چرا برای سلامتی امام زمان(عج) دعا می کنیم؟

وارث: حجت الاسلام رحیم کارگر، استاد و کارشناس مهدوی در کتاب «مهدویت پیش از ظهور» می نویسد:

 

سوالی مطرح است که چرا باید برای سلامتی امام زمان(عج) دعا کرد، آیا ایشان هم مانند مردم دیگر دچار بیماری یا ضعف می شوند؟ آیا فرج امام زمان(عج) وابسته به دعای مردمان است؟

دعا براى سلامتى و فرج امام عصر(عج)، اطاعت از امر خداوند و پيروى از رسول اكرم(ص) و اهل بيت (علیهم السلام)  است. «دعا» براى آن حضرت(عج) داراى آثار و حكمت هايى است؛ از جمله:

1- نشانه علاقه و محبّت قلبى به آن حضرت(عج) و در نتيجه موجب تقويت ايمان و يقين است.

2- گشايش و فرج مؤمنان در آن است؛ چنان كه خود آن حضرت(عج) در نامه اى مرقوم داشتند: «براى تعجيل در ظهورم دعا كنيد كه ظهور من، به نفع شما و موجب فرج و گشايش امور شما خواهد بود»[1].

3- فزونى نعمت، يكى از آثار دعا براى آن حضرت(عج) است؛ زيرا شكر نعمت هاى الهى - به خصوص نعمت امامت ولايت آن حضرت(عج) - موجب افزونى نعمت است. علاوه بر اينكه شكر واقعى، موجب فاصله گيرى از گناه و تقرّب به خداوند است و اين در جلب نعمت هاى الهى مؤثّر است. مسلّم است كه دعا براى امام زمان(عج) موجب احترام و بزرگداشت آن حضرت(عج) و توجّه بسيار و دائمى به او و اداى شكر نعمت وجود آن حضرت(عج) است.

4- دعا، اظهار تجديدعهد و پيمان با آن حضرت(عج) است و محتواى پيمان با او، دين دارى، شريعت محورى و تصميم قلبى بر اطاعت امر امام (علیه السلام)  و يارى رساندن او با نثار جان و مال است.

5- سبب زنده نگه داشتن ياد امام غايب(عج) در دل منتظران است. زنده نگه داشتن مسئله امامت، از امور بسيار ضرورى و مورد تصديق عقل و شرع است و دعا براى امام زمان(عج)، در راستاى همين مهم قابل ارزيابى است.

6- اداى حقوق بسيارى كه آن حضرت(عج) بر ما دارد، دعاهاى ما داراى اين فايده است كه بعضى از حقوق او را ادا كنيم[2].

7- دعا براى آن حضرت(عج)، اين فايده را هم دارد كه خود آن حضرت(عج) نيز براى يارى دهنده و دعا كننده اش دعا مى كند[3]؛ زيرا اين دستور دينى ما است كه قطعا مورد عمل او قرار دارد.

8- از ديگر فوايد دعا، تقرّب دعا كننده به خداوند متعال است؛ زيرا ائمه اطهار (علیهم السلام)  وسيله هاى تقرّب و وصول الى اللّه  هستند.

9- از ديگر آثار دعا براى ولى عصر(عج) نورانيت قلب دعا كننده و كسب نور از آن خورشيد فروزان الهى است. اشراق نور امام (علیه السلام)  بر قلب مؤمن، درخشنده تر از خورشيد نور افشان است[4].

10- طول عمر، از ديگر منافع و آثار دعا براى امام زمان(عج) است و روايات متعددى بر اين امر دلالت دارد و...[5].

مضمون كلّى دعاى «اللهم كن لوليك...» درخواست يارى الهى و حفظ و سلامتى آقا امام زمان(عج) است كه از جمله وظايف مهم شيعيان در عصر غيبت است. در اين دعا از خداوند مى خواهيم كه ولىّ و سرپرست آن حضرت(عج) باشد؛ يعنى، او را تحت ولايت خاصه خودش - كه مخصوص مقرّبان درگاهش است - قرار بدهد و حافظ و نگه دار او از جميع بدى ها، بلاها و سختى ها باشد. همچنين قائد و رهبر و پيشوا براى آن حضرت(عج) باشد؛ يعنى، او را تحت زعامت و قيادت مخصوص خود قرار دهد... در ادامه از خداوند مى خواهيم كه «عين»، يعنى، نگهبان آن حضرت(عج) باشد و او را تحت حراست و حمايت خاصه خودش، از هر گزندى حفظ كند و آن حضرت(عج) را به گونه اى در زمين مستقرّ سازد كه مردم با ميل و رغبت، ولايت او را بپذيرند و ساليان سال، حضرت(عج) بدين گونه بر مردم حكومت كند.

 

اوقات دعا:

از ادله نقلى استفاده مى شود كه اگر دعا براى امام زمان(عج) در موقعيت ممتاز و حالت مناسب روحى و جسمى و در مكان و زمان خاصى مطرح شود، اجابتش سريع تر و تحقّق آثارش زودتر و بيشتر خواهد بود. بعضى از زمان ها و موقعيت هاى ويژه و ممتاز در مورد دعا براى آن حضرت(عج) عبارت است از:

1- بعد از نمازهاى واجب (به خصوص نماز ظهر، نماز عصر و نماز صبح)؛

2- بعد از هر دو ركعت نماز شب؛

3- در قنوت نماز و سجده شكر نماز؛

4- هر صبح و شام، به خصوص روزهاى پنج شنبه و جمعه؛

5- روزهاى نوروز، عرفه، عيد فطر و عيد قربان؛

6- ماه مبارك رمضان، روز دحوالارض، روز عاشورا و شب و روز نيمه شعبان؛

7- بعد از ذكر مصيبت امام حسين (علیه السلام)  و بعد از زيارت امام زمان(عج)؛

8- به هنگام گريه از ترس خداوند؛

9- به هنگام نجات از غصه ها، در سختى ها و مشكلات، در نزد هر نعمت و زوال آن؛

10- بعد از نماز جعفر طيّار؛

11- در مسجدالحرام، وادى عرفات، سرداب مقدّس سامرا، حرم امام حسين (علیه السلام) ، حرم امام رضا (علیه السلام)  و حرم تمام ائمه (علیهم السلام) ؛

12- در تمام مكان هاى منسوب به امام زمان (مانند مسجد كوفه، مسجد سهله و مسجد جمكران)؛

13. مداومت چهل روزه بر دعا و...[6].

 

پی نوشت ها:

[1].كمال الدين، ج 3، ص 685.

[2].ر.ك: كافى، ج 2، ص 172 ؛ بحارالانوار، ج 72، ص 226.

[3].ر.ك: مهج الدعوات، ص 302.

[4].كافى، ج 1، ص 194.

[5].ر.ك: سيد مهدى شمس الدين، در ساحل انتظار، ص 38 - 41.

[6]. ر.ك: در ساحل انتظار، ص 43 - 45 ؛ بحارالانوار، ج 86، ص 61 ؛ مستدرك الوسائل، ج 1، ص 348 ؛ فلاح السائل، ص 199 ؛ مهج الدعوات، ص 49 ؛ كمال الدين، ج 2، ص 428 ؛ اقبال الاعمال، ص 133، 164 و 312 ؛ زادالعماد، ص 384 و 277 ؛ كامل الزيارات، ص 238