تفسیری از کوثریت حضرت فاطمه(س) در بیان آیت‌الله صدیقی
آیت‌الله صدیقی تفسیری از کوثریت فاطمه(س) را ارائه می‌کند.
وارث: یکی از القاب منسوب به حضرت فاطمه زهرا(س)، کوثر است. این لقب بر گرفته از آیه اول سوره کوثر است که بر اساس نظر مفسران در شأن این بانوی مکرم اسلام نازل شد. خداوند در ابتدای این آیه به پیامبر گرامی اسلام(ص) می‌فرماید «إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ؛ ما به تو کوثر عطا کردیم». عمده مفسران حضور ائمه معصومین(ع) از نسل ایشان را تفسیری از کوثریت فاطمه(س) معرفی کرده‌اند. به این معنا که اهل‌بیت(ع) همواره تا قیامت منشأ خیرات فراوان«کوثر» برای شیعیان و محبان خود هستند و خواهند بود. تعابیر دیگری در تفسیر «کوثر» مانند نهر بهشتی و حوض خاص رسول‌الله(س) در بهشت در روایات تفسیری نیز دیده می‌شود.
آیت‌الله صدیقی درباره وجه کوثریت فاطمه(س) در بیاناتی گفت: «حضرت فاطمه زهرا جلوه‌های حضرت حق سبحانه و تعالی است و تجلیات فاطمی در قرآن کریم و در کتاب تکوین و در نسل طاهر و مطهر ایشان، امامان معصوم ما و در کلمات و خطبه‌شان و در شهادت و خون پاکشان وجود دارد؛ هر کدام از این جلوه‌ها، جلوه‌های بی‌بدیل و نسخه واحده است که حضرت زهرا را در میان تمام خلایق ممتاز کرده و او را به عنوان کوثر، چشمه حکمت، چشمه علم الهی و منشأ ادامه انسان کامل در روی زمین، قرآن ناطق روی زمین و منشأ هر خیری است که در عالم به هر کسی می‌رسد؛ او خیر کثیر است، او نسل کثیر است، او علم کثیر است، معنایش کثیر در برابر قلیل نیست بلکه کثرت ذاتی است.»