حجت الاسلام گواهی: از امام رضا(ع) از ته دل حاجت بخواهید...

در ادامه خبر متن سخنرانی  حجت الاسلام گواهی را می خوانید:

پایتخت ایران مشهد است، امام (ره) فرمود: مرکز ایران و پایتخت ایران، مشهد است.

دل به کجا حرکت می کند؟ به کدام سمت می رود؟ ما ایرانی ها هر کاری می خواهیم انجام بدهیم رو به حرم امام رضا علیه السلام می کنیم. می خواهیم بنشینیم رو به حرم می نشینیم. هرگرفتاری را که داشته باشیم، اول چیزی را که به ذهنمان می رسد، حرم مطهر امام رضا علیه السلام و ضریح تابناکش است. اول جایی که به پناه می رویم، حرم امام رضا علیه السلام  است. ما همه ریزه خواران سفره ی فرزندان موسی بن جعفر علیه السلام هستیم که کم نیستند؛ اول این ماه ولادت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها و پایان دهه کرامت هم ولادت امام رضا علیه السلام است. آستان مقدس امام زاده صالح علیه السلام از فرزندان موسی بن جعفر علیه السلام هستند.

امام حسین علیه السلام بسیار زحمت کشیدند و همه ی ماهم فدای آن حضرت میشویم. جانمان به امام حسین علیه السلام بستگی دارد، تا نام کربلا می آید، اشکها جاری می شوند ولیکن پیغمبر صلوات الله علیه به دو نفر گفتند که پاره ی تن من هستند، یک نفر به حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند که فاطمة بضعة منی و یک نفر هم به امام رضا علیه السلام فرمودند  قبری در آینده بین الجبلین خواهد بود که پاره تن من در آنجا دفن می شود؛ که قبر حضرت رضا علیه السلام است.

دو جا را می گویند روضه؛ روضه یعنی بهشت، یکی در باب حضرت زهرا سلام الله علیها در مدینه بین قبر و منبر پیغمبر صلوات الله علیه را روضه رضوان می گویند و پیغمبر صلوات الله علیه فرمودند: "بین قبری و منبری روضة من ریاض الجنة" و همچنین در باب امام رضا علیه السلام  پیغمبر فرمودند: "بین الجبلین روضة من ریاض الجنة".بین دو کوه قطعه ای از بهشت است. امام رضا خیلی بزرگوار هستند. همه جور آقایی و بزرگی را به انسان می دهند. از امام رضا علیه السلام  از ته دل بخواهید.

نادرشاه می رفت به حرم ، دید یک نفر نابینایی در آنجا گدایی می کند، گفت اینجا چه می کنی؟ گفت گدایی می کنم. به او گفت برو از امام رضا علیه السلام چشمت را بگیر چون نابینا هستی برو کار کن، چرا گدایی می کنی؟ گفت چند سالی اینجا هستم و گدایی می کنم آقا اعتنایی به من نمی  کند. نادرشاه گفت من تا برم زیارت و برگردم باید چشمت را از امام رضا علیه السلام بگیری. نابینا هم دید دستور، دستور نادرشاه است و نادرشاه هم بسیار قاطع بود؛ رفت ضریح را محکم چسبید و گفت امام رضا، دیدید نادر چه گفت: گفت سر از تنت جدا می کنم اگر بینایی چشمت را نگیری. یک دفعه بینا شد و برگشت، نادرشاه گفت تو تا الآن با امام رضا داشتی شوخی می گرفتی، اگر جدی به امام رضا علیه السلام بگویید حتما حاجتتان را می گیرید. با اهل بیت علیهم السلام شوخی نکنید، محکم و قاطع بخواهید، در گرفتن حاجت سمج باشید.

از امام رضا کم نخواهید. بگویید آقا آنقدر بدهید که نتوانیم جمع کنیم. هم از نظر مادی و هم از نظر دینی و آخرتی...