شرط حفظ حس و حال رمضانیِ منتظران

وارث: حجت الاسلام حسن ملّایی، مدیر گروه اخلاق و تربیت مرکز تخصصی مهدویت و مؤلف کتاب «سبک زندگی منتظرانه» در کانال تلگرامی خود (@hmollaey) پیرامون درس های رمضان برای منتظران می نویسد:

اهمیت پرداختن به دل و کنترل ورودی‌ها و خروجی‌های آن برای همگان و به ویژه منتظران امام زمان(عج)، تا بدان حد است که وقتی در خطبه معروف شعبانیه، امیرالمؤمنین(ع) از رسول اکرم(ص) می‌پرسد: «برترین عمل در ماه مبارک رمضان چیست؟» ایشان می‌فرمایند: «ورع و خويشتن داری از حرام‌های الهی»(امالي شيخ صدوق، ص93)

این امر بدان جهت است که اگر کسی مراقبت از دل نموده و از گناه که میرانده آن است، بپرهیزد، با هر ذکر و عمل مستحبی که انجام دهد، صعود و عروج قابل ملاحظه‌ای می‌کند، درست مثل تیمی که با دفاع دروازه‌بان قدرتمند خود، هیچ گلی دریافت نمی‌کند، اما با یک ضد حمله، به تیم مقابل خود، گل می‌زند.

قلب پاک از گناه و نافرمانی خدا، همانند زمین حاصل‌خیزی است که هر بذری که در آن کاشته شود، محصول خوبی را به صاحبش تحویل خواهد داد، اما دل آلوده به گناه و عاشق هر چیز و هر کس، بسان شوره زاری است که کاشتن بهترین بذرها در آن نیز حاصلی نخواهد داد.

فرموده امام صادق(ع) را به یاد بسپاریم که: «من سره أن يكون من أصحاب القائم فلينتظر و ليعمل بالورع و...» (الغيبة نعماني ص: 200)

 

ممکن است برای بسیاری از روزه داران این سؤال مطرح شود که با وجود یک ماه روزه‌داری و خواندن ذکر و دعا و قرآن، چرا پس از ماه مبارک رمضان تغییر قابل توجهی در ما صورت نمی‌گیرد؟ جواب این پرسش با توجه به آن‌چه بیان شد، واضح است، زیرا قلب آلوده، همچون جیب سوراخی است که تا سوراخ آن گرفته نشود، اگر میلیون‌ها تومان پول نیز در آن ریخته شود، همه آنها به باد خواهد رفت.

مشکل کار در آن است که ما قبل از پاکسازی دل از موش هوی و هوس، به ذخیره سازی آن با کارهای مستحبی روی آورده‌ایم، غافل از این‌که، موش هوس‌، تمام ذخیره‌های ما را از بین می‌برد. به قول مولوی:

گرنه موش دزد در انبار ماست/حاصل گندم چل ساله کجاست؟

اول ای جان دفع شر موش کن/ وانگهی در جمع گندم کوش کن