حجت الاسلام موسویان: ولایت محل تعصب است/ اگر ولایت بهم بریزد چیز دیگری باقی نمی ماند

وارث: مراسم رحلت سیدالکریم حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام و شهادت حضرت حمزه سید الشهدا علیه السلام با سخنرانی استاد اخلاق سید عبدالله موسویان و مداحی استاد حاج غلامرضا سازگار و حاج عبدالرضا هلالی، حاج احد قدمی و حاج روح الله بهمنی در بیت الحسن مجتبی علیه السلام برگزار شد.

در ادامه متن سخنرانی حجت الاسلام سید عبدالله موسویان را می خوانید:

همه تعصب ها نفی است به جز عصبیت عمو حمزه سیدالشهدا(ع)

پیامبر گرامی صل الله علیه و آله و سلم جمله ای منحصر به فرد درباره عمویشان حضرت حمزه سیدالشهدا علیه السلام فرمودند، و آن جمله این است: حضرت حمزه هنوز مشرک بود و وقتی به روی ایشان آوردند که تو هنوز به برادر زاده ات ایمان نیاورده ای. ایشان از روی تعصبی که داشت به آن مشرک گفت فرمود: به کوری چشم تو الان ایمان می آورم. این مطلب به گوش پیامبر(ص) رسید. عده ای گفتند نکند حمزه به خاطر لجبازی با آن مشرک ایمان آورده. پیامبر(ص) فرمودند: « لا عصبیة الا عصبیة عمی حمزه». همه عصبیت ها باطل است، همه تعصب ها نفی است به جز عصبیت عمو حمزه سیدالشهدا(ع).

چرا عصبیت حمزه اشکالی ندارد؟ تا جایی که بنده فکر کردم دو مسئله وجود دارد. مسئله اول اینکه در ولایت تعصب ممدوح است و لذا در خیلی از روایات آمده است که ائمه بعضی از اصحابشان را به این مطلب مدح کرده اند که تو در امر ولایت ما متعصبی.

چرا ولایت محل تعصب است؟ چون اینجا اگر بهم بریزد هیچ چیز دیگری باقی نمی ماند.

امیرالمومنین علیه السلام که صراط مستقیم است به الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ معرفی میشود. صراط کسانی که نعمت ولایت به آن ها داده شده است. نمی فرماید صراط مستقیم، صراط کسانی است که نماز خواندند، روزه گرفتند، حج رفتند، جهاد کردند، راست می گویند، دروغ نمی گویند، همه این ها هست. اما الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ را که شناختی، سلمان، ابوذر، مالک اشتر، مقداد، باید ببینی صراط این ها کیست؟ صراط اینها علی علیه السلام است.

به این می گویند معرفت مصداقی. برای اینکه شما بهتر بشناسید خداوند در آخر میگوید: غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ نه آن هایی که بهشان غضب شد. خدا به آن ها غضب نکرده از طرف حضرت زهرا(س) به آن ها غضب شده که غضب ایشان غضب خدا است.

وَلاَ الضَّآلِّينَ‏ که دنبال آن ها رفتند و گمراه شدند. ضالین نه کافرین، نه مشرکین، نه منافقین، ضالین مسلمانان گمراه اند.

حالا کسی می آید انگشت روی امیرالمومنین علیه السلام که مولای تو است، صراط مستقیم تو است می گذارد. میخواهد علی علیه السلام را از تو بگیرد. اینجا باید متعصب باشی. عصبیت روی ولایت اشکال ندارد. لذا پیامبر اکرم صل الله علیه و آله و سلم فرمودند: در علی شک به خودت راه بدهی مرتدی. سلمان فارسی هم باشی یک خیال بد درباره علی علیه السلام کنی کتک میخوری.

روزی که آمدند حضرت علی علیه السلام را به مسجد ببرند سلمان کتک خورد. حضرت فرمودند: میدانی این کتک برای چیست؟ گفت: نه! فرمودند: وقتی من را با طناب پیچیدند.

نباید با پای خودش برود. مسئولیت دارد، در گناه نباید شرکت کنیم. وقتی رضا شاه آیت الله شاه آبادی را احضار می کرد می فرمود من شیخ فضل الله نوری نیستم که خودم طناب دار را به گردنم بیندازم.

سلمان فارسی وقتی دید علی علیه السلام را به ریسمان پیچیدند، در فکر رفت، یک ایرادی کرد، علی که جنگاحد داشته، جنگ خندق داشته چرا این طور شده؟ به ریسمان بسته شده و با زور میبرندش. این یک گمان بد بود و کتک خورد.

پس عصبیت در مسئله ولایت خوب است.

حمزه وقتی پیامبر(ص) را شناخته است وقتی میداند حق است باید ایمان بیاورد؛ باید روی پیامبر(ص) تعصب داشته باشد.

روایتی که مرحوم شیخ صدوق نقل کردند: «من زار عبدالعظيم الحسني بِرِيْ، كمن زار الحسين بكربلا»

برخی خیال میکنند ایشان به مرگ طبیعی از عالم رفته. نه! به طرز فجیعی به شهادت رسیده است.

ایشان با چند امام معصوم معاصر بودند. تا حضرت هادی علیه السلام که خدمت ایشان رسیدند، عقایدشان را عرضه کردند.

نامه حضرت رضا علیه السلام به عبدالعظیم حسنی علیه السلام

در نامه ای که حضرت رضا علیه السلام برای حضرت عبدالعظیم حسنی علیه اسلام نوشتند آمده است:

ای عبدالعظیم سلام من را به همه دوستانم برسان و به دوستانم بگو راهی را برای شیطان در نفس خودشان قرار ندهند.

شیطان سه چیز از خداوند خواست، اول اینکه من را تا قیامت امان بده، شیطان تا روز قیامت نمی میرد.

دوم اینکه راه نفذ من را بر بنی آدم مخفی کن، نشان نده من چطور به انها مسلط می شوم.

دوستان مرا به صدق، ادای امانت، سکوت، ترک مجادله امر کن. به دوستان من بگو بهم رو کنند، با هم مراوده کنند، در این رفت و آمد دوستانه نزدیکی به من قرار دارد؛ شیعیان من، دوستان من آبروی همدیگر را نبرند.

من بر خودم قسم یاد کردم که هر کس یکی از دوستان من ا اذیت کند و آبرویش را ببرد، از خدا خواستم کسی که این کار را میکند در دنیا به اشد عذاب مبتلا کند و در آخرت هم از خاسرین و زیانکاران قرارش دهد.

ناصبی آن کسی نیست که با ما در بیفتد ناصبی ترین دشمنان می نمی گویند ما با اهل بیت علیهم السلام دشمنیم. ناصبی آن کسی است که با یکی از دوستان ما دشمنی کند.