بيان قصّه هاى قرآن براى تفكّر است
وارث: «فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ» (اعراف/ 176) پس اين داستان را (برايشان) بازگو، باشد كه بينديشند.
در قرآن قصه‌‌های بسیاری از پیامبران و اقوام گذشته آورده شده است که اگر بدون اندیشه به آن نظاره شود، چیزی جز ماجرای تاریخی و بی‌اثر نخواهد بود. اما با اندیشه و تفکر در این داستان‌ها و تطبیق با زمان خودمان درس‌های بسیاری می‌آموزیم.
با نگاه به داستان یوسف، متوجه می‌شویم که همین جوان‌های عصر ما یوسف‌هایی هستند که به بهانه‌ی بازی برده به چاه غفلت و سردرگمی می‌افتند. و با نگاه به داستان فرعون و نمرود، خواهیم دید که طاغوت ماندنی نیست...
«لَقَدْ كانَ في قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لاولِي الالْبابِ» (يوسف/ 111) به راستى در سرگذشت آنان، براى خردمندان عبرتى است.