زیباترین لباس برای مومن از نگاه امام صادق (ع)

 وارث: "امام صادق (ع) فرمود: زیباترین لباس برای مؤمن، لباس وپوشش پرهیزکاری، ولطیف ترین شان ایمان است.خدای تعالی می فرماید: ولباس پرهیزکاری، بسی بهتر است.

وامّا لباس ظاهر، نعمتی است از سوی خداوند متعال که به واسطه اش عورت بنی آدم را می پوشاند. این لباس کرامتی است که خداوند به وسیله آن فرزندان آدم را کرامت بخشید وغیر آنان را از آن محروم ساخت ومؤمنان هنگام ادای فرایض الهی (نماز) خود را با آن می پوشانند.

بهترین لباس، لباسی است که از خدای - عزّ وجلّ - دورت نکند، بلکه تو را به ذکر و شکر و طاعت او نزدیک کند و به سوی خودپسندی و ریا و زینت ظاهری و فخر فروشی وتکبّر نکشاند که این موارد، آفات دین وموجب قساوت قلب اند."

آنچه در ادامه می آید سلسله رهنمودهای امام صادق علیه السلام برای حیات طیبه در کتاب "مصباح الشریعه" است. این کتاب از سوی عباس عزیزی ترجمه شده است.

امام صادق (ع) فرمود: زیباترین لباس برای مؤمن، لباس وپوشش پرهیزکاری، ولطیف ترین شان ایمان است.

خدای تعالی می فرماید: ولباس پرهیزکاری، بسی بهتر است.

وامّا لباس ظاهر، نعمتی است از سوی خداوند متعال که به واسطه اش عورت بنی آدم را می پوشاند. این لباس کرامتی است که خداوند به وسیله آن فرزندان آدم را کرامت بخشید وغیر آنان را از آن محروم ساخت ومؤمنان هنگام ادای فرایض الهی (نماز) خود را با آن می پوشانند.

بهترین لباس، لباسی است که از خدای - عزّ وجلّ - دورت نکند، بلکه تو را به ذکر و شکر وطاعت او نزدیک کند وبه سوی خودپسندی وریا وزینت ظاهری وفخر فروشی وتکبّر نکشاند که این موارد، آفات دین وموجب قساوت قلب اند.

هر گاه لباس بر تن کنی، به یاد داشته باش که خداوند به رحمت خویش گناهانت را پوشانیده است وهمان گونه که عورت ظاهری خود را می پوشانی درون خود را از روی صدق وصفا، در پوششی از هیبت وظاهرت در پوششی از طاعت وعبادت بپوشان. به دیده عبرت به فضل وبخشش خدای - عزّ وجلّ - بنگر که لباس ها را آفرید تا عورت های بیرونی مردمان را در پوشد ودرهای توبه وانابه واستغاثه را باز فرمود تا عورت های درونی شان که عبارت از گناهان واخلاق ناپسند است، مستور نماید.

وخطای کسی را افشا مکن که خداوند خطای بزرگ تر از آن را از تو پوشانیده وبه عیب خود مشغول باش واز پرداختن به عیوب کسی که حال وامرش ربطی به تو ندارد، درگذر وبر حذر باش که عمر خویش را در پرداختن به عمل خیر خودت سپری کنی، ومبادا دیگری با سرمایه عمر تو تجارت کند ودر نتیجه، به هلاکت افتی؛ چرا که فراموشی گناه، از بزرگ ترین عقوبت های خداوند متعال در دنیا واز بیش ترین اسباب عقوبت در آخرت است. پس به عیب های خویش بپرداز.

مادامی که بنده، به طاعت وعبادت خدای متعالی ویافتن عیوب خود وترک آنچه که در دین خدای - عزّ وجلّ - ناپسند است، باشد، از آلوده شدن به آفات به دور ودر دریای رحمت خدای متعالی غوطه ور خواهد بود واز گوهرهای فواید حکمت وبیان بهره می برد وهر گاه گناهان خود را فراموش کرده وعیوب خویش را نشناسد وتوجه او به توان قوّت خود باشد، هرگز روی رستگاری را نخواهد دید.

از پاکی بیرون تا طهارت درون

امام صادق (ع) فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: مسواک، دهان را پاک ورضایت خدای را فراهم می کند. آن حضرت، مسواک را از سنّت های مؤکد قرار داد.

در مسواک، فوایدی است برای ظاهر وباطن [انسان ] که خردمند نمی تواند آن را برشمارد.

همان طور که دهان خویش را از آلودگی پاک می کنی، با تضرّع وخشوع وتهجّد واستفغار سحرگاهان، خویشتن را از پلیدی گناهان پاک ساز وظاهر وباطن خود را از ناپاکی مخالفت وعصیان وارتکاب نواهی، پاکیزه نما.

پیامبر گرامی اسلام (ص) استفاده از مسواک را مَثَلی برای اهل تنبّه وبیداری قرار داده است؛ چرا که مسواک، گیاهی است لطیف و نظیف وشاخه درختی است مبارک. ودندان آفریده خدای تعالی وابزار خوردن وجویدن میل واشتهای به غذا وسلامتی معده است.

دندان، گوهری است پاک که به هنگام جویدن غذا، روی به آلودگی می نهد واز این رو، بوی دهان به گند می گراید واز آن، تباهی دماغ (مغز) حاصل می آید.

هر گاه انسان مؤمن با این گیاه، مسواک کند وآن را بر گوهر درخشان (دندان) بکشد، تباهی وفساد وتغییر را از آن زایل می کند وبه اصلش باز می گرداند.

همین طور، خداوند قلب آدمی را پاک وبا صفا بیافریده وذکر وفکر وهیبت وتعظیم را غذای آن قرار داده وچون قلب پاک با غذای غفلت تیرگی گیرد وآلوده شود، با صیقل توبه پاک می گردد وبا آب انابه وپشیمانی پاکیزه می شود، تا به حالت اول وگوهر اصلی خود بازگردد.

خداوند تبارک وتعالی می فرماید: به درستی که خداوند توبه کنندگان وپاکیزگان را دوست دارد.

پیامبر اکرم (ص) از امر کردن به مسواک، همین معنا را اراده فرموده است وهر کس مرکب اندیشه خویش را بر آستان عبرت بخواباند ودر کشف رازهای اصلی وفرعی (دستورهای اولیای دین) همّت گمارد، خداوند چشمه های حکمت ومعرفت را برای او روان سازد ووی را مشمول عنایات عیان ونهان خویش گرداند، که: خداوند پاداش نیکوکاران را تباه نگرداند.

خداوند تعالی، آب و طهارت را کلید قرب خود قرار داد

امام صادق (ع) فرمود: چون اراده طهارت و وضو نمودی، چنان به سوی آب روان شو که گویی به سوی رحمت خدای تعالی می روی که خداوند تعالی، آب و طهارت را کلید قرب و مناجات خویش ونشانی برای راهنمایی مردم به سوی خویش مقرر فرموده است وچنان که رحمت خداوند، گناهان بندگان را پاک می کند، نجاسات ظاهر را جز با آب نمی توان طاهر کرد.

خدای تعالی فرماید: واوست آن کس که بادها را نویدی پیشاپیش رحمت خویش [باران ] فرستاد واز آسمان، آبی پاک فرود آوردیم.

وهمچنین می فرماید: ... وهر چیز زنده ای را از آب پدید آوردیم، آیا [باز هم ] ایمان نمی آورند؟.

پس چنان که هر نعمت دنیوی را با آب، حیات بخشید، به رحمت وفضل خویش حیات وزندگانی قلب باطنی وعبادات را نیز به وسیله آب (که همانا طهارت است) زندگی وکمال بخشید. در صفا، پاکی، شفافیت، فراوانی آن وامتزاج لطیف اش با هر چیز بیندیش وآن را در تطهیر اعضای بدنت که خدا به تطهیرشان، امر فرموده، به کار گیر وواجبات وسنن تطهیر را به جای آور که در هر یک از آن ها فواید بسیاری نهفته است. پس چون آن را گرامی داشته وآن را به کارگیری، به زودی چشمه های فواید بسیاری، برایت جوشیدن خواهد گرفت.

دیگر آن که با خلق خدای چون امتزاج وهمراهی آب با اشیاء، که حقّ هر یک را به نیکی داد می کند وماهیت خود را از دست نمی دهد، به معاشرت پرداز، که رسول خدا (ص) فرمود:  مؤمن مخلص، چون آب است- با آنان معاشرت دارد -  ولی هوّیت خود را از دست نمی دهد.

باید صفا وخلوص تو با خدای تعالی در جمیع طاعات، همچون صفای آبی باشد که از آسمان به سوی زمین فرود می آید وخداوند متعال آن را طهور نامیده است. وچون اعضای بدنت را با آب، پاک می نمایی، قلب خویش را نیز با تقوا ویقین، پاکیزه وپالایش کن.