۱۰ ویژگی سیدالشهداء(ع) در کلام بقیةالله(عج)
«از راه فاسقان سر بر می‌تافتی. آه می‌کشیدی؛ آه آدمی که به رنج و زحمت افتاده است. رکوع و سجود تو طولانی بود. زاهد و پارسای دنیا بودی؛ زهد و اعراض کسی که از دنیا رخت بر کشیده است و با دیده وحشت زده بدان نگاه می کردی».
وارث: «از راه فاسقان سر بر می‌تافتی. آه می‌کشیدی؛ آه آدمی که به رنج و زحمت افتاده است. رکوع و سجود تو طولانی بود. زاهد و پارسای دنیا بودی؛ زهد و اعراض کسی که از دنیا رخت بر کشیده است و با دیده وحشت زده بدان نگاه می کردی».
در این عبارت، بسیار جالب و جامع، امام زمان(عج) جد بزرگوار خود امام حسین علیه السلام را با ۱۰ عنوان وصف کرده است؛ امام حسین علیه السّلام فرزند رسول خدا(ص) است؛ او سند و پشتوانه قرآن است؛ هر آنچه در قرآن، در قالب الفاظ است، در وجود مطهر امام حسین علیه السلام رؤیت و مشاهده می شود؛ توان اسلام، امامت است و امام حسین علیه السلام بازوی پرتوان امت و دین اسلام در همه اعصار است؛ در راه اطاعت پروردگار، سخت کوش و تلاشگر بود.
عبادت آن حضرت(ع) (نماز و دعاء خصوصا دعای عرفه) مایه اعجاب است. آن بزرگوار، نگه دار عهد و میثاق است و با خدا و خلق او در عهد و پیمان، استوار و ثابت و باوفا است؛ آن حضرت(ع) از راه و روش فاسقان روی گردان بود و از راه مسامحه و مداهنه وارد نمی شد؛ آه امام حسین علیه السّلام دردمندانه بود؛ مانند کسی که بار سنگینی از غصه دردل دارد و درد سینه اش جراحتی التیام ناپذیر است؛ آن حضرت(ع) رکوع ها و سجده های طولانی داشت.
که نمونه های آن در تاریخ ثبت و درج شده است؛ سیدالشهداء علیه السّلام، نسبت به دنیا زاهد و بی علاقه بود. و زهد با عمل این خاندان معنا می گیرد؛ نظر او به دنیا، نظر وحشت زدگان بود و آنجایی که نظر دیگران به دنیا نظر عاشقانه بود، نظر آن حضرت به دنیا، مانند انسان وحشت زده بود.
(خلاصه قسمت دهم مقاله آیة الله کریمی جهرمی، در مجله جان جهان)
قائم و عاشورا
«قائم » از القاب خاصه حضرت حجت عّجّّل اللَّهُ تعالي فّرجه الشِریف است که در بیشتر روایات شیعه وارد شده و اطلاق آن بر هیچ یک از معصومین علیهم السلام دیگر روا نیست.
ابو حمزه ثمالی می گوید: به امام محمد باقر علیه السّلام عرض کردم: ای فرزند پیامبر(ص)! آیا شما همه قائم نیستید و حق را به پا نمی دارید؟ پس چرا تنها ولی عصر را قائم می خوانند؟ فرمود: «لما قتل جدی الحسین ضجت الملائکه بالبکاء و النحیب و قالوا الهنا اتصفح عمن قتل صفوتک و ابن صفوتک و خیرتک من خلقک؟ ... فاوحی الله الیهم قروا ملائکتی فوعزتی و جلالی لانتقمن منهم و لو بعد حین...ثم کشف لهم عن الائمة من ولد الحسین فسرت الملائکة بذلک وراوا احدهم قائما یصلی، فقال سبحانه: بهذا القائم انتقم منهم;
چون جدم حسین علیه السّلام کشته شد، فرشتگان صدا به گریه و ناله بلند نموده و عرض کردند: پروردگارا! آیا قاتلان بهترین بندگانت، و زاده اشرف برگزیدگانت را به حال خود وا می‌گذاری؟
خداوند به آنها وحی فرستاد: ای فرشتگان من! آرام گیرید. به عزت و جلالم سوگند، از آنان انتقام خواهم گرفت؛ هر چند بعد از گذشت زمان ها باشد. آن گاه پروردگار عالم پرده از جلو دیدگان آنان کنار زد و امامان از فرزندان امام حسین علیه‌السّلام را یکی پس از دیگری به آنها نشان داد. فرشتگان از این منظره، مسرور و شادمان گردیدند و دیدند که یکی از آن بزرگواران، ایستاده مشغول نماز است. خداوند فرمود: با این قائم (شخص ایستاده) از آنان (قاتلان حسین علیه السّلام) انتقام خواهم گرفت».( منبع: دلائل الامامة، طبری، ص ۲۳۹.)
مبع: کانال تلگرام مسجد جمکران