حجت الاسلام میرباقری: اسلام با غربت آغاز شد و در آينده نيز غريب خواهد شد
امام زمان (عج) وارث انبیاء و خاتم اوصیا هستند
اسلام در ابتدا و انتها غریب است
پس حضرت چیز جدیدی نمی آورد، پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: مهدی من پایش را جا پای من می گذارد. یعنی نه چیزی کم و نه چیزی زیاد. پس چرا وقتی حضرت می آیند انگار دین جدیدی آورده اند؟ پاسخ این سوال در روایتی است که از ابابصیر نقل شده است. ابابصیر معنای کلام امیرالمومنین علیه السلام را از امام صادق علیه السلام پرسید، در روایتی از امیرالمومنین علیه السلام آمده است:إنّ الاسلام بدأ غريباً و سيعود غريباً فطوبي للغرباء، فقيل: و من هم يا رسولالله؟ قال: الذين يصلحون إذا فسد الناس. إنّه لا وحشة و لا غربة علي مؤمن، و ما من مؤمن يموت في غربته إلاّ بکت عليه ملائکة السماء، رحمة له، حيث قلّت بواکيه، و فسح له في قبره بنور يتلألأ من حيث دفن إلي مسقط رأسه؛ 2
امام صادق علیه السلام در پاسخ به معنای این کلام فرمودند: اینکه اسلام در ابتدا غریب بوده سرش در این است که وقتی پیامبر صلی الله علیه و آله اسلام را برای مردم عرضه کرد برایشان تازگی داشت چون تا حالا چنین کلامی را نشنیده بودند. فقط نماز و روزه نبوده که به مردم منتقل شده بود لذا ابوسفیان و دیگران نتوانستند تحمل کنند. مثلا پیامبر صلی الله علیه و آله نماز را آورد اما در کنارش برابری سیاه و سفید را هم آورد، حج را آورد اما برابری قریش و غیر قریش را هم آورد. اینها با منافع ابوسفیان تضاد داشت لذا در مقابل حضرت ایستادند.
برای همین است که فرموده اند اول اسلام و آخر آن هم به غربت کشانده می شود. امام صادق علیه السلام فرمود:وقتی مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ما ظهور می کند مردم آنچنان اسلام و احکام آن فراموش کرده اند و گرد و غبار روی آن می نشیند که برای آنها تازگی پیدا می کند. همین الان هم در بسیاری از کشورهای مسلمان خیلی از احکام برایشان تازگی دارد. در زمان ظهور هم همین است لذا مردم احساس می کنند دین جدید برایشان آمده در حالی که همان دین است اما گرد و غبار فراموشی روی آن نشسته است. این حرف را به از خطبه 156 نهج البلاغه عرض می کنم.
پیامبر صلی الله علیه و آله در انتهای روایت فرمود: خوش به حال غریبان! چون دین در زندگی آنها فراموش نشده است. روزی که همه به بیت المال چنگ می زنند خوش به حال کسی که اگر او را بکشند هم دست به بیت المال نمی زنند.
امیرالمومنین علیه السلام در این خطبه یک پیش بینی برای آینده مسلمانان کرده است که یک هشدار و بیدارباش برای ما محسوب می شود: پیامبر صلی الله علیه و آله به امیرالمومنین علیه السلام در خطبه 156 فرمود:يا على، به زودى مسلمانان پس از من به ثروتشان آزمايش مىشوند، و با ديندارى خود بر خدا منّت مىنهند، رحمتش را آرزو دارند، و خود را از خشمش در امان دانند، و با شبهات دروغ و هوسهاى غفلت زا حرام او را حلال شمارند، شراب را به اسم آب انگور و خرما، و رشوه را به عنوان هديّه، و ربا را به نام تجارت حلال دانند.
طلبکارانه دعا نکنیم
خیلی بد است انسان نسبت به ائمه علیهم السلام طلبکارانه رفتار کند، تقاضا و درخواست خوب است اما انسان نباید طلبکارانه دعا کند، مگر ما برای امام رضا علیه السلام چکار کرده ایم که از او طلبکار باشیم؟ گاهی چیزهایی از حضرت می خواهیم که به صلاحمان نیست و حضرت این را می داند که آن را برآورده نمی کند، گاهی شغل یا ازدواجی می خواهیم که شاید به صلاحمان نباشد.
ریش و قیچی را دست امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بسپاریم و طلبکارانه از حضرت حاجت نخواهیم، منت نگذاریم و نگوییم ما کربلا رفته ایم، ما سینه زن هستیم، چون روضه می رویم و ... باید هرچه بخواهیم برآورده شود.
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: بندگان خدا با مالشان آزمایش می شوند و با دینشان به خدا منت می گذارند و توقعشان از خدا این است که رحمت خدا در زندگی شان باشد و خشم و غضب خدا نباشد. رحمت خداوند با عوامل خودش در زندگی بوجود می آید و برای اینکه خشم الهی در زندگی پیش نیاید باید عوامل آن را از زندگی دور کرد. در حدیث دارد: نماز رحمت الهی است. یعنی اگر نماز در زندگی ات پر رنگ شد رحمت خدا هم می آید.
اما افراد می خواهند بدون عمل و هیچ تلاشی رحمت خدا را داشته باشند و از غضب خدا دور باشند. حضرت در ادامه حدیث می فرماید: همان افرادی که آزمایش می شوند حرام خدا را حلال می کنند با توجیهاتی که می آورند و با هوی و هوس هاشان. مثلا می خواهند غیبت انجام دهند اما ابتدا فرد را فاسق می کنند؛ چون غیبت فرد فاسق جایز است، طرف را به یک نحوی فاسقش می کند و بعد غیبت او را می کند که خیلی خطرناک است و گناه را عادی جلوه می دهد و قبح گناه ریخته می شود. یا مثلا سعی می کنند ربا و رشوه را به نحوی توجیه کنند.
در آخرالزمان دین به قدری غریب می شود که اسلام برای مردم تازگی دارد
پس در آخرالزمان گناه به قدری عادی شده است که وقتی حضرت می فرماید اینها حرام است و اینها حلال بریشان تازگی دارد. لذا چون منافع عده ای به خطر می افتد در مقابل ایشان ایستادگی می کنند. در حدیث دارد در زمان ظهور اگر ذره ای از حق کسی زیر دندان کسی باشد حضرت آن را در می آورد، یعنی ذره ای ظلم به کسی نخواهد شد.
یک موقع افراد طوری در آخرالزمان زندگی می کنند که معلوم نیست وقتی حضرت تشریف بیاورد تاب تحمل ایشان را داشته باشد، باید خودش را آماده کند و آمادگی به این است که آنچه حضرت دوست دارد در زندگی اش انجام دهد و آنچه دوست ندارد در زندگی اش نیاید. من تعجب می کنم چطور کسی یا اباعبدالله می گوید اما به همسرش ناسزا می دهد وقتی نام ائمه علیهم السلام در زبان جاری می شود این دهان معطر و پاک است لیاقت پیدا کرده است، این نام مبارک است پس نباید با حرف نامناسب زدن آن را خراب کرد.
برای ظهور حضرت و سربازی آن حضرت انسان باید خودش را آماده و مهیا کند والا وقتی حضرت بیاید مثل ابوسفیان می شود و تاب حضور حضرت را نخواهند داشت.
1- زیارت امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف به نقل از سیدطاووس.
2- بحارالأنوار، ج۶۷، ص۲۰۰.