حجت الاسلام کرمی: تکریم واقعی انسان به سبب عبودیت است+گزارش تصویری
وارث: مراسم وداع با ماه شعبان طلیعه ماه مبارک رمضان با سخنرانی حجت الاسلام مصطفی کرمی و مداحی حاج احد قدمی، حاج حسن حسین خانی و حاج موسی رضایی در حسینیه شهید الماسی برگزار شد.
در ادامه متن سخنرانی حجت الاسلام مصطفی کرمی را می خوانید:
ضیافت ماه مبارک رمضان
هُوَ شَهْرٌ دُعيتُم فيه اِلي ضيافه الله وَ جُعِلْتُمْ فِيهِ مِنْ أَهْلِ كَرَامَةِ اللَّهِ 1؛
ماهی است که به مهمانی خدا دعوت شده ایم، چه تعبیر لطیفی است! بعضی ها به مهمانی که می روند حواسشان به پذیرایی است و بعضی ها با صاحب خانه کار دارند. خیلی زشت است کارت ملاقات با مقام معظم رهبری بدهند بعد وقتی وارد آنجا می شود حواسش به میوه ها باشد و ببیند چه کسی را بیشتر تحویل می گیرند!
گر شبی در خانه جانانه مهمانت کنند گول نعمت را مخور مشغول صاحب خانه باش
خودش فرموده مهمان حبیب خداست، حتی اگر کافر باشد هم تحویلش بگیر، در خصوصیات عرب جاهل هم مهمان نوازی وجود داشت. فکر کرده اید چرا در ماه مبارک رمضان دعایتان مستجاب است. فرض کنید قرار است جایی مهمانی بروید و غذایی که درست کرده اند را شما دوست ندارید یا به آن حساسیت دارید، به خاطر شما غذا را عوض می کنند. چون ما مهمان هستیم دعایمان مستجاب می شود.
تکریم انسان بوسیله عبودیت
ماه رمضان خیلی ماه عجیبی است. وَ جُعِلْتُمْ فِيهِ مِنْ أَهْلِ كَرَامَةِ اللَّهِ؛ خدا بر سر بنی آدم تاجی گذاشته است به نام تاج کرامت وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَني آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ2؛
تاج کرامت یعنی انسان را تکریم کردیم و تحویلش گرفتیم. در بین موجودات عالم خدا به سگ، خوک و حیوان گفته است بخور و بیاشام و... اما به ما گفته همه ی این کارها را داشته باش اما بیا و با من حرف بزن. به تنها موجودی که اجازه داده با او صحبت کند انسان است. این اجازه را به حیوانات نداده اند که سجاده پهن برای عبادت پهن کنند تنها به انس و جن اجازه داده شده که اختیاری خدا را عبادت کنند.
فلذا کرامت انسان به سبب ارتباطش با خداست، تکریم واقعی انسان در عبودیت این ماه است، چون همه ی آن را در عبودیت هستیم. روزه یعنی امساک و یک امر عدمی است که حتی نفس های انسان هم تسبیح محسوب می شود.
شما ممکن است به من ایراد بگیرید که خدا به ما دستور داده است که مهمان را به اتم وجه و اکمل وجه ممکن تحویل بگیریم حتی اگر کافر باشد باز هم مهمان است. الان که کافر مهمانت است خدا دستور داده خوب از او پذیرایی کن. می بینیم که در ماه رمضان خدا یعنی میزبان با گرسنگی و تشنگی از مهمان پذیرایی می کند، اگر مهمانی دادن این طور باشد با این مبطلات روزه که داریم، این چه مهمانی است؟ می خواستی به مهمانان سخت بگیری؟ این که طرز مهمان داری کردن نیست.
فلسفه گرسنگی ئر ماه رمضان؛ نزدیک شدن به خداست
فلسفه گرسنگی در ماه مبارک رمضان با این اشعار مثنوی خوب جا می افتد:
این دهان بستی دهانی باز شد کو خورندهٔ لقمههای راز شد
چند خوردی چرب و شیرین از طعام امتحان کن چند روزی در صیام
گر تو این انبان ز نان خالی کنی پر ز گوهرهای اجلالی کنی
دهان جسم که بسته شود دهان روح و جان باز می شود. از گرسنگی و تشنگی چیز بهتری نبود چون خواسته کامل شویم و به او نزدیک شویم. اینها نقص است آدم که به کمال برسد دیگر نمی خورد، خداوند نمی خورد و نمی خوابد خواسته ما به او نزدیک شویم و مثل او بشویم، خواسته دست ما را بگیرد، حواس انسان با خوردن و آشامیدن پرت می شود.
هر صفتی که ما داریم و مربوط به بدن است از نقص ماست. انسانی که به حالت تجرد برسند احتیاجی به خوابیدن و خوردن ندارد. گرفتاری های انسان مربوط به این بدن عنصری است. هر چه از این بدن فاصله بگیری به خدا نزدیکتر هستی. هر چه بهره های حیوانی و بدنی ات کمتر باشد بهره های قدسی و ملکوتی ات بیشتر می شود.
تا تو تن را چرب و شیرین میدهی جوهر خود را نبینی فربهی
پی نوشت:
1- خطبه شعبانیه، وسائل الشيعة ج : 10 ص : 314
2- سوره اسراء آیه 70.