مقدس اردبيلي و نماز در سفر كربلا
دين مبين اسلام همواره انسان را به فراگيري علم و دانش دعوت مي‌كند. علم مي‌تواند جهل را نابود كند كه بزرگ‌ترين دشمن انسان است و آدمي را به سعادت، تكامل و خداشناسي دعوت كند و مسير تعالي را براي او فراهم آورد.
وارث:مرحوم محقق اردبيلى هرگاه از نجف اشرف به كربلا براى زيارت قبر منور امام حسين عليه‌السلام مي‌آمد، در كربلا نماز خود را از روى احتياط، جمع مي‌خواند، (يعنى هم تمام مي‌خواند و هم شكسته) و مي‌گفت: طلب علم واجب است ولى زيارت مرقد امام حسين عليه‌السلام سنت مستحب است و اگر سنت مستحب، مزاحم حكم واجب شود، يعني از چنين مستحبى نهى شده، وقتي‌كه از فعلي نهى شد، سفر براى آن، سفر گناه است و نماز در سفر گناه، تمام است نه شكسته.
با اينكه اين عالم زاهد هنگام رفت‌وآمد به كربلا همواره در مسير راه و در هر فرصت ديگر به مطالعه كتب و تفكر در مسائل مشكل علوم مي‌پرداخت اما اين‌قدر به علم‌آموزي و دانش اهميت مي‌داد كه حتي سفر كربلا را با نماز تمام مي‌خواند كه شايد من باب ترك علم، سفر او سفر معصيت باشد.
كتاب سرگذشت‌هاي عبرت‌انگيز