حجت الاسلام معزی: نفس اماره دشمن درونی انسان است+گزارش تصویری

وارث: عزاداری شهادت امام حسن عسکری(ع) با سخنرانی حجت الاسلام معزی و مداحی حاج منصور ارضی، کربلایی محمدحسین پویانفر در هیئت ریحانة النبی(س) برگزار شد.

در ادامه متن سخنرانی حجت الاسلام معزی را می خوانید:

انسان ممکن الخطاست نه جایزالخطا

اینکه می گویند انسان جایزالخطاست؛ حرف غلطی است یعنی انسان جایز نیست خطا کند بلکه امکان خطا در او وجود دارد انسان باید سعی کند خطا انجام ندهد.

مگر می شود فردی هم با انسان خوب رفیق باشد و هم با انسان بد؟ اگر قرار باشد ارزشی در وجودش قرار دهد که خوب است نمی تواند با بد رفاقت کند، اگر انسان با خوب رفیق باشد با بد نمی تواند رفاقت کند چون او دشمن آن ویژگی خوب است. ائمه علیهم السلام اینطور نبوده که رفاقت و دوستی هایشان با هر کسی باشد البته برای دستگیری و هدایت معاندین، دشمنان و منحرفین با آنها رابطه برقرار می کردند، برای اینکه آنها را نجات دهند. اینکه می بینید امام مجتبی علیه السلام آن کسی را که جسارت می کند، به زور و اصرار به خانه اش برود برای این است که ظلمت و تاریکی را از ذهن او ببرد.

دل انسان به درد می آید مثلا دو فردی که هر دو به جمکران می رفتند، با هم آشنا می شوند و ازدواجی بین فرزندانشان صورت می گیرد اما عروسی آنها به قدری افتضاح و گناه آلود بود که نمی شد وارد مجلس شد. چطور می شود کسی که جمکران می رود، هم به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف علاقه دارد اما از آن طرف رفتار و اعمال بد؟

اهمیت اخلاص در عمل

يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ ¹ ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید به خودتان نگاه کنید و ببینید چه فرستاده اید. با بزرگ ترین دشمن زمان، چه در زمان پیغمبر صلی الله علیه و آله چه در زمان صدام و چه در این زمان نانجیب هایی که چهره اسلامی به خود گرفته اند، داعشی ها و ... مجاهدت با آنها جهاد اصغر محسوب می شود اما مبارزه با نفس جهاد اکبر است که پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: اَعدى‌ عَدُوِّکَ نَفسُکَ الَّتى بَینَ جَنبَیک ²؛ نفس اماره دشمن درونت است، دشمنی که میان دو پهلویت است.

با جراحی ها هم از بین نمی رود و جراحی اش به این است که به این مجالس و محافل بیایید. خداوند در هیچ کجای قرآن نفرموده که چقدر نماز بخوان، یا مالت را انفاق کن بلکه فرموده است "فی سبیل الله" یعنی باید خالص باشد تا خلوص بتواند دل انسان را پاک کند.

پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: أوثق عری الإسلام الْحُبُّ فِی اللَّهِ وَالْبُغْضُ فِی اللَّهِ الْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ ³ ؛

در حدیث داریم: اگر به دلت مراجعه کردی و دیدی دشمنان خدا را دوست داری و با دوستان خدا دشمن هستی بدان فردا و در روز قیامت با او خواهی بود، هر چند در ظاهر هم شعار دینی، مذهبی و انقلابی می دهم. انسان در ابتدا باید برای خودش دشمن خدا را مشخص کند و بداند او دشمن است. فرموده اند هر کس را که دوست داشت باشی با او محشور خواهی شد.

معرفت با حُب است نمی شود معرفت نداشت و حُب پیدا کرد. وقتی به کسی معرفت پیدا کردم و ارزش او را فهمیدم محبت به او هم پیدا می کنم و برعکس.

اهمیت جذب قلوب جوانان و کودکان

گویند روزی پیامبر صلی الله علیه و آله برای اقامه نماز عازم مسجد بود. در راه همین که کودکان پیامبر را دیدند به سوی او دویدند و برگرد او حلقه زدند و هر یک صدا می‌زدند یا رسول الله «کن جملی» شتر ما باش تا بر دوش تو سوار شویم. کودکان که گویا رفتار پیامبر با حسنین را دیده بودند، انتظار داشتند که پیامبر به درخواست آنان نیز پاسخ مثبت بدهد. حضرت هم انتظار آنان را برآورده کرده و با آنان همبازی شدند.

در حالی نمازگران در مسجد منتظر رسول خدا صلی الله علیه و آله بودند، بلال نزد پیامبر رفت و عرض کرد یا رسول الله مردم منتظرند؛ در این حین رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: ای بلال! برای من تنگ شدن وقت نماز بهتر از تنگ شدن دل کودکان است. چه بسا این عمل یعنی جذب قلوب جوانان و کودکان به سوی ارزشهای نبوت و رسالت ارزشمند باشد. سپس فرمود: به منزل برو و اگر چیزی هست برای کودکان بیاور. بلال روانه منزل شد و به جستجو پرداخت.

تعدادی گردو یافت و آنها را نزد پیامبر برد. پیامبر نیز گردوها را در دست گرفت و خطاب به کودکان فرمود: «اتبیعون جملکم بهده الجوزات⁴» آیا شتر خود را در عوض این گردوها می‌فروشید؟ کودکان به این معامله رضایت دادند و با خوشحالی پیامبر را رها کردند و پیامبر راهی مسجد شد و فرمود: خدا رحمت کند برادرم یوسف را که او را به چند درهم فروختند و مرا به چند گردو...

گزارش تصویری - بخش اول
گزارش تصویری - بخش دوم

پی نوشت:

1- سوره حشر آیه 18.

2- تنبیه الخواطر، ورام بن ابى فراس‏، ج‏ ۱، ص ۵۹؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج ‏۶۷، ص ۶۴؛ حكمت نامه پيامبر اعظم صلَّي الله عليه و آله، محمدی ری شهری، ج ۷، ص ۴۱۸.

3- رواه بخاری و مسلم

4- عوفی، ١٣٨٦ش، ج١،ص:٣٠.