حب امام حسین (ع) و دوستداری بنی امیه باعث شد مردم کوفه تا ابد مورد لعن قرار گیرند

دعایی از حضرت جواد علیه السلام نقل است که مربوط به اعمال امشب می‌شود و بعضی آن را با نام تدبیر می‌شناسند، ولی بیشتر درخواست روزی است. چندین دعا در باب طلب روزی و طلب رزق حلال برای ما نقل شده است، اما واقعاً این دعای حضرت جواد علیه السلام دعای عجیبی است.  اینگونه شروع می‌شود"اللَّهُمَّ یَا مَنْ یَمْلِکُ التَّدْبِیرَ وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ..." - مالک تدبیر خداوند است و اگر کسی تدبیر داشته باشد از عنایات خداوند است – بحث ما در این شبها مربوط می‌شود به حق و باطل به زبان ساده و روایات ،تا اینکه می‌رسیم به چگونگی حُب اهل بیت و خداوند و عدم تشخیص حق و باطل از طرف عده ای ...

برای مثال محبت به امام حسین علیه السلام در میان مردم کوفه شاید بیشتر از ما بوده است ولی این مردم هم امام حسین علیه السلام را دوستداشتند و هم بنی امیه را ، همین باعث شد تا قیامت مورد لعن قرار گیرند.اما امشب به بحث در مورد موارد دیگری غیر از " وَ لا تَجْعَلْنَا مِمَّنْ شَقِیَ فَکَسِلَ" می‌پردازیم.

اما منظور از طلب رزق در این دعا، دارای مقدماتی است از جمله "اللَّهُمَّ لا تُسَلِّطْ عَلَیْنَا وَصَباً وَ لا تَعَباً وَ لا سَقَماً وَ لا عَطَباً" که از خداوند می‌خواهیم درد مزمن، خستگى، بیمارى، هلاکت را از ما دور سازد. اما ممکن است به یک اموری توجه نداشته باشی "اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا الْإِفْطَارَ مِنْ رِزْقِکَ الْحَلالِ" مثلاً روزه گرفتی و افطار شده است ، می‌بینی روزه خود را با طعامی باز میکند که از جایی مطمئن تهیه نشده است(مثلاً فروشنده اهل دین و نماز و روزه نیست) این مهم است که شما رزق خود را از کجا تهیه کرده باشید چون در ورحیه و زندگی شما تاثیر مستقیم دارد. همین که به حلال بودن رزق خود در هنگام افطار ماه مبارک رمضان توجه داشته باشیم یکی از نکاتی است که در این دعا به آن تاکید می‌شود ،باعث می‌شود در زندگی این موضوع را بررسی کنیم. خداوندکه حکم الهی صادر نموده اختیار اجرای آن را نیز به ما عطا نموده " إِمَّا شَاکِرًا وَ إِمَّا کَفُورًا" (3 انسان) اینطور می‌شود طرف برای اطعام حاضر است رستورانی را اجاره کند و همه فامیل و دوستان را دعوت کند ولی در این میان ده فقیر را اطعام نمی‌کند... به همین سبب وقتی سیره علما و بزرگان دین را دنبال میکنیم می‌بینیم با زندگی امروز ما چقدر متفاوت است و می‌خواهیم باوسایل و شرایط امروز خود را تطبیق دهیم. 

یعنی بعضی به سختی نان در می‌آورند غر هم می‌زنند ولی در این دعا به این زبان ساده موضوع را مطرح می‌سازد و بعضی به راحتی این را از خداوند خواسته اند" اللَّهُمَّ سَهِّلْ لَنَا فِیهِ مَا قَسَمْتَهُ مِنْ رِزْقِکَ" این ادعیه ماه رمضان را باید در طی سال دائماً تکرار کرد، به زبان ساده و خودمانی می‌گوییم خدایا این رزقی که قسمت من کردی را آسان در اختیار من قرار بده، چون بعضی برای به دست آوردن یک لقمه نان از شدت سختی به زمین و زمان ناسزا می‌گویند، دیگر همه ما این موارد را دیده و یا تجربه کرده ایم حتی امام جواد علیه السلام می‌فرمایند" وَ یَسِّرْ مَا قَدَّرْتَهُ مِنْ أَمْرِکَ" کارهارا برای من آسان قرار بده کسی این دعا را می‌خواند که معروف است رزق همه در دستان اوست و کسانی که به دنبال ادای دین و وسعت رزق هستند حاجت خود را از امام جواد علیه السلام می‌خواهند.

در ادامه موضوع رزق حلال باز دعا تاکید می‌کند " اجْعَلْهُ حَلالاً طَیِّباً نَقِیّاً مِنَ الْآثَامِ" این رزق حلال را که قسمت من میکنی طیب و پاک و خالی از ظلم و گناه باشد، یعنی چه؟ یعنی در کسب و یا اداره امور خود را با حلال و حرام در نیاویزیم حتی حق الزحمه خود را با حق و زحمه دیگران ممزوج نکنیم. می‌خواهم بگویم طرف مدعی هیئتی بودن است ولی یک سر سال خمسی برای خود معین نکرده است البته خیلی‌ها هم حواسشان هست. این موضوعات را بیاموزیم و برای آموزش آن وقت بگذاریم" خَالِصاً مِنَ الْآصَارِ وَ الْأَجْرَامِ" خدایا کاری کن روزی من با خطا و زشتی و گناه جذب و کسب نشود، مشکل اینجاست که بعضی به این موضوعات توجه ندارند" اللَّهُمَّ لا تُطْعِمْنَا إِلا طَیِّباً غَیْرَ خَبِیثٍ وَ لا حَرَامٍ" وقتی با یک گناه رزقی را به دست بیاوریم رزق می‌رود و گناه تا قیامت باقی می‌ماند.

چرا امام جواد علیه السلام این قدر به رزق حلال می‌پردازد " اجْعَلْ رِزْقَکَ لَنَا حَلالاً لا یَشُوبُهُ دَنَسٌ وَ لا أَسْقَامٌ" من به شما می‌گویم این شهدای مدافع حرم ، شهدای آتشنشان، شهدای مسجد ارک وشهدای دفاع مقدس و دیگر شهدا همه یک اشتراک داشته اند و آن به دست آوردن رزق حلال بود، هیچ سفره‌ی در جبهه نبود که برسر آن این دعا خوانده نمی‌شد " أَللَّهُمَّ ارْزُقْنَا رِزْقاً حَلَالاً طَیِّباَ وَاسِعَاً ، أَللَّهُمَّ اجْعَلْنَا مِنَ الشَّاکِریِنَ یَا کَریِمُ" اما اکنون ما بر سر سفره بی توجه به والدین و حتی بدون یک بسم الله الرحمن الرحیم و یا یک تشکر فقط مشغول اطعام می‌شویم. باور کنیم اینگونه نمی‌توان محبت اهل بیت را در دل زیاد کرد ، حتی بازور سرنیزه نیم توان چند قطره اشک و سوز از این دل‌ها گرفت، حتی توبه هم اثری بر این دلها ندارد چون نمی‌دانند چه گناهی انجام داده اند و باید از چه توبه کنند. کسی می‌گفت شما گناه کردید و توبه میکنید ، من که گناهی ندارم چرا توبه کنم...

خدایا این رزق حلالی که نصیب من میکنی با هیچ ناپاکی و دردی همراه نباشد، این یعنی دانستن و شناختن علوم تغذیه مثلاً خربزه با عسل همراه نشود ، تخم مرغ با ماست همراه نباشد و از این امور... بعداً می‌بینی دچار بیماری می‌شوی که علتش را نمی‌دانیم. یعنی علاوه بر توجه به رزق معنوی به خوراک مادی خود هم توجه داشته باشید و هر چیزی را استفاده نکنیم " یَا مَنْ عِلْمُهُ بِالسِّرِّ کَعِلْمِهِ بِالْأَعْلانِ" خیلی وقتها می‌بینیم بعضی از امراض را حتی دکترها نمی‌شناسند و دلیل آن را متوجه نمی‌شوند که با پرهیز می‌توانستیم جلوی آن را را بگیریم.

عده ای خط سیاسی من را قبول ندارند و حتی به دعا خواندن همراه ترجمه من ایراد می‌گیرند و یا نمی‌خواهند من اظهار نظرکنم، همانطور که جلسه قبل گفتم ما سیاسی کاری نمی‌کنیم ولی روضه امام حسین برای ما درس سیاست است همانگونه که دیگر رفتارهای ایشان طبق سیاست اهل بیت بوده است. من علیه و یا له شخص خاصی صحبت نمی‌کنم، اما عده ای نمی‌خواهند مردم از سیاست واقعی اهل بیت مطلع شوند و حق وباطل را تشخیص دهند... من این را می‌گویم دوستانی بودند که یک شب و یا دو شب و یا بیشتر آمدند گریه کردند و رفته اند ولی حساب و کتاب خود را به شکلی کامل با خداوند و خلق خدا صاف کردند و از دنیا رفتند،اگر مرگ حق ورسیدن به خدا است زیباست اما اگر دردسر است خیلی بد می‌شود، شما توجه کنید اگر بمیریم و گردان ما حقی باشد باید جواب ان را چطور بدهیم...