خدا باوری و آرامش درونی
وارث: الّذینَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللّهِ أَلا بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنّ الْقُلُوبُ. (رعد: 28)
همانا کسانی که ایمان آوردهاند و دلهایشان به یاد خدا آرام میگیرد، آگاه باش که با یاد خدا دلها آرامش مییابد.
رسیدن به اطمینان، خواست همه انسانهاست. انسانی که مطمئن است، هیچنگرانی ای ندارد، به نوع بینش انسان از خدا بستگی دارد. هر چه میزان بینش و آگاهی انسان به خدا بیشتر و دامنهدارتر باشد، درجه های اطمینان بالاتر خواهد بود.
از دیدگاه وحی الهی و آموزههای پیامبران بزرگ انسان نباید خود را اسیر خدایان، قدرتمندان وبت های دروغین کند؛ چرا که هر قدر این بتهای ضعیف بیشتر باشد. نگرانی در وجود آدمی بیشتر شکل خواهد گرفت.
خدایان ذهنی و دروغین، هیچکدام نتوانستند انسان را به آرامش درونی برسانند، بلکه نگرانی و پریشانی خاطر را برای انسان به ارمغان آوردهاند. بنابراین، انسان برای رسیدن به اطمینان خاطر، باید از کفر و شرک و نفاق دوری کند و به خدای یکتا و توانا ایمان آورد و به او متکی باشد وگرنه گرایش به قدرتهای ناپایدار، نه تنها رهایی بخش نیست، بلکه پدید آورنده ترس و نگرانی است.