت کند، کسی را دیدم که خیلی اداعای معارف شناسی داشت و همه را هم بی خود می گفت و به او گفتم یک جمله از یک آیه را برای شما قرائت کنم و شما با علم خود برای من توضیح دهید. فسیکفیکهم الله  این ف به چه معناست؟ گفت من هیچ چیز آن را بلد نیستم و به او گفتم شما که ترکیب لفظی یک جمله را بلد نیستی چطور به خود جرأت می دهی قرآن را تفسیر کنی؟

حضرت موسی بن جعفر علیه السلام وارد کوچه ای شدند، یکی از شیعه ها لغزش پیدا کرده بود و دچار خطا شده بود (اگر شیعه قوی باشد لغزش نمی کند) یک لیوان پر شراب خورده بود و حضرت وارد کوچه شدند وقتی شیعه امام را دید روی خود را به دیوار کرد تا حضرت رد شود یعنی خجالت کشید و امام آرام از کنار او رد شدند و او را سرزنش نکردند و دست خود را روی شانه ی او گذاشتند و گفتند اگر مرتکب گناهی شدی روی خود را از ما بر نگردان و رفتند و نایستادند که حضرت را ببیند و لذا مومن نباید کسی را خجالت دهد. به ما گفتند اگر اشتباهی را با چشمت از کسی دیدی در درون خود 70 مهمل صحت برای کار او درست کن و بگو این یک دلیلی دارد.

معالجه ی بیمار

در کتاب علم اخلاقیات حکمت عملی روایتی را دیدم، حضرت عیسی علیه السلام با آن زیبایی صورت و ظاهری که داشتند از خانه ی زنی بدکاره بیرون آمد و آن زمان هم زنی نداشتند و در بهترین سن بودند که هزار فکر به ذهن همه سرازیر می شد که در آن خانه چه کار داشته است؟ اما ائمه ی ما می گویند: 70 مهمل صحت در فکر خود ایجاد کنید. فردی عجیب به حضرت نگاه کرد و گفت تو دیگر چرا؟ حضرت عیسی علیه السلام بسیار زیبا جواب دادند و گفتند: بیمار دو نوع است یک بیمار با پای خود می تواند به دکتر برود و نزد طبیب می رود و نسخه می گیرد اما یک بیمار کرخ شده و نمی تواند به دکتر برود این خانم از آن بیمارهایی بود که باید دکتر بالای سر او می رفت. فرمود من رفتم او را معالجه کردم و توبه هم کرد و امتحان آن هم مجانی است در خانه ی او را بزن و بگو من مشتری هستم اگر تو را راه داد.   

اباعبدالله علیه السلام سرمشق همه ی انسان ها هستند و برای تمام صفات پاک باید از او ارث بر باشیم.

مصیبت های اهل بیت/شهید نه غسل دارد و نه کفن

وقتی اهل بیت در کوفه زندانی شدند و در شب سیزدهم حضرت سجاد علیه السلام ناپدید شدند، اهل بیت ناراحت نبودند چون می دانستند امام حکیم است اما حضرت کجا رفتند؟ رفتند کمک بدهند به عده ای بیابان نشین که می خواستند شهدای کربلا را دفن کنند اما نمی دانستند این بدن ها ی غارت شده ی بی سر برای چه کسانی است؟ یک دفعه دیدند شتر سواری در حال آمدن است و فرمودند: بیابان نشین ها من تمام این بدن ها را می شناسم  و همه ی شهدا را دفن کردند.