مقام کسی که یاد شهدا را زنده نگه میدارد کمتراز شهادت نیست

وارث: مراسم هفتگی  آخر سال با شهدا با سخنرانی حجت الاسلام سید میرهاشم حسینی و مداحی حاج احمد چینی، حاج علی قربانی، حاج امیر عباسی و برادر سید مهدی حسینی در معراج شهدا هیئت نورالرضا علیه السلام برگزار شد.

در ادامه خبر متن سخنرانی حجت الاسلام  سید میرهاشم حسینی را میخوانید:

دو شادی شهدا چیست؟

مرده کسی است که حرکت و ثمری ندارد، انسانیت و برکتی ندارد. کسی که در راه خدا قدم برداشت و به شهادت رسید، زنده واقعی است. او کسی است که تاثیر می گذارد.

شهدا به محض اینکه درمقابل خداوند حضور پیدا می کنند دو شادی دارند. اول از آنچه خدا به آنها عرضه کرده است بسیار شاد هستند دوم اینکه شاد هستند به کسانی که هنوز نیامده اند تا به آن ها ملحق شوند و در مسیر و جریان آنها قرار گرفته اند. شادی دوم شهدا این است. آن ها نسبت به کسانی که در این دنیا راه آن ها را در پیش گرفتند شاد هستند.

این سنت الهی است. در این عالم همیشه دو جریان وجود دارد، جریان الهی و جریان شیطانی. شهدایی که در جریان ولایت قدم برداشتند دو شادی دارند یکی شادی از لطفی که خدا به آن ها کرده است و دیگری شادی از جانب کسانی که در این دنیا هستند و اجازه نمی دهند این پرچم روی زمین قرار بگیرد.

روزی امیرالمومنین علیه السلام نیمه های شب ازمسجد برمی گشت، کمیل همراه او بود در مسیر از کوچه ای رد می شوند و صدای خواندن آیات قرآن به زیبایی به گوش می رسد، کمیل از این صدای زیبا همانجا سر جای خود باقی ماند. مولا اصلا توجهی به این صدا نکرد و به راه خود ادامه داد. کمیل تعجب کرد، به حضرت فرمود: ببینید چه زیبا تلاوت می کند، چه مناجات و خلوت خوبی است. امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: این چیزها تو را فریب ندهد، و بدون توجه رد شدند. کمیل اسرار کرد و حضرت فرمودند: بعدا به عاقبت اینجور افراد که شما به ظاهرشان توجه می کنید اشاره می کنم.

مدتی گذشت جنگ فرقه های انحرافی آمدند و جنگ نهروان و خوارج را به وجود آوردند. هرچه حضرت نصیحت کرد فایده ای نداشت و خوارج حمله کردند. پس از جنگ مولا به کمیل اشاره کرد و او را نزد خود خواند، سپس یکی از جنازه ها دشمن را به او نشان داد و گفت میشناسی؟

کمیل گفت: نه آقا.

حضرت فرمودند: یادت نمی آید یک شبی صدای تلاوت قرآن شنیدی و بسیار با سوز و حال بود؟ این همان است که گفتم به تو نشان میدهم او یک انسان دوزخی است.

معرفی سه سبک دین داری

ما سه جریان دین مدار داریم تمام هم و غم شهدا این است که قسمت سوم و دین داری واقعی را به منصه ظهور بگذارند.

در زندگی سه سبک دین داری وجود دارد. سبک اول، عوامانه، سبک آمیانه دین است. در این دین هیچ گاه فرعون و فرعون صفتان ناراحت نمی شوند، دین خوبی است. حتی استاد اخلاق این نوع دین را خود پنتاگون و نتانیاهو دعوت می کند.

این دین می گوید، سیاست باید دست مستکبرین باشد و دین نباید با ورود به سیاست قداست خود را از دست بدهد.

دسته دوم دین روشن فکرانه است. در ظاهر می گوید دین دارهستم اما در باطن عبودیت ر ا تحقیر میکند. در شریعت واجبات شرعیه بیان شده است که این ها لطف به واجبات عقلیه است، آن را نمی بیند.

اینکه گاهی بعضی از چیزهایی که به درد روح ما می خورد شاید 3 هزار سال طول بکشد که آدمی بنتواند تجربه کند و گاهی مثل خوراک قیامت و برزخ است که هرگز قابل تجربه نیست این را دین از هزار سال پیش توسط وحی لطف کرد و برای ما قرار داد.

در اینجا نگاه به دین نگاه بسیار حداقلی به دین است؛ نگاه عدالتخواهی منهای دین داری حقیقی است که در مقام عمل چون امر به معروف و نهی از منکر بیان نشده است نمی تواند عدالت واقعی ایجاد شود.

واژه ها را عوض می کنند. خودشان در تمام موارد زندگی شما ورود می کنند و اگر شما امر به ومعروف و نهی از منکر کنید می گویند فضولی می کنید.

از مهد کودک بچه های ما دخالت می کنند. مستکبرین در همه حیطه های ما از موی سر تا لباس وسبک زندگی دخالت می کند اما تا بحث امر به خوبی ها و نهی زشتی ها در دین ما مطرح می شود، در دیکتاتوری به نام فضای مجازی فریاد بلند می کنند که اینها فضولی می کنند. بعضی ها هم ناخواسته این ها را همراهی می کنند و می گویند درست است.

نگاه سوم "دِينُ الْقَيِّمَةِ" است. "الْقَيِّمَةِ" در گفتار، رفتار و فکر است. "دِينُ الْقَيِّمَةِ" عبودیت، زاد و توشه دنیا و برزرخ و قیامت را در اوج میبیند. به زاد و توشه همه عوالم دقت می کند، در اعتقادات مبدا، معاد و راه را میبیند.

نگاه این دین به این صورت است که انسان داخل این دنیا خلق شده است که از مرحله بی اثر و مرحله شهوت و حیوانی (شهوت و غضب) بگذرد و به بلوغ و اوج برسد و به جایی برسد که قابلیت اوج و عروج پیدا کند و در آن جا است که مقام شهادت، مقام " عند ربهم یرزقون" به او عطا می شود.

بعد عوامل دیگر در برزخ سیر پیدا می کند و به اوج قابلیت خودش می رسد. اگر این استعداد فوق العاده بود در هنگاه رجعت، دوباره می آید تا اوج کمال خود را طی کند.

"دِينُ الْقَيِّمَةِ" تاثیر زیبایی دارد، جهان را پوچ نمی بیند. دانشمندی که همه چیز را پوچ دید امشب کجاست؟ او میگفت تمام اعتقاد من انسان است، او چه انسانی بود که بر یک ماری نتوانست غلبه کند و جماعتی را هم مشرک کرد.

"دِينُ الْقَيِّمَةِ" در اعتقاد استقامت دارد. شاخص یاد شهدا، شاخص زنده نگه داشتن "دِينُ الْقَيِّمَةِ" است. "الْقَيِّمَةِ" در اعتقاد صراط مستقیم است، شاخص آن یاد شهدا و یاد صراط الذین انعمت علیهم است. مقام کسی که یاد شهدا را زنده نگه میدارد کمتراز شهادت نیست. چون یاد و هدف و تعالی او را زنده نگه داشته است.

صراط الذین انعمت علیهم ویژگی شهدا است. کسانی که هم صالح بودند و هم مصلح. ویژگی کسانی که هم در خود اثر داشتند وبه اوج رسیدند وهم به دیگران اثر گذاشتند.

"دِينُ الْقَيِّمَةِ" ، دینی است که نگاه عبودیت، عقلانی عدالت خواهی دارد. مگر می شود کسی میئول حکومت اسلامی باشد، به داد مردم نرسد؟ این خباثت و رذیلت است که کسی به اسم اسلام مسئول شود و به داد مردم نرسد. اهل گناهان کبیره چنین کسانی هستند، باور کنید بعضی از بلاها به خاطر برخی مسئولین است که به داد مردم نمی رسند، چنان ظلم می کنند که از گناه آن ها باز هم مردم گرفتار می شوند.

دو جریان ولایت و نور و در مقابل آن ظلمت همیشه در مقابل انسان وجود دارد، باید انتخاب کنیم. اگر میخواهید ادامه دهنده راه شهدا باشید "دِينُ الْقَيِّمَةِ" را انتخاب کنید.